Tuesday, December 29, 2020

අවසානයක් නොවේ - 24

"ඒ දේශනාවෙ ලොකු ගැඹුරක් තියෙනවා." ඇඩම් කල්පනා බරව කීවේ ය. "කාලයක් තිස්සේ හිතේ තියාගෙන, මෙනෙහි කරමින් තේරුම් ගන්න දෙයක් එතන තියෙන්නේ..."

දුර්ගා හෙවත් අග්නි සිය යුරෝපීය සගයා හට ගෞතම දේශනාව සිතෙහි ධාරණය කරගැනීමට ඉඩ හරිමින් නිහඬ වූවා ය. 

සෑහෙන වේලාවක් තිස්සේ ඔවුන් දෙස විමසිලිමත්ව බලා සිටි ආගන්තුකයෙක් ගල් ගුහාව තුලින් පිටතට පිය එසවූයේ තවත් කිහිප මොහොතක් ගත වූ පසුව ය.

පළමුවෙනි කොටස

තුන්වෙනි කොටස

විසි තුන් වන කොටස

ගල්තලාව මත හඩ නොනැගෙන සේ පියවර තැබීමට වෑයම් කිරීමේ දී නැගෙන සියුම් ශබ්දය නාවුකයාගේ කණට ඇසුණි. ඔහු හිස හරවා බැලීමට තැත් කරනු දුටු දුර්ගා සිය තියුණු බැල්මෙන් එය වැළැක්වූවා ය. 

තමන් සිටි ඉරියව්වේම තවත් මොහොතක් ගත කළ තරුණිය ඇඩම් ගේ ඇඟිලි, සිය ඇඟිලි අතරින් මුදා හැර, නැවතත් උඩු අතට ගල් තලාව මත ඇල වූවා ය. ඇගේ නොසැළකිලිමත් ආලස්‍යය ට යටින් දිවුනු, තියුණු විමසිල්මත් බව දුටු ඩ්‍රේක් සිය ශ්‍රවණේන්ද්‍රිය කෙරෙහි අවධානය තීව්‍ර කර ගති.

නැඟුණු ඉතාම සියුම් පියවර හඬ කෙමෙන් කෙමෙන් ගල් තලාවේ ඉහළට ගොස් නෑසී ගියේ ය. ඇඩම් මුනින් අතට පෙරළී හිස මඳක් ඔසවා දෑත් මත තබා ගත්තේ අලස කල්පනාවකට වැටුණාක් මෙනි. ඔහුගේ දෑස් ගල් තලාව මත පැතිරුණු අඩ අඳුර විනිවිද ඉතාම තීක්ෂණ අයුරින් සෑම වර්ග අඟලක්ම නිරීක්ෂණය කරන්නට විය.

"අපි මෙතන වාඩිලාගෙන ටික වෙලාවකින් ම, ඔත්තු කාරයෙක් අර ගල් ලෙණට ආවා." දුර්ගා රහසින් කිවා ය. "ඒ ගැන ගණන් ගන්න එපා. ඒ වැද්දෙක්. ඒ අය බොහොම තදින් තමන්ගෙ සීමාවල් ආරක්ෂා කරනවා. එයාට උවමනා වුණේ අපි කවුද කියලා බලාගෙන, අපෙන් උවදුරක් නැති බව තහවුරු කරගන්න."

ඇඩම් දුර්ගා වෙතට ළං විය. 

"මට අහන්න ප්‍රශ්න කීපයක් තියෙනවා."

"මට වෙලාව තියෙනවා. අහන්න..."

"එතකොට ඔයාලා හත් දෙනෙක් ඉන්නවා?"

දුර්ගා හිස සිරස් අතට සෙළවූවා ය. "මුල් ම කණ්ඩායම හත් දෙනෙක්. එයින් ගෝවින්ද, රුද්‍ර සහ ශක්ති ඉන්දියාවට ගියා ඒ අයගෙ අනුගාමිකයොත් එක්ක. අනික් හතර දෙනා මෙහෙ. රුද්‍ර සහ ශක්ති ගෙ දරුවො දෙන්නත් එක්ක හය දෙනයි."

"දරුවො දෙන්නෙක්? එක්කෙනෙක් ගැන ඔයා කිව්වනෙ. අනිත් කෙනා කවුද?"

"අයියනායක හෙවත් පුල්ලෙයාර්"

"එතකොට අනික් අයට දරුවො නැද්ද?" 

"ගෝවින්ද ට මනුෂ්‍ය පෙම්වතියන්ගෙන් ලැබුණු දරුවො හිටියා. ඒත් අමරණීය දරුවො නෑ... හත් දෙනාගෙ කණ්ඩායමේ අනික් එකම ගැහැණිය මම. " 

දුර්ගාගේ හුස්ම තම මුහුණට වැටෙන තරම් තමා ඇයට ළං වී ඇති බව ඇඩම් ට දැනුනේ ය. 

"ආත්මන් ට ඊට පස්සෙ මොකද වුණේ?"

"ගෞතම තුමා ආපහු යනවත් එක්කම ඒ දෙන්නත් මේ දූපතෙන් පිටමං වුණා කියල තමයි දන්නෙ. කොහෙට ගියාද කියලා අපි හොයල බැලුවෙ නෑ. ඊට පස්සෙ ආරංචි වුණෙත් නෑ. ඒ දෙන්නගෙ දරු පරම්පරාව නම් හත් අට දෙනෙක් ඉන්නව දූපතේ. ඒ අය අපිත් එක්ක සහයෝගයෙන් කටයුතු කරනව. එක එක ප්‍රදේශ බලාගෙන, මිනිස්සුන්ට උදව් කරගෙන ඉන්නව..."

"අන්තිම ප්‍රශ්න දෙක... ඊට පස්සෙ මම නිදාගන්නව."

තරුණිය මඳහසක් පෑවා ය. "මොකද්ද?"

"රුද්‍ර සහ ශක්ති වගේ, අග්නිගෙ සහකාරයා වුණේ කවුද?"

දුර්ගා ගේ උරහිස් සහ ළැම ගැස්සෙන්නට වූයේ නවත්වාගත නොහැකි වූ සිනාවෙනි. ඈ ඇඩම්ගේ අතැඟිලි මිරිකා ගෙන සිනා සුණා ය... 

"මම ඒ ප්‍රශ්නෙ බලාපොරොත්තු වුණේ නෑ..." යන්තම් නිදහස් හුස්මක් ගත හැකි මට්ටමට ආ විගස තරුණිය කීවා ය. "අග්නි ට සහකාරයෙක් හිටියෙ නෑ කවදාවත් ම. මොකද, කාටවත් එයාගෙ හැසිරීමට, ගතිගුණවලට එකඟ වෙලා එකට ඉන්න පුළුවන් වුණේ නෑ. හැම නිතරම අග්නි වැඩ කළේ තනියම, තමන්ට හිතුණු විදිහට. කාටවත් එයාගෙ දේවල් වෙනස් කරන්න හරි නතර කරන්න බැරි වුණා." 

"එයා වගේම හිතුවක්කාර සහකාරයෙක් හම්බුණා නම් ඒක වෙනස් වෙනව."

"ඔව්..." ඇගේ තොල් අග නැවුණේ උපහාසාත්මක සිනා පොදකට ය. "අර කුරුඳු ළිහිණිය අතින් මැරුම් කන්න ගියා වගේ හිතුවක්කාරයෙක් වෙන්ටැති... මොකද්ද ඊළඟ ප්‍රශ්නෙ?"

"සිංහල භාෂාව හරිම මෘදුයි, අපේ යුරෝපිය භාෂා එක්ක බලනකොට. ඔයා සිංහල නැළවිලි ගී එහෙම දන්නවද? මට නිදි මතයි. ඒත් මේ ඉතිහාස කතාව මගෙ හිතේ තිබිය යුතු සාමදානය නැති කළා."

"නැළවිලි ගී නේද?" තරුණිය ගේ දෑස් දිප්තිමත් විය. "හොදයි... ඇස් පියාගන්න. මම කියන්නම් එකක්..."

"...දොයි දොයි දොයි... දොයිය බබා... 

"...බයි බයි බයි... බයිය බබා..." 

ඇගේ කටහඬ ඉතාම සෙමෙන්... ලාලිත්‍යයෙන් යුක්තව නැඟුනේ හරියටම වළාකුළින් සැදි තොටිල්ලක ලා සෙමෙන් සෙමෙන් දෙපසට පද්දන්නාක් මෙන් දනවමිනි... ඩ්‍රේක් ගේ දෑස් පියවී ගියේ ඉබේටම ය.

"ඔබෙ අම්මා... කොතන ගියා... පතන කැළේ... දරට ගියා...

"දර පොල්ලක්... කඩා ගෙනේ... ගුටි බැට දී... නලවන්නේ..."

"ඈ...?" 

ඇඩම් ගේ දෑස් පුළුල්ව විවර විය. ඒ දෑසට එක් වරම ලක් වූයේ, තම මුහුණට අඟිල් කිහිපයක් නුදුරින්...දකුණත වැළමිට ළඟින් නවා ගල් තලාව මත වැතිරවා, ඒ මත හිස තබාගෙන සිටි දුර්ගා ගේ සුන්දර මුහුණේ පැතිරි සමච්ඡල් සහගත සිනාව ය.

*    *    *

කුකුළන් හඬළන්නට පටන් ගත්තා පමණි. එකෙක්... ඉන්පසුව කිහිප දෙනෙක්... බැගින් කුකුළු හැඬළීම පටන් ගෙන, මිනිත්තු කිහිපයක් යද්දී සම්පූර්ණ සංගීත සංධ්වනියක් තරමට ම... හාත්පස සෑම පැත්තෙන්ම කාහල නාදය රැව් දෙමින් නැඟෙන්නට විය. රැහැයියන්ගේ හඬ කෙමෙන් කෙමෙන් සිඳී ගොස් උදෑසන හිරු ගේ නැඟීමට ප්‍රබෝධමත් ආරම්භයක් එයින් අත්කර දෙන ලදි. 

ගොනුන්ගේ ගෙල බැඳි මිණි ගෙඩිවල හඬ... ගැල් කරුවන් පහත් හඬින් කරන කතා බහ... උදෑසනින් දොවා උනු කරන කිරි බඳුන්වලින් නැඟෙන සුවඳ... තෙත්බර වාතස්කන්ධයේ සිසිල... අවට පැතිරි හිමිදිරි අඳුර මඳින් මඳ පහව යමින් අරුණාලෝකය පැතිර යන්නට ගත්තා පමණි.

කුරුඳු ලී පිරවූ කරත්ත දෙක වූයේ තවලමේ මැද හරියට වන්නට ය. ගැල් දහයක් පමණ එකක් පසුපස එකක් වශයෙන් ගමන් කරන්නට පටන් ගත්තේ ය. ලාඩම් ගැසූ ගව කුර බිම ගැටෙන හඬ, ගෙජ්ජි නාදය, හා කරත්ත රෝදවල ඩක ඩකය සමඟ මුසුවන සේ ඇද පැද ගායනා කෙරුණු කවියක් තවලමේ මුදුනා විසින් ආරම්භ කෙරුණි. මැද හරියේ කරත්තයක් මෙහෙයවමින් ගිය තවත් මිනිසෙක් එයට අත්වැල් අල්ලා ඒ කවියේ දෙවන පදය ගායනා කළේ ය...

සම්පූර්ණ නාවික නිල ඇඳුමෙන් සැරසී සිටි ඩ්‍රේක් මඟ අයිනේ වූ ගම ගෙදරක එළිපත මත සිටියේ ය. ඔහු ඉදිරිපිට සිටි දුර්ගා ඔහුගේ ගොරෝසු අත් දෙක සිය දෑතින් අල්ලාගෙන... හිස ඔසවා නාවිකයාගේ දෑස් දෙස බැලුවා ය. 

"පරිස්සමින්... හොඳ කල්පනාවෙන් යන්න." ඈ සුරතල් ස්වරයකින් අවවාද කළා ය. "අනවශ්‍ය වීරකම්වලට යන්න එපා. මේ මුස්ලිම් මිනිස්සු අනුගමනය කරන්න. ඒ අය කරදර අවස්ථාවලදි හැසිරෙන විදිහ පොඩ්ඩක් අධ්‍යයනය කරල බලන්න. ඒ උපක්‍රම මම වෙන කිසිම ජාතියක දැකලා නෑ. හරිම සූක්ෂ්ම, ඒ වගේම උදාවෙන හැම අවස්ථාවකටම අනුගත වෙන්න පුළුවන් මිනිස්සු..."

"අපි ආ‌යෙ මුණ ගැහෙන්නෙ..." ඇඩම් ගේ කටහඩ පැකිළුණි.

"රහස් දූරයේ අපි ඉන්නවනේ... ඉක්මණින්ම අපි ආපහු මුණ ගැහෙයි." ඈ ඔහුගේ නිල්වන් කබායේ ඉදිරිපස කොන්, අතැඟිලි තුඩින් නැවත නැවතත් සකස් කළා ය. "දැන් ඉක්මන් කරන්ට. අර මිනිස්සු පිටත් වෙලා..."

*    *    *

නිදිබර නෙත් දෙක දියෙන් තෙමාගත් සුභාෂ්, ආපසු ලැප්ටොප් පරිගණකයේ තිරය දෙස බැලී ය. සාලයේ බිත්තියක එල්ලා තිබූ, අත්තාගේ පැරණි ඔරලෝසුවේ ද්විත්ව සීනුව නාද වන්නට පටන් ගත්තේ ඒ අතර ය. එය දොළොස් වරක් නාද වූ බව තරුණයාට මතක ය. ඉන්පසු සිදු වූයේ නොසිතූ දෙයකි. 

ඔහු පරිගණකයේ විවෘත කරගෙන සිටි අන්තර්ජාල බ්‍රවුසරයේ නව ටැබ් පිටුවක් විවර කරගත්තේ කිසිවක් නොසිතා ය. එහි සේව් කර තිබුූ කෙටි මං ඔස්සේ තම විද්‍යුත් තැපෑල විවෘත කළේ ඇයි දැයි ඔහු ම නොදත්තේ ය. එහි ඉන්බොක්සයේ උඩින්ම වූයේ ඒ වෙලාවේම පැමිණි පණිවුඩයකි. 

"හිතවත් සුභාෂ්,

පෙ. ව. 7:30 ට ගෙලිඔය දුම්රිය ස්ථානය අසළ කළුගමුව පාරේ රේල් ගේට්ටුව අසළට එන්න.

ඉතාම වැදගත්"

'හ්ම්... මාර විහිළුව...' සිතමින් තරුණයා එම පණිවුඩය එවා ඇත්තේ කවුදැයිි බැලී ය.

"mithra.varuna@secretservice.gov.lk"

ඉන්කොග්නිටෝ ටැබ් පිටුවක් විවර කරගත් සුභාෂ් එහි ලිපින තීරුවේ www.secretservice.gov.lk ටයිප් කළේ ය. වෙබ් බ්‍රව්සරය මැද කුඩා රවුමක් කිහිප විටක් කැරකිණ. වෙබ් පිටුව විවෘත වූයේ එක්වරමය.

"RESTRICTED ACCESS" ටැබ් පිටුව මත කුඩා රතුවන් අකුරෙන් පුන පුනා සටහන් වී තිබුණේ ය.

*    *    *

සුභාෂ් නැවතත් වමත ඔසවා අත් ඔරලෝසුව දෙස බැලුවේ ය. 

07:29.30 

ඔහු සිටියේ කළුගමුව පාරේ රේල් ගේට්ටුවේ මෙහෙයුම් කුටිය ඉදිරිපස වූ කුඩා  එළවලුු කඩය ඉදිරිපිට ය. පාරේ  වංගුව නිසා ඔහු සිටි තැනට පාරේ දෙපස ම හොඳ දර්ශනයක් ලැබුණි. 

ප්‍රධාන පාර දිසාවෙන් තද රතු පැහැති 1969 ෆෝඩ් මස්ටෑං මැක් 1 කාර් රථයක් ඇදී එනුු ඔහුුුුගේ දෑසට ලක් විය. පැරණ දේ අගය කරන, එයිනුුත් මෝටර් වාහන සහ දුම්රිය ගැන සැදැහැවත් බැතිමතෙක් වූ සුුභාෂ් සිටි තැනින් ඉදිරියට ආවේ වාහනය හොඳින් දැක බලා ගැනීමට ය.


මෝටර් රථය වේගය අඩු කරමින් පැමිණ රේල් ගේට්ටුවට මීටර් කිහිපයක් තියා අයින් කර නැවැත්විණි. එහි රියදුරු පැත්තේ දොර ඇරගෙන එළියට බැස්සේ ආකර්ෂණීය තරුණියකි. කලුවන් ඩෙනිම් ජීන්සය, රතු පැහැ ලිහිල් ටී ෂර්ටය සහ හිස මත පැළඳි කළු පැහැ අවු කණ්නාඩියෙන් සැරසුණු ඇය, වටපිට බැලුවා ය. ඇගේ නෙත් තමා දෙස හැරුණු වහා ම ඇගේ මුවෙහි සිනහවක් නැඟෙනු සුභාෂ් දුටුවේ ය. ඔහු ඈ දෙසට පිය නැගුවේ, තරුණිය තමන් වෙත එනු දුටුු හෙයිනි. 

"හායි... මම තාරා..." ඇය දකුණත දිගු කළා ය. සුභාෂ් ඇගේ ඇඟිලි තුඩු යන්තමින් ස්පර්ෂ කරන්නට ප්‍රවේසම් විය.

"ඔයා නේද සුභාෂ් බණ්ඩාර ධනසේකර? ටිකිරි බණ්ඩාර ධනසේකර මහත්තයගෙ මුණුපුරා...?"



ඉතිරි කොටස ඉතාම ඉක්මණින්...

Thursday, December 24, 2020

නත්තල් සැමරුමේ පේගන් මුල්

ජේසුතුමන් ඉපදුනා යැයි සැළකෙන කාලයට බොහෝම කාලයකට පෙර ඉඳන් ම දෙසැම්බර් මාසයේ අග උත්සවයක් පැවැත්වීම නෝර්ඩික් සහ පේගන් සංස්කෘතියේ පැවතුණු බව පේනවා. උතුරු යුරෝපයේ ශීත සෘතුව ඉතාම කටුකයි, ශීතාධිකයි, ඒ වගේම දවල් දවස බොහොම කෙටියි. ඒ ලක්ෂණ අනික් පිට හැරෙන්න පටන් ගන්නෙ වර්තමාන කැළැන්ඩරයේ දෙසැම්බර් මාසෙ අග සතිය වෙනකොටයි. ශීතල අඩුවෙන්නත්, දවල් දවස දිගු වෙන්නත් පටන් ගන්නේ ඒ දවස් වන කොට. 

ශීත සෘතුවේ ගෙවල්වවලට කොටුවෙලා ගත කරන කටුක කාල සීමාව ප්‍රීතියෙන් ගත කරන්න නෝර්ඩික් මිනිස්සු පුරුදු වෙලා හිටියා. තාත්තලා සහ පුත්තු දැවැන්ත ලී කොට ගෙදරට ගෙනැවිත් මහ ගිණි මැළයක් ගහනවා. ඒ ගිණි මැළය නිවෙන තුරු (සාමාන්‍යයෙන් දවස් දොළහක් විතර යනව...) ඔවුන් කමින් බොමින් විනෝද වෙනවා. ඒ මහා කොට දැවෙමින් නඟින ගිණි පුපුරුවල ගාණටම, මීළඟ වසන්තයේ දී තමන්ගේ සත්ත්ව කොටුවල ඌරන් සහ වෙනත් සතුන් පැටවු ගහනු ඇති බව ඔවුන් විශ්වාස කළා. 

යුරෝපයේ බොහොම පැතිවල දෙසැම්බර් අග උත්සව පවත්වන කාලයක් වුණා. ඒ කාලෙ පවතින ශිත දේශගුණයත් එක්ක, හරකුන්ට කෑම සපයන්න තියෙන අසීරුව නිසා අලුත් හරක් මස් කෑමට හැකිවුණු, අවුරුද්දේ එකම කාලයත් මේ ශීත කාලය ම වුණා. අනික් අතට, අවුරුද්ද පුරා පෙරපු බියර් සහ වයින් බොහොමයක් පානය ට සුදුසු මට්ටමට පදම් වුනේ ශීත කාලයෙදි...

ඒ වගේම කොළපාටට ඉතුරු වුණු එකම ගස් වර්ගය වුණු සයිප්‍රස් ගහ, ශීත කාලය ගෙවිලා ගිහිං ආපහු ආලෝකය සහ ජීවය උදාවෙන බව ට තිබුණු සංකේතයක් වුණා. ඒ ගස් වල රතු ඇපල් ගෙඩි සහ ඉටිපන්දම් එල්ලලා සැරසීමෙන් වෝඩන් ‌හෙවත් ඕඩින් සමරන්න පර්මානු ගෝත්‍රවල මිනිස්සු පුරුදු වෙලා හිටියා..

ජර්මනියේ මිනිස්සු ඇදහූ වෝඩන් හෙවත් ඕඩින් (නෝර්ඩික් ඇස්ගාඩ් නායක දෙවියන් ගෙම පේගන් මුහුණත කියමුකො) ගැන සිහිපත් කරන කාලයකුත් වුණා මේ ශීත සෘතුව. ශීත සෘතුවේ දී ඕඩින් අහසින් ගමන් කරමින් මිනිස්සුන්ව නිරීක්ෂණය කළ බවත්, ඒ මිනිස්සු අතරින් අනාගතයේදී සෞභාග්‍යය උදා කරවන්නේත්, විපතට හෙළන්නේත් කවුද කියා තීරනය කල බවත් ජර්මානුවෝ විශ්වාස කළා. මේ නිසා මිනිස්සු ගේ ඇතුළටම වෙලා ඉන්න පෙළඹුනා. ඕඩින් අහසේ ගියේ ස්ලෙප්නීර් නම් කකුල් අටක් ඇති අශ්වයෙක්ගේ පිටේ. ළමයි තමන්ගෙ බූට්වලට කැරට්, පිදුරු වගේ දේවල් පුරවලා ගිණි උඳුන ළඟ එල්ලලා තිබ්බා, අර අශ්වයාට කන්න. ඕඩින් ඒ බූට්වලට පොඩි පොඩි තෑගි දාල යනවා කියා විශ්වාස කෙරුණා. (හරියටම නත්තල් සීයා අහසින් යමින්, හොඳ ළමයින්ට තෑගි දීම වගේ ම තමයි. දෙන්නාම රතු ඇඳපු බවත්, දෙන්නාටම දිග සුදු රැවුළක් තිබුණු බවත් තව සමානකම්.) 

https://www.les2peresnoel.com/images/mythe-pere-noel/Odin.png
ඕඩින්

යුරෝපයේ පැවතුණු තවත් සම්ප්‍රදායක් තමයි වැසේලින්... ඒ නම එන්නෙ ඇංග්ලෝ සැක්සන් පදයක් වුණු "වේස් හේල්" හෙවත් යහපත් සෞඛ්‍යය කියන නමින්. ඔවුන් අවුරුද්දකට වරක් කුඩා කණ්ඩායම් විදිහට ගම පුරා  යමින් හඬ නගා ගායනා කරන පුරුද්දක් ඒක. ඒ ගීත හඬ නගා ගායනා කිරීමෙන් නපුරු ආත්ම පළවා හැරීමත්, යහපත් සෞඛ්‍යය ප්‍රාර්ථනා කිරීමත් අපේක්ෂා කෙරුණා. දහතුන්වන සියවසේ දී ශාන්ත ෆ්‍රැන්සිස් තුමා මේ පුරුද්ද ආශ්‍රයෙන් නත්තල් කැරොල් ගායනා ආරම්භ කළා.

රෝමයේ දී ශීත සෘතුව උතුරු යුරෝපයේ තරම් ම කටුක වුණේ නෑ. රෝමකයෝ ශීත සෘතුව පටන් ගන්නට සතියකට කලින් සැටර්නේලියා උත්සවය පටන් ගන්නවා. කෘෂිකර්මාන්තයට අධිපති සැටර්න් දෙවියන් සමරන්න. එය මාසයක් පුරා පැවැත්වෙනවා. එතනදි රෝම සමාජය කණපිට හැරෙනවා. වහලුන් අධිපතියන් වෙනවා, සාමාන්‍ය දිළිඳු ජනතාව නගරය පාලනය කරනවා. ව්‍යාපාර සහ පාසල් වහන නිසා හැමෝටම විනෝද වෙන්න අවස්ථාව ලැබෙනවා. මේ උත්සවයේ දී හැමෝම හැමෝටම සෞභාග්‍යය පතුරුවා හැරීමේ ආකල්පයෙන් සුළු තෑගි දෙන පුරුද්දක් තිබුණා. ඒ කියන්නේ ඊළඟ අවුරුද්දේ හොඳ අස්වැන්නක් ගෙට ගෙන ඒමට හැකිවේවා කියන අරමුණින්.

මේ ශීත සෘතුවේදීම රෝමකයෝ ජුවිනේලියා හෙවත් රෝමයේ දරුවන් සමරන භෝජන සංග්‍රහය පවත්වනවා. ඒ වගේම, (වඩා වැදගත්) ඉහළ පංතියේ මිනිස්සු මිත්‍ර හෙවත් යටත් කළ නොහැකි හිරු දෙවියන්ගේ උපන් දිනය සැමරුවා. ඒ දෙසැම්බර් 25 දින. ගළකින් උපන් ළදරු දෙවියෙක් වුණු මිත්‍ර ගේ උපන් දිනය සමහර රෝමකයන්ට අනුව අවුරුද්දේ වැදගත්ම දිනය වුණා.

https://hellenicfaithcom.files.wordpress.com/2017/09/mithras-rock-born-trio.jpg
මිත්‍ර

රෝමකයෝ තමන්ගෙ ගේ අවට ගස්වල එක එක ලෝහමය සංකේත එල්ලලා සැරසීමත් කළා, සැටර්නේලියා කාලයේ දී. මේ සංකේත වලින් හැඳින්වුනේ සැටර්න් දෙවියන් හෝ තමන්ගේ පවුලේ දෙවියන්. මේ සම්ප්‍රදායත්, ජර්මානුවන්ගේ ගස් රතු ගෙඩි සහ ඉටිපන්දම්වලින් සැරසීමත් එකතු වීමක් නත්තල් ගහේ දකින්න තියෙනවා.

හෝලි කියන්නේ කටු වගේ දැති තියෙන තද කොළ පාට කුඩා කොල සහ තද රතු පාට ගෙඩි සහිත ගස් විශේෂයක්. ඒ ගස් සැටර්න් දෙවියන්ට පූජනීයයි. ඉතින් සැටර්නේලියා උත්සවයේ දී රෝමකයෝ තෑගි දෙනකොට ඒ හෝලි ඉති වලින් තෑගි ඔතන්න පුරුදු වෙලා හිටියා. පස්සෙ ක්‍රිස්තියානිය යුරෝපයේ පැතිරෙනවත් එක්කම, ආණ්ඩු මේ නව ආගම අදහන්නන් දඩයම් කරද්දි, ක්‍රිස්තියානි ආගමිකයෝ තෑගි හුවමාරු කරගනිද්දි, ඒ අය සැටර්නේලියා සමරනවා වගේ පේන්න හෝලි ඉති වලින් තෑගි දැවටීම කරගෙන ගියා දිගටම.

https://pixers.uk/posters/holly-leaves-and-berries-57328225

ක්‍රිස්තියානි ආගම ආරම්භ වුණු මුල් කාලයේ අවුරුද්දේ වැදගත්ම දිනය වුනේ පාස්කුව. හතර වෙනි සියවසේ දී තමයි පල්ලිය තීරණය කළේ ජේසු තුමාගේ උපත සමරන්න. ඒත් බෛබලයේ ඒ දිනය ගැන කිසිම සඳහනක් වුණේ නෑ. ජේසු උපන් දිනයේ දේව දූතයන්, බැටළුවන් බළා ගනිමින් එළිමහනේ හිටපු එඬේරුන් ට ජේසු තුමා ඉපදුනු බව කිව්වා. ඒ කියන්නේ ජේසු තුමා උපදුනු දිනය ශීත සෘතුවේ නම් වෙන්න ම බෑ. ශීත සෘතුවේ එඬේරුන්ට පුළුවන් කමක් නෑ එළිමහනේ රෑ ගත කරන්න. ඒ නිසා ජේසු ඉපදුනේ වසන්ත කාලයේ වෙන්න පුළුවන්. 

පළමුවෙනි ජූලියස් පාප් තුමා තමයි දෙසැම්බර් 25 දිනය තෝරාගත්තේ. ඒ සැටර්නේලියා උත්සවය යටපත් කරලා කතෝලිකාගමට උපාර්ජනය කරගන්න කියලා සැළකෙනවා. එයින් ක්‍රිස්තියානිය හැමෝටම වැළඳගන්න පුළුවන් දෙයක් කරන්න උත්සාහ කළා වෙන්න පුළුවන්. මේ සම්ප්‍රදාය ඊජිප්තුවට 432 දීත්,  එංගලන්තයට හයවෙනි සියවසේ දීත් පැතිරුණා.

ඉතින්... මං පහුගිය නත්තල් කළාපයක ශාන්ත නිකලස් තුමා ගැන ලිව්වා. එතනදි  ජගත් පතිරණ කියා හිටියා මේ නත්තල් සීයා සම්ප්‍රදාය ඊටත් වඩා ඈතට යන බව. හොයාගෙන යද්දි තමයි මේ විස්තර හම්බුණේ. මේක අවස්ථාවක් කරගන්නවා ජගත් ට ස්තූති කරන්න, මගේ කුතුහලය අවුස්සලා, මට දැනුවත් වෙන්න අවස්ථාව සලස්සලා දුන්නට.

සැප්‍රීතිත්ත්ක් වේවා!!!

https://www.qwaym.com/wp-content/uploads/2017/11/norse-god-odin.jpg

මූූූූූලාශ්‍ර

https://www.history.com/topics/christmas/history-of-christmas

https://chefin.com.au/blog/these-6-christmas-traditions-are-actually-pagan-customs/

https://www.cbsnews.com/news/the-unexpected-pagan-origins-of-popular-christmas-traditions/#:~:text=Though%20December%2025%20is%20the,traditions%20celebrating%20the%20winter%20solstice.&text=%22In%20ancient%20Rome%20there%20was,Saturnalia%20that%20celebrated%20the%20solstice.

https://holidappy.com/holidays/twelve-christmas-traditions-with-pagan-origins


Thursday, December 17, 2020

අවසානයක් නොවේ - 23

"මීට අවුරුදු දෙදාස් දෙසීයකට විතර ඉස්සර, ඒ විදිහට ඈතට ගියපු එක නායකයෙක් වුණු 'යම' ආපහු අර උල්පත තිබුණු බිමට ආවා. ඒ ආවෙ, ඒ කාලයේ බිහිවුණු මහා දාර්ශනිකයෙක් එක්ක..." දුර්ගා නැවතත් කතාව ආරම්භ කළා ය.

පළමුවෙනි කොටස

තුන්වෙනි කොටස

විසි දෙ වන කොටස

"ඒ දෙන්නා ආවෙ, මේ දූපතේ හිටපු අයහපත් ගෝත්‍රයක් හරිමග ට ගන්න. ඒ ගෝත්‍රය තමන්ගෙ ශරීර ශක්තිය යොදාගෙන අනෙක් ගෝ්‍ත්‍ර, කණ්ඩායම් ඔක්කොම හාමත් කරන්න උත්සාහ කළා. ඇත්තටම ඒ ඉතිහාසය බොහොම සංකීර්ණයි. නමුත් කෙටියෙන් කිව්වොත් ඒ අය ට ඉතාම අසාමාන්‍ය තණ්හාවක් තිබුණා. ඒ කාලය වෙනකොට මේ බිම, මහාද්වීපයෙන් වෙන් වෙලා තිබුණෙ. මම කලිනුත් කිව්වා වගේ අර පුරාණ නායකයන්ගෙන් මේ දූපතේ ඉතුරු වුණු තුන් දෙනා, තමන්ගෙ පරණ මිත්‍රයන්ගෙන් උදව් ඉල්ලුවා මේ තත්ත්වය වෙනස් කරන්න. 

"ආත්මන් සහ ලිලි ස්වරූපයෙන් විතරක් නෙවෙයි මනසිනුත් විකෘති වෙලා තිබුණා කියලා තේරුණේ, මේ ගෝත්‍රය දෙවියන් විදිහට අදහමින් සිටියේ ඒ දෙපළට බව දැනගත්තට පස්සෙ. ඒ දෙන්නා උත්සාහ කළේ අර ගෝත්‍රය ට ඒත්තු ගන්වන්න, ඔවුන් පැවතෙන්නෙ රාක්ෂසයින්ගෙන් කියලා. ඒකෙන් ඒ මිනිස්සුන්ට තමන් ගොඩක් ශක්තිමත්, විස්මයජනක දේ කළ හැකි ජාතියක් බව ට ආත්ම විශ්වාසය ගොඩ නැඟුවා. ඒ නිසා මේ දූපතේ තනි අයිතිය රකුස් ගෝත්‍රයට හිමි යි, අනික් ගෝත්‍ර මර්දනය කරන්න ඔවුන්ට හැකියි කියන හැඟීම රකුසන් අතර පැතිරිලා ගියා, ඉතාම ඉක්මණින්.

"රකුසුු ගෝත්‍රය කුඩා කුඩා ගෝත්‍ර යටත් කරගනිමින්, එක්‌කෝ සමූල ඝාතනය කරමින් දූපතේ නැගෙනහිර පැත්ත අල්ලා ගත්තා. ඒක අපි සියල්ලන්ටම අභියෝගයක් වෙන මට්ටමට එද්දි ඉන්ද්‍ර, මිත්‍ර සහ මා එක්ක හිටපු ජන කණ්ඩායම් අපි සූදානම් කළා එළඹෙන මොන විදිහේ අභියෝගයකට වුණත් මුහුණ දෙන්න පුළුවන් විදිහට. ඉක්මණින් ම රකුස් ගෝත්‍රය අපිත් එක්ක සටන් කරන්න පටන් ගත්තා. ඒක අවුරුදු ගානක් පුරා ඇදිලා ගියා...

"ඒත් ආයුධවලින් කරන්න පුළුවන් දේ එතනදි සාර්ථක වුණේ නෑ. සටන් කරලා ජාතියක් මර්ධනය කරන්න පුළුවන් තමයි. ඒත් ඒක බොහොම තාවකාලිකයි. ගෝපාල ගේ කපටිකමින් සහ රුද්‍ර සහ ශක්ති ගෙ රණකාමීත්වයේ සහයෝගයෙන් ඉන්ද්‍ර, අග්නි සහ මිත්‍ර ට පුළුවන් වුණා අර රකුසු ගෝත්‍රය මර්ධනය කරන්න. එතනදි රුද්‍ර සහ ශක්තිගෙ පුතෙක් වුණු ස්කන්ධ හෙවත් මුරුගන් යුධ නායකයෙක් විදිහට ලොකු මෙහෙයක් ඉටු කළා. ඒ වගේම ගුරුළු, මයුර, සිංහ, වගේ දැනට මේ දූපතෙන් වඳවෙලා ගිහින් තියෙන දැවැන්ත සතුන් ඒ යුද්ධයට යොදා ගත්තා.

https://davidcharlesmanners.files.wordpress.com/2014/06/kartikheya.jpg
රුද්‍ර සහ ශක්තිගෙ පුතෙක් වුණු ස්කන්ධ හෙවත් මුරුගන් යුධ නායකයෙක් විදිහට...
ගුරුළු, මයුර, සිංහ, වගේ දැනට මේ දූපතෙන් වඳවෙලා ගිහින් තියෙන දැවැන්ත සත්තු...


"නමුත් ආත්මන් ට පුළුවන් වුණා ආපහු ඒ රකුස් ගෝත්‍රය ගොඩනඟලා සංවිධානය කරන්න. ඒ වෙනකොට අපට හොඳටම වැටහිලා තිබුණේ යුද්ධයෙන්, ආයුධවලින්, ලේ හැලීමෙන් මේක විසඳන්න බැරි බව.

"එතනදි තමයි, යම ආවෙ, උතුරු ඉන්දියාවෙ හිටපු දාර්ශනිකයෙක් කැඳවාගෙන... එතුමාට කිව්වෙ ගෞතම්..."

"ඒ කාලෙ උතුරු ඉන්දියාව මහා දර්ශනවාද ගණනාවක නිජ බිම වෙලා තිබුණා. එයින් වඩාත්ම සාමකාමී සහ මිනිස්සුන්ට අනුගමනය කරන්න ලේසි, දරාගන්න පුළුවන් දර්ශනය බිහි කළේ ගෞතම්... එතුමා රකුස් ගෝත්‍රය හමුවෙන්න ගියේ තනියම. එතුමා එක්ක ගියෙ යම විතරයි. එයා ගෙනිච්චෙත් දුන්න සහ ඊතල විතරයි, ඒකත් ඒ රකුසු ගෝත්‍රයෙ භාවිත වුණු ප්‍රධාන ආයුධ වුණු නිසා...

"ඒ දෙන්නා දැකපු රකසු ගෝත්‍රිකයෝ ආයුධ අමෝරාගෙන ඇවිත් වටකරගත්තා. ගෞතම් කිසිම බියක් පෙන්නුවේ නෑ. ඇත්තටම එතුමා බය වුණේ නෑ. එතුමා අහසට අත දික් කළා. එදා සූර්යග්‍රහණයක් ඇතිවෙන්න නියමිත වෙලා තිබුණා. ගෞතම් රකුසන් ඉදිරියට ගියේ හරියටම ඒ වෙලාව අල්ලලා. ඉතින් එතුමා ඉහළට අත දික් කරනවත් එක්කම ටිකෙන් ටික ඇඳිරි වෙන්න ගත්තා.

"අඳුර පැතිරෙද්දී රකුසන් කළබල වුණා. ඒ අයගෙ සෙන්පතියො ඉතුරු වෙද්දි ගොඩක් දෙනා ආයුධ අත ඇරලා පැත්තකට වුණා. එතනදි ගෞතම් ඒ අයට කතා කළා...

"එතුමා කතා කළේ බය ගැන. අපි නොදන්න දේට බය වෙනව. ඒ බය වෙන්නෙ අපි ජීවිතේ ට ආසා නිසා. අපි ජීවත් වෙන්න ආසයි වගේ ම, අනික් අයත් ජිවත් වෙන්න ආසයි. අපි වගේම අනික් අයත් මරණයට බයයි... අපි අපේ පැවැත්ම උදෙසා, අනික් අය බය ගන්වන එක හොඳ දෙයක් නෙවෙයි...

"එතුමා ඒ විදිහට පටන් ගෙන සූර්යග්‍රහණය ඉවර වෙනතුරු ම ඒ අයට ජීවිතය ගැන ගොඩක් දේ කියා දුන්නා. ඒ දේවල් වැටහුණු බහුතරයක් දෙනා හරිමග ට ආවා. ඒ දේවල් වටහාගන්න හැකියාවක් හරි උවමනාවක් හරි තිබුණෙ නැති ටික දෙනෙක් හිටියා. ඒත් කාලයක් යද්දි හරිමග තේරුම් ගත්ත අය සමාජයක් විදිහට දියුණු වෙද්දි, අනික් අය කැළෑවෙ ඉතුරු වුණා.

"ඔන්න ඔය ගෞතම් තුමා තමයි, මගේ හිතේ තිබුණු දෙගිඩියාව නැති කළේ..." දුර්ගා දිගු හුස්මක් පිට කරමින් නිහඬ වූවා ය.

"ඔයාට එතුමා මොනවද කිව්වෙ?"

"මට මහා එපාවීමක් තිබුණා. අමෘතය නිසා අපි මැරුණෙ නෑ. ඒත් අපට කරන්න විශේෂ දෙයක් තිබුණෙ නෑ. කන්න බොන්න නැතත් අපි ජීවත් වුණා. ඉතින් අනික් මනුෂ්‍යයන් වගේ අපට එදිනෙදා කෑම බීම හොයන්න, ඒ වෙනුවෙන් වැඩ කරන්න සිද්ධ වුණේ නෑ. අපි දැනුම රැස් කළා. ඒත් ඒකෙන් ලැබුණු තෘප්තියක් නෑ. අපි ස්වභාව ධර්මයේ රහස් සහ රටාවන් ගණනාවක් අධ්‍යයනය කළා. ඒවා අනුකරණය කරමින් වැස්ස, සුළඟ, ගින්න... ඒ වගේ විවිධ දේ නිර්මාණය කරන්න අපට පුළුවන් වුණා. ඒත් එයින් කළ යුතු දේ මොකද්ද කියලා අපි දැනගෙන හිටියෙ නෑ.

"ගෞතම් තුමාගෙන් මම ඇහුවෙ එක ප්‍රශ්නය යි. මේ ජීවිතයේ තේරුම මොකද්ද කියන එකයි. එතුමා අපි හතර දෙනාටම ගැළපෙන්න ඒකට උත්තර දුන්නා..."

"හතර දෙනා කිව්වෙ කවුද?"

"ඉන්ද්‍ර, මිත්‍ර, යම සහ මම - අග්නි කියල තමයි මං ඒ කාලෙ හැඳින්වුණේ..."

"ඉතින් මොනවද ගෞතම් තුමා කිව්වෙ? සමහරවිට ඒ උත්තරය මටත් සැනසිල්ලක් ලබා දෙයි..."

"ඔව්. මාත් එහෙම හිතන නිසා තමයි ඔයාට මේ දිග කතාව කියන්න ගත්තෙ. මේ ටික හොඳට අහගන්න...

"එතුමා කිව්වා මෙහෙම, 'ජීවිතය කියන දේට තේරුමක් නෑ. අමරණීය කෙනෙක් වුණත්, මේ ලෝකයත් එක්කම විනාශයට යනවා. ඔබ අසීමිත කාලයක් ජීවත් වුණත්, මේ විශ්වයට ආයු කාලයක් තියෙනවා. එතනින් හරි ඔබගේ ජීවිත කාලය සීමා වෙනවා.

" 'ඉතින් ඔබට කරන්න තියෙන්නේ, හොඳින් ඔබ ගැන තේරුම් ගන්න එකයි. බාහිර ලෝකය, ස්වභාව ධර්මය ගැන ඔබ අධ්‍යයනය කරලා තියෙන ගැඹුරටත් වඩා, ඔබ ඔබ ගැන අධ්‍යයනය කරන්න. ඒ සඳහා ඔබට අවශ්‍ය තරමටත් වඩා කාලය තියෙනවා. ඔබ ඔබව ම වැඩි වැඩියෙන් තේරුම් ගන්න තරමට, ඔබට වැටහෙනවා, ඔබගේ ශක්තීන් මොනවද, ඔබගේ දුර්වලතා මොනවද කියන එක. ඒවා කායික වෙන්න පුළුවන්. මානසික වෙන්න පුළුවන්. එහෙමත් නැත්නම් ඒ දෙකේම සම්මිශ්‍රණයක් වුණු හැකියාවන් හෝ බලයන් වෙන්න පුළුවන්...

" 'ඒත් එක්කම ඔබට තේරුම් යනවා බාහිර ලෝකයෙන් ඔබට ලැබෙන හොඳ සහ නරක අවස්ථාවන්. ඒක කාලයෙන් කාලයට, සිදුවීමෙන් සිදුවීමට වෙනස් වෙනවා...

" 'ඔබ ඔය කරුණු තේරුම් ගත්තට පස්සෙ, ඒ ලැබිලා තියෙන ශක්තීන් සහ හොඳ අවස්ථාවන්ගෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන අරගෙන මේ ලෝකයේ ඔබ පවතිනතාක්කල්, මේ ලෝකයට යහපත් දේ කරන්න... මිනිසුන්ට, සතුන්ට, සොබා දහමට උදව් කරන්න... අයහපත් දේ සිදුවීම වළක්වන්න... සමහරවිට ඒ සඳහා ඔබේ ශක්තීන් විතරක් නෙවෙයි, දුර්වලතා වුණත් උපයෝගී වෙන්න පුළුවන්...'

"මම කිව්වෙ එතුමාගේ ම වචනවලින් නෙවෙයි. එතුමාගේ ම වචන ඒ හැටියටම කටපාඩම් කරගන්න පුළුවන් වුණු ශිෂ්‍යයෙක් එතුමා ට හිටියා. ආනන්ද කියලා. ඒත් එයා කටපාඩම් කරපු දේවල්, එයා තේරුම් ගන්න උත්සාහ කළේ නෑ. ඒක වෙනම කතාවක්... මේ දේවල් එතුමා අපට කියා දුන්නේ, ඔය මම කියපු විදිහට වඩා ඉතාම සරළ විදිහට. ඒ සඳහා එතුමා උදාහරණ කතා පවා යොදා ගත්තා..."

"ඒ දේශනාවෙ ලොකු ගැඹුරක් තියෙනවා." ඇඩම් කල්පනා බරව කීවේ ය. "කාලයක් තිස්සේ හිතේ තියාගෙන, මෙනෙහි කරමින් තේරුම් ගන්න දෙයක් එතන තියෙන්නේ..."

දුර්ගා හෙවත් අග්නි සිය යුරෝපීය සගයා හට ගෞතම දේශනාව සිතෙහි ධාරණය කරගැනීමට ඉඩ හරිමින් නිහඬ වූවා ය. 

සෑහෙන වේලාවක් තිස්සේ ඔවුන් දෙස විමසිලිමත්ව බලා සිටි ආගන්තුකයෙක් ගල් ගුහාව තුලින් පිටතට පිය එසවූයේ තවත් කිහිප මොහොතක් ගත වූ පසුව ය.


24 කොටස...

Thursday, December 10, 2020

අවසානයක් නොවේ - 22

 "ඒත් මේ තැනිතලාව අල්ලගෙන තනි පාවිච්චියට නතු කරගන්න උත්සාහ කරපු තවත් ගෝත්‍රයක් හිටියා. නිතරම ආත්මන් ගේ මෙහෙයවීම යටතේ මේ ගෝත්‍රය එක්ක සටන් කරන්න ඔවුන්ට සිද්ධ වුණා.

"අවසානයේ එක දවසක් හවස ගෝත්‍රයේ නායකයන් ගේ රැස්වීමකදී ගෝපාල යෝජනාවක් කළා. ඔවුන් ළඟ තිබුණු ඖෂධීය දැනුම එකතු කරලා, සටනේදී ඇතිවන තුවාල, වේදනාවල් තුරන් කරන, ධෛර්යය සහ ශක්තිය වැඩි කරවන මහා ඖෂධයක් හදන්න...

පළමු වෙනි කොටස

තුන් වෙනි කොටස

විසි එක් වෙනි කොටස


"ගෝපාලගෙ යෝජනාව ගැන ගෝත්‍රයෙ වැඩිහිටියො ඒ තරම් තැකීමක් කළේ නෑ. ඒත් ආත්මන් ඒක පිළිගත්තා. පීතෘ මූලික සමාජයක් වුණු ඒ ගෝත්‍රයෙ ආත්මන් ට කවුරුත් කිව්වෙ 'ආදි පියා' කියලයි. ඔහු සමාජයෙ තමන්ට තිබුණු ගෞරවණීය තැන උපයෝගී කරගෙන, ඒ යෝජනාවෙ වාසිදායක පැත්ත ගැන පැහැදිළි කරලා ගෝත්‍රයෙ සියලුම දෙනා ඒකට කැමති කරවගත්තා. 

"ඉතින් ඊළඟ දවස් දෙකේ හැම දෙනෙක් ම තම තමන් දන්න පෝෂ්‍ය දායක, රසවත්, ඖෂධීය ශාක කොටස්, පස් වර්ග, තෙල්, වගේ දේවල් එකතු කළා. ඒ ගෝත්‍රය හිටපුු තැනිතලාවෙ එක් ගල් කන්දක, ගලෙන් ම හැදුණු පොකුණක් තිබුණා. තුන්වෙනි දවසේ අර නායකයො හත් දෙනා ඒ පොකුණ ඉහළා පිරිසිදු කළා. ඒකෙ තිබුණු උල්පත්වලින් ආපසු පිරිසිදු වතුර පිරී ගෙන එද්දි, අර එකතු කරගත්ත බෙහෙත් ජාති ඒ පොකුණට දැම්මා. ගෝපාල ම හදාගෙන ආවා, ගල් යෂ්ටියක්. ඒක මිනිහෙක් විතර උස, වියත් දෙකක් විතර වටප්‍රමාණය තිබුණු වටකුරු ගලක්. ඒක අර පොකුණට දාලා, ආත්මන් සහ ගෝපාල පොකුණ දෙපැත්තෙන් හිටගෙන යෂ්ටියෙ උඩින් අල්ල ගත්තා. රුද්‍ර එතනට අරගෙන ඇවිත් තිබුණා, පිඹුරු හම් පදම් කරලා අඹරපු දිග යොතක්. ඒක අනික් හය දෙනා අර ගල් යෂ්ටිය වටේ ඔතලා, දෙපැත්තට අදින්න ගත්තා. ඒකෙන් අර ගල දෙපැත්තට කැරකෙමින්, පොකුණට දාපු බෙහෙත් ඇඹරිලා ඒකෙ උනන වතුරට කළවම් වෙන්න ගත්තා.

"පැය ගාණක් ඔය වැඩේ දිගට කරගෙන ගියා. ශක්ති සහ අග්නි වේලාසන ම වෙහෙසට පත් වුණා. ඒත් පිරිමි හතර දෙනා නවත්වන්නෙ නැතුව දිගටම අර හම් යොත දෙපැත්තට ඇද්දා. වෙහෙස නිවෙන තුරු පැත්තකට වෙලා හිටපු ගැහැණු දෙන්නත් ආපහු ඒ වැඩේ ට උදව් වෙන්න ආවා. අන්තිමේ දී, පොකුණෙ තිබුණු මිශ්‍රණය හොඳටම ඇඹරිලා, දිය වෙලා ඉතාම පැහැදිලිව කොටස් දෙකක් විදිහට වෙන් වෙලා පේන්න ගත්තා. එක කොටසක් කොළ පාටත්, අනික් කොටස නිල් පාටත් වුණා. එතනදි ටික වෙලාවකට බෙහෙත මත් ගාන වැඩේ නතර වුණා. 

"ගෝපාල් ට ත් කියන්න බැරි වුණා මේ කොටස් දෙක මොනවද කියලා. මත ගෑම නවත්තනවත් එක්කම අර නිල් පාට දියරය තිබුණු පැත්තට ගහක කොලයක් වැටුණා. වැටුණා විතරයි, ඒ කොළය ඇඹරිලා කලු වෙලා වාෂ්ප වුණා.

"ශක්ති බෙහොම පරිස්සමට ඒ නිල්පාට දියර කොටස බිංදුවක් වත් අහක නොයන විදිහට මැටි භාජනයකට ගත්තා. ඒත් තප්පර ගාණකින් ඒ මැටි භාජනය ඇතුල් පැත්තෙන් දිය වීගෙන යනවා පේන්න තිබුණා. ගෝපාල ගෙනත් තිබුණා ඖෂධය පුරවගන්න, ගල් පාත්‍ර කීපයක්. රුද්‍ර, ශක්ති ගෙ අතින් අර මැටි බඳුන අරගෙන ඒ විෂ දියරය ගල් පාත්‍රයකට පුරවන්න පටන් ගත්තා. ඒත් ඒක ගල් බඳුනට වැටෙන කොටම, සිහින් දුමක් දමමින් ගල් පාත්‍රය ගෙවීගෙන යන්න ගත්තා. 

" 'මේකට තියෙන්නෙ එකම විසඳුමයි' කියපු රුද්‍ර, එක පාරම අර විෂ භාජනය කටේ තියාගෙන බීගෙන බීගෙන ගියා. අනික් අයට එයා නවත්තන්න පුළුවන්කමක් තිබුණෙ නෑ. ඒක ඒ තරම් ක්ෂණිකව සිදුවුණා. ඒ වගේ වැඩක් රුද්‍ර කරාවි කියලා කවුරුවත් හිතුවේ නෑ.

"ශක්ති එතනට දුවගෙන යද්දි එයා විෂ ඔක්කොම බීලා ඉවරයි. ඔහුගෙ මුහුණේ ඉඳන් පහළට කලු වේ ගෙන ආවා. ඒ එක්කම එයා බිම වැටුණා. ශක්ති එයා බිම උඩු අතර වැතිරවලා, පිට ට ගළක් තියලා, හිස පිටුපස ට පාත් කළා. එයා හැදුවේ විෂවල බලපෑම බෙල්ලෙන් පහළට යන්න නොදී ඉන්න. ගල් දණ්ඩ අතෑරපු ගෝපාලුත්, ආත්මනුත්, අනික් අයත් ඒ දෙන්නව වට කරගත්තා...

"බෙහෙත් මත ගෑම ගොඩක් වෙලා යන වැඩක් නිසා ඒ අය වැඩ කරන අතරෙ කන්න බොන්න දේවල් ගෙනත් තිබුණා. එතන තිබුණු එළකිරි බඳුනක් ගත්ත අග්නි, ඇය දන්න බෙහෙත් ජාති කීපයක් කළවම් කරලා, අර පොකුණේ හැදුනු කොළපාට බෙහෙතෙනුත් ටිකක් ඒකට මුසු කරලා, රුද්‍ර ගේ ඔලුව ආපහු ඔසවලා, එයාගෙ කටට වත් කළා. 

"ටික වෙලාවක් යනතුරු මොනවත් වුණේ නෑ. ශක්ති බොහොම හෙමින් අඬන, ඉකි ගහන ශබ්දය විතරයි ඇහෙන්න තිබුණෙ. ඒත් ටිකෙන් ටික රුද්‍ර ගෙ හුස්ම වැටෙන බව, නාඩි ඉතාම දුර්වල විදිහට ගැහෙන බව දැනෙන්න ගත්තා. ඒකෙන් හැම දෙනාගෙම බිය දුරු වුණා.

"අන්තිමේ රුද්‍ර ආපහු සුවපත් වුණා. ඒ වෙනකොට රෑ බෝ වෙලා. ඉතින් අර පොකුණෙ හැදුණු කොළපාට දියරය ගෝපාල් ගෙනියලා තිබුණු ගල් පාත්‍රයකට පුරවගත්ත නායකයො ටික ආපහු ගෝත්‍රයේ උදවිය වාසය කරපු ගල් ගෙය ට ආවා. එදා හැම දෙනාට ම ඉතාම ප්‍රීතිමත් දවසක්. ඒ, බෙහෙත හදා ගන්න පුළුවන් වුණා ටත් වඩා, රුද්‍ර ගෙ ජීවිතය බේරුණු නිසා. හැම දෙනාගෙම යහපත වෙනුවෙන් තමන්ගෙ ජීවිතය නැති කරගන්න පසුබට නොවුණු නිසා හැම දෙනා ම එයාට ගරු කළා..."

"ඒ වගේම අග්නි ටත් ගරු කරන්න ඇති එයාගෙ පණ බේරපු නිසා...?" ඇඩම් දුර්ගා දෙස ට සිය සුරතේ දබරැඟිල්ල දිගු කරමින් ඇසී ය. 

ඇගේ මුහුණ සිනා රැල්ලකින් රැළි වැටුණේ ය. "ඒක තමයි සිදුවුණු ඇත්ත ම සිදුවීම. කාලයත් එක්ක අර කුඩා ගල් පොකුණ සාගරයක් වෙලා. ඊශ්වර දෙවියන්ට තාරා දෙවඟන මව් කිරි ත් පොවලා..." 

"ඉතින් ඊට පස්සෙ අර කියපු ගෝත්‍රය තැනිතලාව අල්ලගෙන අනික් ගෝත්‍රය පන්නා දැම්ම ද?"

"ඒ මොනවත් වුණේ නෑ. එදා මහ රෑ ගැහැණියකගෙ විළාපයක් ඇහිලා ගෝත්‍රයෙ හැමෝම ඇහැරුණා. විළාපය ඇහුණෙ ගුහාවෙ ඉස්මත්තෙ ආත්මන් නිදා හිටපු කොටසින්. ආදි පියා ගෙ බිරිඳ වුණු ලිලී, බිම වැටිලා වියරුවෙන් වගේ දඟලමින් හිටියා. ඒ අසළම ආදි පියා බිම ඇණ තියාගෙන හිසේ අත් ගහගෙන... හැමෝටම සිදු වෙලා තියෙන දේ තේරුම් ගන්න වැඩි වෙලාවක් ගියෙ නෑ.

"ලිලී ට උවමනා වුණා අර බෙහෙත බීලා බලන්න. ඈ කෑදර කෙනෙක්වත්, බලයට හෝ ශක්තියට තණ්හාවක් තිබුණු කෙනෙක්වත් නොවෙයි. ඒත් ඒක කුතුහලය, සාමාන්‍ය මනුෂ්‍ය ගතිය... ඇය ආත්මන් ටත් පෙරැත්ත කරලා, බෙහෙත තිබුණු බඳුනෙන් අරගෙන බීලා. ඒක බීපු ගමන් ම තමන්ට දැනුණු ප්‍රබෝධමත් බව ගැන කියලා, ඔහුටත් ඒ බෙහෙත ඇය පොවලා. ඔය විස්තරය කියලා තප්පර ගාණකින් ආදි පියාත් බිම වැටිලා දඟලන්න ගත්තා. 

"අග්නි ආපහු ගියා රුද්‍ර ට පොවපු කිරි බඳුන අරන් එන්න. ගෝත්‍රයේ හැම දෙනාම ඇය ට උදව් කරන්න ආවා. ඒත්  කණ්ඩායමේ කළබලයට ඒ බඳුන අතෑරුණා. ආපහු ඖෂධ ජාති හොයලා, කිරි දොවලා, ඒක හදාගෙන එද්දි, ආදි පියාත්, ලිලීත් හිටියෙ නෑ. ඔවුන් දෙන්නා ම විනාඩි කීපයක් ඇතුලත ඉතාම විරූපී බිහිසුණු පෙනුමකට හැරුණු බවත්, ඔවුන් ගල්ගුහාවෙන් එළියට දුවපු බවත් ළඟ හිටපු දරුවෙක් කිව්වා. ඒ ගමන නායකයො හත් දෙනා එළියට බැස්සා ඔවුන් හොයන්න. ඒත් ආපහු කවදාවත්, ඒ අය දකින්න හම්බ වුණේ නෑ...

"එතකොට ඒ හැදුණු බෙහෙත, බෙහෙතක් නෙවෙයි ද?" ඇඩම් විමසී ය.

"ඒ බෙහෙත සාන්ද්‍රණය ඉතාම වැඩියි. ඒකයි ලිලිත්, ආත්මනුත් අර තත්ත්වයට පත් වුණේ. ඊට පස්සෙ ගෝත්‍රයෙ කවුරුවත් ඒ බෙහෙත බොන්න එඩිතර වුණේ නෑ. 

"දවසක් රුද්‍ර දඩයමේ යද්දි ඇතෙක් ඔහු හොඬවැලෙන් අල්ලලා උඩ දාලා, බිම ගහලා පාගලා දැම්මා. ඒත් ඔහු ආපහු නැගිට්ටා, කිසිම හාණියක් නැතිව. තමන්ට කිසිම වේදනාවක් නොදැනුණු බව ඔහු කීවා. ඒ ගමන තමයි අග්නි සකස් කරලා ඔහුට පොවාපු බෙහෙත ගැන ආපහු නායකයො හත් දෙනා කතා කරන්න පටන් ගත්තෙ. 

"දිග විස්තරයක් කෙටියෙන් කියනව නම්, අග්නි කලින් හදපු බෙහෙත ආපහු හැදුවා. ඒත් සාර්ථක වෙන්න නම් අර කොළපාට බෙහෙත වගේම නිල්පාට විෂත් පොඩ්ඩක් මිශ්‍ර කරන්න උවමනා වුණා."

දුර්ගා දිගු හුස්මක් හෙළුවා ය. "විශ්වය පවතින්නෙ ඒ විදිහටයි, ඩ්‍රේක්... හොඳ සහ නරක දෙකම එකම විශ්වයෙ කොටස්..."

විශ්වය පවතින්නෙ ඒ විදිහටයි... හොඳ සහ නරක දෙකම එකම විශ්වයෙ කොටස්...
https://dbdzm869oupei.cloudfront.net/img/sticker/large/22428.jpg

"එතකොට ඔයා කියන්නෙ..." ඇඩම් තරුණියගේ දෑස් දෙස බලමින් මඳක් පැකිළුණේ ය. "ඔයා කියන්නෙ, මා ලවා ලෝකී හොයාගන්න හදන අමරණීයත්වය ලබාගන්න තියෙන ක්‍රමය ඒ බෙහෙත ද?"

ඇය කිංකිණි හඬින් සිනා සුණා ය... ඒ දෙස නාවුකයා බලා සිටියේ මව දෙස බලා සිටින නොදරුවෙකු සේ ය.

"ඒක තමයි ඔයා අර අධ්‍යයනය කළාය කියපු පාරාදීසයේ උල්පත ගැන ඇත්ත කතාව. අර ගෝත්‍රයේ නායකයො හත් දෙනා ඒ විදිහට සකස් කරගත්ත බෙහෙත බීවා. ඒ අය ඒකට කිව්වෙ 'අමෘත' කියලා. මොකද කිව්වොත්, ඇත්තටම ඒක බිව්ව අය කවදාවත් මැරුණෙ නෑ. ඒ අයට කන්න බොන්න හුස්මගන්න, ඔය ආකාරයෙන් සාමාන්‍ය මනුෂ්‍යයෙකුට පවතින්න උවමනා කිසිම දෙයක් නැතුව ජීවත් වෙන්න පුලුවන් වුණා. ඒත් ඒ ගෝත්‍රයෙ අනික් අය ඒක බොන්න පසුබට වුණා, බය වුණා. අර නායකයො හත් දෙනා, තමන්ට ලැබුණු අමරණීයත්වයත් එක්ක, කල් ගත වෙද්දි එකතු වුණු අත්දැකීම් සහ දැනුම සම්භාරත් එක්ක, සාමාන්‍ය මිනිස්සුන්ට වඩා මනසින් වෙනස් වුණා. ඒ අයගෙ අරමුණු වු‌නේ තව තවත් දැනුම එකතු කරලා, එයින් මේ ලෝකය වඩා යහපත් තැනක් කිරීම...

"ඒ වගේම ආත්මන් අදහස් කරපු විදිහට ගෝත්‍ර අතරෙ සටනක් ඇති වුණේ නෑ. නායකයො හත් දෙනා අනික් ගෝත්‍රයත් එකතු කරගෙන මහා සමාජයක් ගොඩ නැගුවා. ඔවුන්ට තැනිතලාව ඉඩ මදි වුණාම ඔවුන් මුළු දිවයිනේම, ඊට පස්සෙ එයිනුත් ඔබ්බට පැතිරිලා ගියා. සමාජය පැතිරෙනවාත් එක්කම නායකයොත් තම තමන්ගේ උප ගෝත්‍ර කොටස් එක්ක ඒ ඒ ප්‍රදේශවලට සංක්‍රමණය වුණා. කාලය ගත වෙනවාත් එක්ක ඉතිහාසය කතන්දර බවට පත් වුණා. මුත්තලා අත්තලා ඒ ඉතිහාසය ඉදිරි පරම්පරාවලට කියා දෙද්දි අතිශයෝක්තිය මිශ්‍ර වුණා. ඒකෙන් වුණේ නායකයන් අමතක වෙලා දෙවිවරුන් ගැන කතන්දර නිර්මාණය වීම. ඉතින් නායකයන්ටත් තමන් ම බිහිකරපු මහා සමාජය එක්ක මුහු වෙන්න සිද්ධ වුණා..."

...වුණේ නායකයන් අමතක වෙලා දෙවිවරුන් ගැන කතන්දර නිර්මාණය වීම
https://ramona15274028595534.googuu.xyz/
api/get.php?id=d3cc571045553498882adbb1d54

දුර්ගා මොහොතකට සිය කතාව නතර කර දෑස් පියා ගත්තා ය. "මම කිව්වෙ මේ ගතවුණු අවුරුදු හයදාහ පුරා සමාජය පැතිරිලා ගිය හැටි..."

තමන් අරමුණු කරගත් පිළිතුර ඇගෙන් නොලැබීමට ඉඩ ඇති බව ඇඩම් වටහා ගත්තේ ය. ඇයට උවමනා විදිහට කතාව විස්තර කිරීමට ඉඩහැරීම වඩා සුදුසු බව අත්දැකීමෙන් ම ඔහුට වැටහිණ. කතා කිරීමට කැමති පුද්ගලයා හට කතා කිරීමට ඉඩ හැරිය යුතුය, අනුබල දිය යුතු ය. එවිට වැල්වටාරම් දහසක් මැදින් උවමනා එකම එක කරුණ උකහා ගැනීමට ඉඩ ලැබෙනු ඇත.

"මීට අවුරුදු දෙදාස් දෙසීයකට විතර ඉස්සර, ඒ විදිහට ඈතට ගියපු එක නායකයෙක් වුණු 'යම' ආපහු අර උල්පත තිබුණු බිමට ආවා. ඒ ආවෙ, ඒ කාලයේ බිහිවුණු මහා දාර්ශනිකයෙක් එක්ක..." දුර්ගා නැවතත් කතාව ආරම්භ කළා ය.

"ඒ දෙන්නා ආවෙ, මේ දූපතේ හිටපු අයහපත් ගෝත්‍රයක් හරිමග ට ගන්න... 


ඊළඟ කොටස ඊබී විභාගයට පාඩම් කරන අතරතුර...

Saturday, December 5, 2020

කිරි කිරි බෝලේ, ගූසි ගූසි ගැන්ඩර් සහ රොක් අ බයි බේබි - ළමා කවිවල අඳුරු ඉතිහාසය

රිං අරවුන්ඩ් ද රෝසී

ලංකාවේ පොඩි දරුවො රවුමට හිටගෙන, අත් අල්ලගෙන කැරකෙන සෙල්ලමක් කරනවනෙ "කිරි කිරි බෝලේ - රැළි රැළි මාලේ" කියා පටන් ගන්න කවියක් කියමින්... ඒ වගේම තාලයකට කියන කවියක් තමයි රිං අරවුන්ඩ් ද රෝසී... ඒ කවියත් කිරි කිරි බෝලේ වගේම අත් අල්ලගෙන රවුමට රවුමට කැරකෙමින් කරන සෙල්ලමකට අදාළ කවියක්. පහත තියෙන්නෙ ඒ කවිය.

https://images.fineartamerica.com/images/artworkimages/mediumlarge
/1/ring-of-roses-frederick-morgan.jpg


Ring-a-round the rosie,

A pocket full of posies,

Ashes! Ashes!

We all fall down.


රෝසි වටේ වළල්ලක්

මල් පොකුරු පිරුණු සාක්කුවක්

අළු! අළු!

අපි ඔක්කොම බිම වැටෙනව

(වචනයට වචනය විදිහට කරපු රළු පරිවර්තනය...)


මේ කවියෙ මුල ගැන තියෙනවා මිත්‍යා කතාවක්. (ඒක ඇත්තම ඉතිහාස කතාව නෙවෙයි කියලා තර්ක කරන්න ඕනෙ තරම් සාධක තියෙනවා.)

1430 ගණංවල යුරෝපය වසාගෙන පැතිරිලා ගිය කළු මරණය (Black Death) වසංගතය ගැන මේ කවියෙ පදවලින් කියවෙනවා කියලා සැළකෙනවා. ඒ මේ විදිහට...

හමේ ඇති වෙන රතුපාට රවුම් ආසාදනයක්, තද රෝස පාට පැල්ලමක් වටේට රෝස පාට රවුමක් හිටින පරිදි ඇති වන සමේ ආසාදනයක් පළවෙනි පදයෙන් කියවෙනවා. මේ වසංගතයෙන් බේරෙන්න බෙහෙත් ලෙස සැළකුණු කොළ. දලු, රිකිලි ආදිය සාක්කුවේ දාගෙන එන්න යන්න පුරුදු වෙලා හිටපු මිනිස්සු දෙවන පදයෙන් කියවෙනවා. "ඈෂස්" කියන තුන් වෙනි පදේ ඊට ටිකක් පරණ අනුවාදයේ දි කියවුනේ "ආ ටිෂූ" කියලයි. එකෙන් කිවිසුම් යාම ඇඟවෙනවා. ඊට පස්සෙ වසංගතයෙන් රෝගාතුර වෙන මිනිස්සු අන්තිමේ බිම වැටිලා මිය යාම අවසාන පදයෙන් කියවෙනවා...

ඒත් මේ කවිය ඊට කලින් අනුවාද වලදි, ඒ වගේම රටින් රටට වෙනස් වන අනුවාද වලදි මේ පද ම යෙදෙන්නේ නෑ. ඒ වගේම සමේ ආසාදනයක් එක්ක කිවිසුම් යාමක් තිබුණු වසංගතයක් ගැන ඓතිහාසික තොරතුරුත් දකින්න නෑ. ඒ නිසා මේ පරණ මුල් ගැන තියෙන කතාවත් මිත්‍යා කතාවක් ම තමයි කියලයි බොහෝ දෙනා පිළිගන්නේ.


ගූසි ගූසි ගැන්ඩර්

මේ කවිය නම් බොහොම අපූරු ඉතිහාස කතාවක් කියනව... මෙන්න කවිය:

Goosey Goosey Gander where shall I wander,

Upstairs, downstairs and in my lady's chamber

There I met an old man who wouldn't say his prayers,

I took him by the left leg and threw him down the stairs.

පාත්ත පාත්ත පාත්තයා - මම කොහෙද කරක් ගහන්නෙ
උඩ තට්ටුවෙ යට තට්ටුවෙ සහ කාන්තාවගෙ කාමරේ
එතන මට අහුවුුුුණා යාඥා නොකරන නාකියෙක්
මං උන්දැගෙ වම් කකුලෙන් ඇදල අරං පඩිපෙලෙන් පහළට විසි කළා

http://4.bp.blogspot.com/-V7Gh3fsxBcs/Us7qVcKA_dI/AAAAAAAAA6Q
/5aYDUmutoOE/s1600/Goosey-Goosey-Gander-where-shall-I-wander.jpg


16 වන සියවසේ එංගලන්තයේ කතෝලික පූජකවරු අප්‍රසාදයට ලක් වුණු කොටසක් වුණා. බහුතරයක් දෙනා දූෂිතයන් විදිහට හංවඩු ගැහිලා හිටියෙ. මේ කවියෙ කියන නාකි මිනිහා, ඒ විදිහෙ කතෝලික පූජකවරයෙක්. පාත්තයන් කියලා ඒ කාලයේ හැඳින්වුනේ ගණිකාවො... ඒ කියන්නෙ මේ පූජකවරයා අහුවුණේ ගණිකාවකගෙ කාමරේ ඉඳලා. 

ඒ කාලෙ සැබෑ පූජකවරයෙක්ද කියලා හඳුනගන්න, යාඥාවක් කියන්න කියල කියන එක සාධාරණයි. (එක කාලයක බාල්දියක් පෙන්නලා මේ මොකද්ද කියල ඇහුව වගේ) 16 වන සියවසේ දි ලතින් භාෂාවෙන් යාඥා කිරීම පරණ සිරිත. ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් කීම අලුත්... ඉතින් මේ පූජකවරයට ඉංග්‍රීසි යාඥාවක් කියන්න බැරිවෙලා. ඉතින් කකුලෙන් අල්ලලා ඇදල අරං පඩිපෙළෙන් පහළට විසි කරලා...

තව මතයකට අනුුව, 16 වන සියවසේ එංගලන්තයේ රෙපරමාදු ආගම ට අනුග්‍රහ දැක්වූ රජය විසින් කතෝලිකයන් මර්ධනය කෙරුණා. ඒ කාලෙ කතෝලික ගෙවල් වල පූජක ගුළ කියලා තැනක් තිබුණා පූජකවරුන් හංගලා තියාගන්න. එහෙම කෙනෙක් අහුවුණොත් කකුලෙන් ඇදල අරං පඩිපෙළෙන් පහළට තල්ලු කරලා මරල දාන සිරිතක් තිබුණා ලු...


රොක් අ බයි බේබි

මේකත් එංගලන්තෙ රජ පවුලේ කතාවක් ගැබ් වුණු කවියක්...

Rock-a-bye baby on the treetop,
When the wind blows, the cradle will rock.
When the bough breaks, the cradle will fall,
And down will come baby, cradle and all.

නැළවේ බබා ගහ මුදුනේ
සුළඟ හමද්දි තොටිල්ල පැද්දේ
අත්ත කැඩුණහම තොටිල්ල වැටේවි
බබයි තොටිල්ලයි ඔක්කොම බිම වැටෙයි

https://i.etsystatic.com/6911039/r/il/d4ffb7
/609084398/il_794xN.609084398_1d8s.jpg

දෙවෙනි ජේම්ස් රජතුමා ට කතෝලික උරුමක්කාරයෙක් සිටිය යුතු නිසා, රජ වාසල දරු ප්‍රසූතිය සිද්ධ වෙන කුටිය ට පිරිමි
දරුවෙන් හොරෙන් අරගෙන ගිහින් තිබ්බා කියා විශ්වාස කරනවා. ඒ දරුවා රජ ගෙදර කියන තොටිල්ලේ සිටියත්, රජුගේ නෑදෑයන් කියන සුළඟ විසින් බිමට පෙරලලා දාන්න පුළුවන් විදිහෙ අවදානම් තැනකයි සිටියේ... ඒක හරියටම දරුවෙක් ‌තොටිල්ල සමඟින් ගහක් මුදුනේ තැබීම ට සමානයි.

Wednesday, December 2, 2020

අවසානයක් නොවේ - 21

 "තේරුම් ගන්න තියෙන්නෙ ඩ්‍රේක්..." ඈ සිය සිහින් ඇඟිලි වලින් ඔහුගේ ඇඟිළි මිරිකා ගත්තී ය. "...යම් කිසි වෙනස් දෙයක් අපට ලැබෙන්නෙ, අනික් කාටවත් නොලැබී අපට ලැබෙන්නෙ, මේ ලෝකය වෙනුවෙන් යමක් ඉටු කරන්න... ඔයා හිතන්න - ඔයා දන්න දේවල් අනුව ඔයා හිතන්න ඒ මොකද්ද කියලා..."

ආදිකාල්පික වටපිටාව හා සෝම පානය ඔහුගේ සිතුවිලි ලිහිල් ස්වභාවයකට පත් කර තිබුණි. ඔහු අසළ ගල් තළාව මත වැතිර සිටි සුන්දර තරුණිය සිය මිත්‍රත්වය පිරිනමා තිබුණි... සිය සිතෙහි මෙතෙක් කල් තෙරපෙමින් තිබූ මහා ගැටළුව ට පිළිතුරු ඇගෙන් අපේක්ෂා කළ හැකි බව ඩ්‍රේක් හට වැටහුණි...

පළමුවෙනි කොටස

තුන්වෙනි කොටස

විසිවන කොටස

"ඔයා මේ තත්ත්වයට පත් වුණු විදිහ ගැන වරුණ යි සුමන යි මා එක්ක කිව්වා. ඔයා ඉස්සෙල්ලා කීව, ආදරය ගැනත් මම හිතන්නෙ, මං යමක් දන්නවා..." දුර්ගා කතා කරන්නට වූයේ ප්‍රවේසමෙන් වචන තෝරාගනිමින් බව ඇඩම් ට වැටහිණ. ඒ, නුසුදුසු වචනවලින් ඔවුන'තර පැවති සමීප බව ට හාණි නොවනු පිණිස යැයි ඔහු සිතී ය. "ඒ වගේම, ඔයා තුළ පේන්න තියෙනවා, තමන් තුළ ඇති වටිනාකම, එහෙමත් නැත්නම් තමන්ගෙන් මේ ලෝකෙට තියෙන්න පුළුවන් ප්‍රයෝජනය, කොටින්ම කියතොත් තමන්ගෙ ජීවිතයේ අරමුණ වටහාගෙන නැති බව. ඒ නිසා තමයි ඔයාට පැවැත්ම ගැන වේදනාවක් දැනෙන්නෙ..."

"මට අරමුණක් තියෙනවා..." ඇඩම් මඳක් පැකිළුණි. එහෙත්... "ඒ අරමුණ ඉටු කිරීමෙන් වාසියක් ලබන්නේ මාව මේ තත්ත්වයට පත්කරපු උදවිය ම යි." 

දුර්ගා ගේ දෑස් තුළ තියුණු බව මෙන්ම තෙත් බවක් ද වූ බව නාවුකයා දුටුවේ ය.

"මම මරණයෙන් බේරුණාට පස්සෙ, එහෙමත් නැත්තම් මාව බේරුවාට පස්සෙ, මාව ගෙනත් අතෑරපු මිටියාවතේ මම අවුරුදු පණහක් විතර හිටියා. එහෙදි මම විවාහ කරගත්ත ඉන්ග්‍රිඩ් මැරුණට පස්සෙ, මට තව දුරටත් ඒ මිටියාවතේ ජීවත් වෙන්න අරමුණක් තිබුණෙ නෑ. දකින දකින පැත්තෙ මම දැක්කෙ වේදනාත්මක මතකයන් විතරයි...

"ඉතින්, අන්තිමේ මම වෘකයො මාව කන්න එළවද්දි උන්ගේ උල් දත් වලට මුහුණ දීලා, වනාන්තරය පහු කරලා ගියා. නගින්න බැරි කඳු වැටිය ඉතාම අමාරුවෙන් නැග්ගා. කන්ද මුඳුනෙදි මට හම්බුණා අංග්ර්බෝදා කියන යෝටන් මායාකාරිය..."

මම තදින්ම වෙහෙසට පත්වෙලා හිටියෙ. එයා මට මීඩ් දුන්නා...
https://static.wikia.nocookie.net/oproleplaying/images/8/80/GA_-_Angrboda_-_
Pro.jpg/revision/latest/scale-to-width-down/350?cb=20190716025412

"පොඩ්ඩක් ඉන්න..." මඳ සිනාවක් පාමින් දුර්ගා ඔහුගේ කතාවට බාධා කළා ය. "සුමන යි වරුණයි වගේ නෙවෙයි... මං ඔය පිටස්තර දෙවිවරු ගැන දන්නෙ බොහොම ටිකයි. යෝටන් කියන්නෙ ඇස්ගාඩ් වාසීන්ගෙ විරුද්ධකාරයො කියල නං දන්නව..."

"ඔව්. හරි... ඔයා ලෝකී ගැන දන්නව ඇති නෙ?" 

"ඔව්. දන්නව..."

"අංග්ර්බෝදා තමයි ලෝකී ගෙ සහකාරිය... ඒ වගේම, රකුසන් ගේ මව. කඳුවැටිය මුදුනට එද්දි මම තදින්ම වෙහෙසට පත්වෙලා හිටියෙ. එයා මට මීඩ් බොන්න දුන්නා. මහන්සිය දුරු වෙලා, මට පොඩ්ඩක් පණ ආවට පස්සෙ එයා මට කිව්වා, 'මගෙ ඉළක්කය විය යුත්තේ අමරණීයත්වය' කියලා. ලෝකී මට දුන්නෙ ඇස්ගාර්ඩ් වාසීන් දැනසිටි උපරිම ශක්තිය යි.  සුවපත් වීමේ බලය ගැන ඒ රහස දැනගන්න ලෝකී ට එයාගෙ අයියා, බල්ඩුවර් මරන්න සිද්ධ වුණා. ඒ බලය මට ලබා දුන්නේ ඇස්ගාඩ් වෙනුවෙන් එක මෙහෙවරක් ඉටු කරන්න යි කියලා අංග්ර්බෝදා මට කිව්වා.

"ඇස්ගාඩ්වරු දෙවිවරු වුණාට, ඒ අය දවසක මිය යනවා. රැග්නරොක් එහෙමත් නැත්තම් ඇස්ගාඩ් ලෝකයේ අවසාන සටනෙදි ඒ අය ඔක්කොම මැරෙනවා. ඒ සටන පටන් ගන්නේ ලෝකී කියා චෝදනා කරන ඇස්ගාඩ් හි දොරටු පාලක හයිම්ඩාල් අවසානයේ ලෝකී මරාගෙන මැරෙනවා..."

"මම අහල තියෙනවා ඔය අනාවැකිය..." දුර්ගා තෙපළා ය. "එතකොට ලෝකී ට උවමනා කරල තියෙන්නෙ අමරණීය වෙන්න ක්‍රමයක් හොයාගෙන රැග්නරොක් සටන වළක්වන්න ද, නැත්නම් තමන් බේරෙන්නද?"

"ඔය දෙකෙන් කොයි අරමුණ වුණත්... ලෝකී වගේ රැවටිළිකාරයෙක් සටනක් වළක්වන්න තරම් පරාර්ථකාමී වෙයි කියල හිතන්න නම් බෑ. ඒ මොනව වුණත් මට බෑ කාගෙවත් ආයුධයක් වෙලා, කාටවත් වාසියක් ලබා දෙන්න මගේ ජීවිතේ කැපකරගන්න." 

"ඉතින් අමරණීයත්වය හොයාගන්න ලෝකී හරි අංග්ර්බෝදා හරි, මොනවද ඔයාට දුන්න තොරතුරු?"

"‌ලෝකී මට දුන්නේ ඉළක්කය විතරයි." ඇඩම් කීවේ ය. "ඒත් ඒ දේ ගැන හොයන්න විවිධ අවස්ථාවලදි විවිධ ආකාරයෙන් උපකාර කළා. මම මුලින් ම රෝමයේ, ඇලෙක්සැන්ඩ්‍රියාවේ සහ ඉස්තාන්බුල්වල තිබුණු ලේඛන හැදෑරුවා. ඒක වෙනුවෙන් සගයන් කීපදෙනෙක් එකතු කරගන්න ලෝකී ඔහුගේ දූතයන් මාර්ගයෙන් මට උදව් කළා...

"ගොඩක් ශිෂ්ඨාචාරවල විශ්වාස කරනවා අමරණීයත්වය දෙන පානයන් ගැන... ග්‍රීක - ලතින් ජාතීන්ට ඇම්බ්‍රෝෂා... යුදෙව්, ක්‍රිස්තියානි, ඉස්ලාම් කාරයන් අතර පාරාදීසයේ උල්පතක් ගැන කතන්දර තියෙනවා. ජේසුතුමා අවසානවරට මිදි යුෂ පානය කරපු කුසලානය සෙවීමේ ප්‍රයත්නයක් තිබුණා කුරුස යුද්ධ කාලයේ. හින්දුවරු විශ්වාස කරනවා අමෘතය ගැන. මාත් එක්ක හිටපු නාවික සගයෙක් සදාකාලික තරුණ බව ලබා දෙන උල්පතක් හොයාගෙන බටහිර පැත්තට ගියා...

"ඔය ඔක්කොම අදහස්, දේශාටන වාර්තා සහ ආගමික ලියවිලි එක්ක සසඳනකොට මට පේන්නෙ, මනුෂ්‍ය ශිෂ්ඨාචාරයේ තියෙන ඔක්කොම මිත්‍යා කතා වල ආරම්භය යොමුවෙන්නෙ ආසියාකරේ මැද හරියට. සේද මාවතේ මැද... 

"මමත් කලින් කියපු සගයනුත් එක එක ප්‍රදේශ ඉළක්ක කරගෙන පරණ ලේඛන ගවේෂණය කළා. මට වැටහුණේ නාවික සින්බෑඩ්, ඉබ්න් බතූතා, මාර්කෝ පෝලෝ, ෆා-හියන් වගේ දේශාටකයන් ලංකාව ඇඩම් ගේ පාරාදීසය කියා සඳහන් කරන්නේ නිකමට නෙවෙයි... ඒ වගේම කීප තැනක පාරාදීසයේ උල්පත ගැනත් ඒ අය ලියා තියෙනවා. ව්‍යාකූල විදිහට... ඒත් ඒ හැම කෙනෙක්ම ඇසින් දුටුවේ නැති ස්ථානයක් ගැන එක සමාන විස්තර විවිධ කාලවල ලියා තියෙනවා..."

 "හොඳයි... මං ප්‍රශ්නයක් අහන්නම්. ඒකට මට හිතට එන පළවෙනි උත්තරේ ම දෙන්න හැබැයි..." දුර්ගා මඳ සිනාවක සැඟවුණු ස්ථිරසාර බැල්මකින් ඩ්‍රේක් ගේ දෑස් දෙස බැලුවා ය. "මම ඔයා නම්, මම කොහොම හරි අමරණියත්වය හොයා ගන්නවා. ඒක ලෝකීට දෙන්න කලින්, මම අමරණීය වෙනවා. එහෙම වුණොත්, ඊට පස්සෙ ඒ ලැබෙන අමරණීයත්වයෙන් ඔයා මොකද්ද කරන්නෙ?"

"මං අවුරුදු හාරසීයකට වැඩි කාලයක් තිස්සෙ එක එක දේවල් වෙනුවෙන් සටන් කරලා තියෙනවා..." ඇඩම් උත්තර දුන්නේ එකවරම ය. දැන් දැන් තමන්ගේ මුවට අදහස් එන්නේ කෙලින්ම ගැඹුරු සිතෙහි හටගන්නා හැඟීම්වලින්ම බව ඔහුට දැනුණි. එය හරියටම, ඔහු ඊට පෙර අසා තිබූ 'ඇත්ත ප්‍රකාශ කරවීමේ ඔසුවක්' පානය කර ඇති විටක දී මෙන් විය. "... මම හෙම්බත් වෙලා ඉන්නෙ ලේ දැකලා, මිනිස්සුන්ගෙ මාරාන්තික වේදනාවන් දැකලා... මට මේ වේදනාත්මක ජීවිතයෙන් මිදෙන්න පුළුවන් නම්, මම හැම උත්සාහයක්ම දරනවා, එකිනෙකා මරා ගැනීමේ ආශාව, යුද්ධ කිරීමේ ආශාව මේ මනුස්ස සංහතියෙන් තුරන් කරලා දාන්න..."

"මිනිස්සුන්ට ඒකට උවමනාවක් නැත්නම්? එහෙමත් නැත්නම් රජවරු සහ ආක්‍රමණිකයෝ ලේ මතින් ම තමන්‌ගෙ අරමුණු දිනාගන්න තද බල ලෙස ම ලැදි යි නම්...?"

"හැම ලැදියාවකටම කෙළවරක් ඇති..." ඇඩම් කීවේ ය. "අනික, ලේ හලන්න, තව කෙනෙක් වේදනාවට පත් කරන්න ආසාවක් ඇති වෙන්නෙ වේදනාත්මක ජීවිතයක් ගත කරන, පීඩාවට පත් වුණු කෙනෙක් තුළ විතරයි..."

දුර්ගා ගැඹුරු හුස්මක් හෙළුවා ය. ඇඩම් ගේ ඇඟිලි අතරින් සිය අතැඟිලි මුදා ගත් ඈ, දෑතම ගල් තලාවට තද කරමින් කෙලින් වී වාඩි විය.

ඈ බැරෑරුම් කතාබහකට සූදානම් වූ අයුරු දුටු නාවිකයාහට තව දුරටත් ගල් තලාවේ ඇල වී සිටීම සුදුසු නැතැයි හැඟුනි.

ගිණි මැළය අසල ගැයුුම් සහ නැටුම් නතර වී තිබුණි. අසළ ගොඩ ගසා තිබූ දරකොට වලින් ගිණි මැළය තවත් ප්‍රකෘතිමත් කළ කුරුම්බර, ඔහුගේ සගයන් අසළින් ම ඇළවී, මඳ වේලාවකින් ම ගොරවන්නට පටන් ගත්තේ ය.

"හොඳයි... මම ඔයාට කතාවක් කියන්නම්." දුර්ගා දෑත් ඔසවා පසුපසට යොමා, සිය දිගු කෙස්වැටිය ගුළියක් ලෙස හිස පිටුපසින් ගැට ගසා ගත්තා ය. "බොහෝම ඉස්සර... ඒ කියන්නෙ, දැනට අවුරුදු හයදාහකට විතර ඉස්සර... යාලුවො හත් දෙනෙක් හිටියා. 

"ඒ තරම් ඈත අතීත කාලයේ හිටපු මිනිස්සු ස්වභාවධර්මය එක්ක ජීවත් වුණේ. පරිසරය ගැන ලොකු කුතුහලයක් වගේම, ඒ දේවල් ගැන හොයන්න විවේකයත් ඒ අයට ඇති තරම් තිබුණා. ඉතින් ස්වභාවයෙන්ම, ඒ අය තමන්ගෙ වටාපිටාවෙ තියෙන සම්පත් වගේම බලවේගයන් ගැන හොඳ අවබෝධයක් තිබුණු උදවිය වුණා...

"ඉතින් අර යාලුවො හත් දෙනා ට විවිධ පැතිවල දැනුම තිබුණා. හැම දේකම ඇති රිද්මය ගැන හොඳ අවබෝධයක් තිබුණු රුද්‍ර, ධෛර්යවත් කාන්තාවක් වුණු ශක්ති, සත්ත්ව පාලනය ගැන දක්ෂ ගෝපාල, ආලෝකය සහ අඳුර ගැන කුතුහලයක් තිබුණු මිත්‍ර, ගෝත්‍රයේ ආරවුල් සාධාරණව විසඳලා යුක්තිය ඉටු කරපු යම, වෙදකම, මාතෘත්වය සහ රැකවරණය ගැන සියල්ලටම වැඩියෙන් සළකපු අග්නි... මේ අයගේ නායකයා වුණු ඉන්ද්‍ර ඉතාම දක්ෂ මෙහෙයවන්නෙක් වුණා...

ස්වභාවයෙන්ම, ඒ අය තමන්ගෙ වටාපිටාවෙ තියෙන සම්පත් වගේම
බලවේගයන් ගැන හොඳ අවබෝධයක් තිබුණු උදවිය...

https://1.bp.blogspot.com/-Q5fflObdq_A/WszK91J7r2I/AAAAAAAAAqI/
QuNb6wo0m8kv8WsffTUG40fFWKR7VH6wACLcBGAs/s1600/Social-And-Religious-Life-Indus-valley-civilization.jpg


"මේ හත් දෙනා තමයි ගෝත්‍රයේ ආරක්ෂකයන් වුණේ. පීතෘ මූූූූලික ගෝත්‍රය ම‌ෙහෙයවූ නායකයා වුණේ ඔවුන් සියල්ලන්ගේ ම වැඩිහිටියා වුුනු ආත්මන්... ඔවුන්ට තිබුණා එක අභියෝගයක්. මේ ගෝත්‍රය ජීවත් වුණේ තැනිතලා උස් බිමක. එතන ගෝත්‍රයකට සාමයෙන් ජීවත් වෙමින්, දඩයම් කරමින්, වගා කරමින්, පළවැල රැස් කරමින් ඉතාම හොඳින් වාසය කරන්න උවමනා සම්පත් තිබුණා. පිරිසිදු දිය උල්පත්, වන සතුන්, ධාන්‍ය වර්ග, ගල් ලෙන්, හිතකර දේශගුණය... 

"ඒත් මේ තැනිතලාව අල්ලගෙන තනි පාවිච්චියට නතු කරගන්න උත්සාහ කරපු තවත් ගෝත්‍රයක් හිටියා. නිතරම ආත්මන් ගේ මෙහෙයවීම යටතේ මේ ගෝත්‍රය එක්ක සටන් කරන්න ඔවුන්ට සිද්ධ වුණා.

"අවසානයේ එක දවසක් හවස ගෝත්‍රයේ නායකයන් ගේ රැස්වීමකදී ගෝපාල යෝජනාවක් කළා. ඔවුන් ළඟ තිබුණු ඖෂධීය දැනුම එකතු කරලා, සටනේදී ඇතිවන තුවාල, වේදනාවල් තුරන් කරන, ධෛර්යය සහ ශක්තිය වැඩි කරවන මහා ඖෂධයක් හදන්න...


22 කොටස...

Friday, November 27, 2020

අවසානයක් නොවේ - 20

පළමුවෙනි කොටස

තුන්වෙනි කොටස

දහ නව වන කොටස

"ඩේන්වරු තන්ජෝරයේ බළකොටුව ආපහු පිළිසකර කෙරුවා." රුද්‍ර කී ය. "ඔවුන්ගේ නිරීක්ෂක දූතයන් නිතරම එහෙමෙහ යනවා. ඔවුන් උනන්දුයි ස්වදේශික ඇදහිලි සහ බෙහෙත් ක්‍රම ගැන. ඒ වගේම හිමාලය ට ආසන්න ප්‍රදේශවල තියෙන ඖෂධීය ගුණයක් තියෙන උල්පත් ගැනත් ඔවුන් සොයන බව පේනවා...

"මට කතා කරන්න තියෙන තවත් කාරණයක් තමයි... තන්ජෝරයේ බළකොටුව මේ තාක් කල් බොහොම දුෂ්කරතා මැද පවත්වාගෙන ආවා, ඒකෙ අණදෙන නිලධාරියා. මෑතක ඩේන් රටේ සිට ආධාර එක්ක අලුත් පාලකයෙක් ආවා. හිටපු පාලකයා ආපිට මවු රටට යනවා වෙනුවට, භාරතයේ කඳුකර ඉසව් සහ දාර්ශනිකයන් ගැන ගවේෂණය කරන්න පටන් ගත්තා. 

"ඒ ගැන අපට සෙවිල්ලෙන් ඉන්න පුළුවන්. ඔබේ සහාය උවමනා වෙන්නේ..." රුද්‍ර සිය කොන්ද සෘජුව තබාගනිමින් ගෙළ හරවා තම සංග්‍රාහකයින් තිදෙනාගේ මුහුණු දෙස මාරුවෙන් මාරුවට බැලි ය.

"මේ හිටපු පාළකයා කුරුල්ලන් යොදාගෙන පණිවුඩ හුවමාරු කරගන්න බව අපට පෙනුණා. සාමාන්‍යයෙන් යුරෝපා මිනිස්සු ඒ වැඩේට පරවියන් යොදාගත්තත්, මේ මනුෂ්‍යයා ළඟ ඉන්නේ තරමක ලොකු බස්සන් වගේ කුරුල්ලන් ජාතියක්."

"ඔබ පශුපති නේ..." මිත්‍ර කීවේ ය. "සතුන් ගැන අපටත් අහගන්න වෙන්නේ ඔබෙන් නේ..."

"ඔව්. මම දන්නවා ඒ කුරුල්ලන් මොකුන්ද කියා. ඒ ගැන නොවෙයි මට ගැටළුව තියෙන්නේ. ඒ කුරුල්ලෙක් ලංකාවට ඇවිත් ගියා දැන් වාර කීපයක්..."

"මෙහේ ඉන්න නෝඩික් ජාතිකයන්, තන්ජෝරයේ නෝඩික් වැසියන් එක්ක සබඳතා පැවැත්වීම පුදුමයක් නෙවෙයි." සුමන කීවේ ය. "ඒත්, ඒකට නිශාචර කුරුල්ලන් යොදාගැනීමේ යම් රහසක් තියෙනවා."

"මතකනේ..." රුද්‍ර සිය ඇස් සිහින් කළේ ය. "සින්දිබදු, ඇලෙක්සැන්ඩර්, ෆාහියන්, ඉබ්න් බතුතා, මාර්කෝ පෝලෝ... ඒ හැමෝම භාරතයේ යම් කිසිවක් හොයලා, ඔබේ රටටත් ආවා."

"ඒකම තමයි මේ හමුවීම යොදාගත්තේ..." ඉන්ද්‍ර පැවසී ය. "මේ මනුෂ්‍යයන්ට උවමනා මොකක් වෙන්න පුළුවන් ද?" 

රුද්‍ර වට්ටියේ තිබූ අවසාන මසන් අහුරත් කටේ ලා ගෙන සෙමෙන් සපන්නට විය. ඔහුගේ දෑස සෙමෙන් පියවී ගියේ නිතැතිණි.

නිහඬව ගෙවුණු මිනිත්තු කිහිපයකට පසු රුද්‍ර දෑස් පියාගත් වන ම සෙමෙන් කතා කරන්නට පටන් ගති. 

"ඔබත්, අපිත් දෙගොල්ලන්ගේ ම ඖෂධීය දැනුම කැටි කරලා, දිය උල්පතක් මත ගෑවා මීට බොහෝම කාලයකට කලින්... ඒක තිබුණේ ලක්දිව ප්‍රධානම කඳුවැටියක් මුදුනේ. එය නියම පදමට මත ගෑවෙන්නට කලින් විවිධාකාර දේ නිර්මාණය වුණා..."

"ඔව්. එයින් සැදුණු විෂ සහිත ඖෂධය ඔබ බීවා නේ..." මිත්‍ර සිහිපත් කළේ ය.

රුද්‍ර දෑස් විවර කරත්ම, සුමන මිත්‍රගේ හිසට අවවාදාත්මකව තට්ටු කරනු දුටුවේ ය.

"මම අදහස් කළේ... අපේ මහා ඖෂධය බේරගන්න ඔබ තමන්ම කැප කරලා ඒ විෂ බීවා. ඒක අහකට විසි කළා නම් එය වැටුණු තැන පවා විනාශ වෙන්න තරම් දැඩි විෂක්..." මිත්‍ර තම ප්‍රකාශය නිවැරදි කළේ ය.

"ඔව්.  ඒ හළාහල විෂ මගේ සිරුරට සහ මනසට සදාකාලික බලපෑමක් කළා. දැනටත් සමහර වෙලාවට ම‌ගේ ගෙළ වටේ නාගයෙක් දරණ ගසාගෙන තදකරනවා වගේ දැනෙනවා. මා බේරුණේ අග්නි ගේ වෙදකමින්. කෝ, ඇය වෙනත් රාජකාරියක ගිහින් ද?"


https://i.pinimg.com/736x/ec/d0/aa/ecd0aad7ffdda4cc45dfadcdf27e1c16.jpg

"ඔව්. ඇත්තටම රාජ-කාරියක් ඉටු කරන්න පහත රටට ගියා"

"මට කියන්න උවමනා කළේ..." රුද්‍ර පළතුරු වට්ටිය බිමින් තැබී ය. "අපි එදා, ඒ මුල්ම කාලේ උන්නා වගේ එකට කටයුතු කරන්න සිදු වෙනවා. මේ අභියෝගය දැනට ඉතාම සුළු දෙයක් වුණා ට, අපේ රටවල සිදුකෙරෙන මේ රහස් ගවේෂණය ගැන හැකි තරම් තොරතුරු අපි රැස් කරන්නත්, ඒ තොරතුරු හුවමාරු කරගන්නත් පටන් ගත යුතුයි."

"ඒක තමයි..." ඉන්ද්‍ර කීවේ ය. "අග්නි ගියෙත් ඒ වගේ කටයුත්තකට. මේ රටට ආව නෝඩික් ජාතිකයන් තුන් දෙනාගෙන් නායකයා එක්ක යම් කිසි රාජකාරියක් කරන අතර, ඔහු ගැන හැකි තරම් තොරතුරු දැනගැනීමට යි. ඈ ගියේ."

"කවුද ඔවුන්ගේ නායකයා?"

"ඇඩම් ඩ්‍රේක් ඇන්ඩර්සන්. අද්මිරාල් කෙනෙක්, ඒ වගේම රණ ශූරයෙක්..."

"ඇත්තද? මම අර කලින් කිව්ව තන්ජෝරයේ හිටපු පාලකයා, දැන් අර පාමීර් කඳුකර ප්‍රදේශයේ ගවේෂණ කරන්නේ... ඔහුගේ නම එස්කිල්ඩ් ඇන්ඩර්සන්"

*    *    *

අන්ධකාරය ගනකම ඇති කළුවන් පොරවණයක් සේ හාත්පස වෙළාගෙන තිබුණේ ය. එලිමහනේ ගැවසි කණාමැදිරියන් ටිකෙන් ටික ඉහළට ඇදී ගොස් පුළුල් අහසේ පැතිර තිබූ තරු සමඟ එක් වන්නා සේ ඇඩම් ට දැනුණි. පිළිස්සූූ දඩමසින් සහ සෝම පානයෙන් ඔහුුුුගේ කුස පිරී තිබූණි. දහවල වික්‍රමාන්විත ක්‍රියාවලින් ලද තෘප්තියෙන් ද, වනචාරින්ගේ ගායනා සහ නැටුම්වලින් ද, හාත්පස පැතිරි සාමදානයෙන් ද ඔහුගේ සිත තෘප්තිමත්විය. 

ඝන වනාන්තරය මැද රියන් සීයක පමණ වටා ප්‍රමාණය එළි පෙහෙලි වි තිබුණේ, පැතිර තිබූ ගල් තළාව හේතුවෙනි. පසුපස ගල් කන්දෙහි, කාලය සහ සැඩ සුළඟ විසින් සාරා සකස් කර තිබූ දැවැන්ත ගල් ලෙණක් විය. එහි සිට පහතට බෑවුම් වී ආ ගල් තලයේ අනෙක් කෙළවර ගිණි මැළයක් දැල්වෙමින් පැවතිණ. ඉන් ගිණිපුපුරු ඉහළට නැඟෙමින් අඳුරේ ඉගිළෙන කණාමැදිරින් සමඟ මුසුවිය.

ගිණිමැළය අසළ ගලක් මත වාඩි වී සිටි කුරුම්බර, සිය උදරය දෙපසට තාලයකට දෑතින් තට්ටු කරමින් ඇද පැද ගීයක් ගායනා කරමින් සිටියේ ය. ඒ ගීයේ පද, ඉතා පුරාණ භාෂාවකින් සැදුණකි. සිංහලේ පූර්වජ භාෂාවක් වූ එහි වක්‍රොක්ති බහුල වූ බැවින්, එම ගීයෙන් කියවෙන කතාව තේරුම් ගැනීමට උත්සාහ කිරීම නාවිකයා අත්හැර දැම්මේ ය. ගීයට අත්වැල් ඇල්ලූ අනෙක් මිනිසුන් තිදෙනා, ගිණිමැළය වටා තාලයකට පාද බිම ගසමින් නැටූ හ.

ඇඩම්, සිටියේ ගිණිමැළයට මඳක් ඈතිනි. ගල් තලාව මත ඇළවි, සිය වැළමිටි දෙක බිම ගසා පිට කොන්දෙන් අඩ වශ‌යෙන් එසවී ගෙන සිටි ඔහුගේ දණහිස් මඳක් නැවී තිබිණ. ඔහු ගිණිමැළය වටා පැවති ආදිකාල්පික දර්ශනය රසවින්දේ ය. තම ලේ නහර දිගේ මොළයට ගමන් කරමින් තිබූ සෝම පානය ඒ රසවින්දනයට උපකාරී වූ බව ඔහුට දැනෙමින් පැවතිණ. 

යුරෝපීයයා, හිස හරවා තමාගේ වම්පසින්, මඳක් ඈතින් ගල් තලාව මත වැතිර සිටි දුර්ගා දෙස බැලී ය. 

ඈ උඩුකුරුව වැතිරී, සිය දෑත් මත හිස තබාගෙන ඉහළ අහස දෙස නෙත් යොමාගෙන සිටියා ය. "මොකද හිතන්නෙ ඩ්‍රේක්?" ඈ අහස දෙස බලාගත් වනම ඇසුවාය. "අපි මේ මොහොතේ විඳින මේ සාමදානය, කන්ද උඩරට දී හරි, යුරෝපයේ දී හරි ඔයාට විඳින්නට ලබිලා තියෙනවද?"

"මාත් කල්පනා කළේ ඒක තමයි..." ඩ්‍රේක් එකඟ විය. "ඊටත් වඩා මම කල්පනා කළේ මොකද්ද දන්නවද?"

"මොකද්ද?" ඈ නෙත් කොණින් ඔහු දෙස බලද්දී. ඇගේ දෙතොළ සමච්ඡලයට මෙන් වක් වෙනු ඔහු ගිණි මැළයේ එළියෙන් දුටුවේ ය.

"දිය යට කෙනෙකුට සාමාන්‍යයෙන් ඉන්න පුළුවන් උපරිම විනාඩි දෙකක් හෝ තුනක්. ඒත් ඔයා ඊට වඩා කාලයක් හිටියා. ඊටත් වඩා, මගෙ හුස්ම හිර වෙන්න එද්දි ඔයා මට හුස්ම පිරෙව්වා..."

ඇගේ සිහින් මුණු මුණු සිනහවෙන් ඇඩම් ගේ කතාව මඳකට නැවතිණ. ඈ සිනාසෙද්දී, ඇගේ ළය ගැහෙමින් උස් පහත් වන ආකාරය අඩ අඳුරේ ඔහුගේ නෙතට චමත්කාරී දසුනක් විය.

"ඔයාම නේද මට කිව්වෙ, අර ඊශ්වර දෙවියන් බේරාගත්තතා වගේ ඔයාවත් තාරා දෙවඟන බේරාගනියි කියලා..." ඇගේ සරදම්කාරී සුරතල් හඬ...

දුර්ගා, නැවියා දෙසට හෙවත් දකුණැලයට හැරී, සිය සුරත, වැළමිටෙන් නවා එහි අත්ල මත හිස රඳවා ගත්තා ය. 

"කතන්දරවල තියෙන හැම දෙයක්ම සම්පූර්ණ ඇත්ත නෙවෙයි ඩ්‍රේක්. ඒත් මට ඉතාම සුළු දේවලින් ජිවිතය පවත්වාගන්න පුළුවන් හැකියාවක් තියෙනවා." 

මිනිත්තු කිහිපයක් තිස්සේ ඇගේ මුහුණ දෙස ඇඩම් බලා සිටියේ ය. ඇගේ සුපුරුදු සරදම්කාරී විලාසය එවේලේ දකින්නට නොවී ය.

"ඒ්ත, මට කියන්න," දුර්ගා නිහැඬියාව බින්දා ය. " ඔයා මොකද අර වගේ අනතුරුදායක දෙයක් කළේ?" 

"ඇත්තටම ඔයා නොහිටින්න මම මැරෙන්න තිබුණා තමයි." ඩ්‍රේක් කීය. "ඒත් ඇත්තටම, මගෙ තත්ත්වයට ඔයා පත් වෙලා හිටියනම්, ඔයාට තේරේවි.

"හිතන්න, ඔයාට තුවාල වෙනව. වේදනාව දැනෙනව. ඒත් ඉක්මණටම සුවපත් වෙනව. මාරාන්තික තුවාලයක් වුණහම මැරෙන්න තරම් වේදනාව ඇති වෙනව. එහෙම වුණහම මැරෙන එක සැනසිමක්. ඒත් ඔයා ආපහු තරමක වෙලාවක් ගිහින් සුවපත් වෙනව. අවුරුදු හාරසීයක් තිස්සෙ නිරන්තරයෙන් ඔහොම වෙනව කියන්නෙ, තනිකර වේදනාවෙන් පිරුණු ජීවිතයක්...

"ඒක කායික වේදනා ගැන. අනික් අතට හිතන්න ඔයා කාට හරි ආදරය කරනව. තමන්ගෙ ජීවිතය කැපකරන්න තරම් ආදරය කරනව. ඒත් එයා අන්තිමේ මිය යනව. ඔයා ට මැරෙන්න හිතෙනව. ඒත් මැරෙන්නෙ නෑ...

"ඉතින් ඒ විදිහට දිගට ජීවත් වෙන්න සිද්ධ වුණහම..."

දුර්ගා සිය වමත දිගු කර ඇඩම් ගේ සුරත අල්ලා ගත්තා ය. ඇගේ අත්ලේ සහ සිහින් ඇඟිළිවල සුමුදු බව සහ උණුසම ඔහු‌ගේ අත්ලෙහි ගොරෝසු සමට දැනිණ. 

"මට තේරෙනව." මොහොතකට පසු ඈ සිහින් හඬින් කීවා ය. "සම්පූර්ණයෙන් ම නොවුනත්, මට ඒ හැඟීම තේරෙනව... ඉතින් ඔයා මොකද කරන්න හිතන්නෙ? මට උදව් කරන්න පුළුවන් දෙයක් ඇති...?"

සිතේ ඇතිි දෙය ඈ හා කීමට තමන් පැකිළෙන්නේ ඇයි දැයි යුරෝපියයාට තේරුම් ගත නොහැකි විය. කීප මොහොතක් උත්සාහ කර සිතෙහි පෙළ ගස්වා ගත් වචන, අවසානයේ ඔහු මුවින් පිට කරගත්තේ ය.

"ඔයා වතුර යට දි දැක්කම... මම කිව්වෙ, අර කලින් කියපු දේ. ඒ කියන්නෙ... ඔයා හුස්ම අල්ලගෙන ගොඩක් වෙලා හිටපු එක, ඒ වගේම මට හුස්ම දුන්න එක... 

"ඒක දැක්කම මට හිතුණා, ඔයා මට වඩා සම්පූර්ණයි කියලා..."

"මට තේරෙනවා ඔයා අහන දේ ඇඩම්..." දුර්ගා මෘදුව තෙපළා ය. "මේ අනික් අය වගේ නෙවෙයි මම... ඔයා දැකල තියෙන හැම දේකටම වඩා මම වෙනස්. ඒ මම හැදිලා තියෙන හැටි. මට සෑහෙන කාලයක් තිස්සෙ ඔයාට ඔය තියෙන ගැටළුව වගේ දෙයක් තිබුණා. 

"නියම ම ප්‍රශ්නය තමයි... අපි මොන හේතුවකට ද, මෙහෙම හැදිලා තියෙන්නෙ කියන එක. මට ඒක තේරුම්ගන්න සෑහෙන කාලයක් ගතවුණා. ඒ වෙනතුරු මාත් ඔයා වගේම අවිනිශ්චිත... දෙගිඩියාවක පාවෙමින් හිටියෙ...

"පස්සෙ මට මේ හැම දේකම හැබෑ තේරුමක් නැති බවත්, අපි තේරුමක්, අරමුණක් ඇති කරගන්න උවමනා බවත්, තේරුම් ගියා. ඇත්තටම වුණේ, මට ඒක තේරුම් ගන්න උදව් කළා එක තැනැත්තෙක්. එයා අමරණීය කෙනෙක් නෙවෙයි. එයා සියල්ල අතහැරලා, කිසිම දෙයක් ගැන අරමුණක් නැතිව අවසානයෙ මරණයට මුහුණ දුන්නා. නමුත් මට එයා අරමුණක් දුන්නා.

"තේරුම් ගන්න තියෙන්නෙ ඩ්‍රේක්..." ඈ සිය සිහින් ඇඟිලි වලින් ඔහුගේ ඇඟිළි මිරිකා ගත්තී ය. "...යම් කිසි වෙනස් දෙයක් අපට ලැබෙන්නෙ, අනික් කාටවත් නොලැබී අපට ලැබෙන්නෙ, මේ ලෝකය වෙනුවෙන් යමක් ඉටු කරන්න... ඔයා හිතන්න - ඔයා දන්න දේවල් අනුව ඔයා හිතන්න ඒ මොකද්ද කියලා..."

ආදිකාල්පික වටපිටාව හා සෝම පානය ඔහුගේ සිතුවිලි ලිහිල් ස්වභාවයකට පත් කර තිබුණි. ඔහු අසළ ගල් තළාව මත වැතිර සිටි සුන්දර තරුණිය සිය මිත්‍රත්වය පිරිනමා තිබුණි... සිය සිතෙහි මෙතෙක් කල් තෙරපෙමින් තිබූ මහා ගැටළුව ට පිළිතුරු ඇගෙන් අපේක්ෂා කළ හැකි බව ඩ්‍රේක් හට වැටහුණි...


මීළඟ කොටස 


Saturday, November 21, 2020

අවසානයක් නොවේ - 19 කොටස...

...කෙඳි වළාකුළු ස්තරය පසා කරගෙන ඉහළට නැඟුනු ළිහිණියා, ආපිට හැරී හිස පහතට ලාගෙන පියාපත් අකුළා ගත්තෙන්, ඉහළ සිට පහතට වැටෙන කාලතුවක්කු උණ්ඩයක් සේ වේගයෙන් පහළට එන්නට ගත්තේ ය. 

පළමුවෙනි කොටස

තුන්වෙනි කොටස

දහ අට වන කොටස

නාවිකයා කරගන්නට යන අනතුරේ තරම මැන ගැනීමට දුර්ගා විල ආසන්නයේ වූ උසැති ගල් කුළක ට නැග ගත්තා ය. කුරුල්ලා පහතට එන වේගය අනුව තවත් තත්පර කිහිපයකින් පොළොවට ආසන්න වනු ඇත. කුරුඳු ළිහිණියාගේ සූක්ෂ්ම සංවේදනයන් සහ බුද්ධිය ගැන කොතෙක් පැහැදිළි කළ ද, ඒ සියල්ල නොතකා හුදෙක් වීරත්වය පසුපස යාම නෝර්ඩික් ජාතියට ආවේණික ලක්ෂණයක් වන්නට ඇත.

සුළඟ හා පොර බදන දැවැන්ත පිහාටු අස්සෙන් නැඟෙන සට සට හඬ... හිස කෙස් අතරින් වේගයෙන් හමා යන සුළං රැල්ලෙන් නැඟෙන සියුම් හූ හඬ... පොළොවට ලම්බක වූ කුරුල්ලාගේ බඳ මතින්, පහතට විසි නොවී සිටීමට නාවිකයාහට සෑහෙන වෙහෙසක් දැරීමට සිදු විය. ඇඩම් සිය දෙපය ළිහිණියාගේ උරහිස් වටා ඔතාගන්නට තැත් කරද්දී එක් වරම ළිහිණියා පියාපත් දිග හැර, ඇසිල්ලකින් නැවත අකුලාගත්තේ ය. එයින් එක් මොහොතකට ඔවුන් දෙදෙනා වේගයෙන් ගැස්සුණි. නාවුකයාගේ දෙපයේ ග්‍රහණය ලිහිල් වී, ඔහු දැවැන්ත කුරුල්ලාගේ හිසට උඩින් පහතට වැටුණේ ඒ ගැස්මේ බලපෑමෙනි. යුරෝපීයයාගේ මුහුණ තත්පර කිහිපයකට කුරුඳු ළිහිණියාගේ හොට ට අඟල් කීපයක් ආසන්නයෙන් පහළට යද්දී, උගේ ලොකු ඇස්වල සටහන් වූ මාරාත්මක නපුරුකම ඔහු ට මනාව දැක ගත හැකි විය.

එහෙත් ඩ්‍රේක් සිය දෑතේ ග්‍රහණය අත් හළේ නැත. තම හිස වටා තදවුණු වැල් පොටේ එල්ලී සිටින මිනිසා හට තියුණු හොටයෙන් අනින්නට කුරුඳු ළිහිණියා කිහිප විටක් ම තැත් කළේ ය. කොයි මොහොතේ හෝ ඌ ගේ වෑයම සාර්ථක වනු ඇති බව ඇඩම් පසක් කළේ ය.

"අතෑරලා පනින්ටෝ...!" දෑත් විහිදා සිය මුව දෙපසින් තබාගත් දුර්ගා කෑ ගෑවා ය. ඒ කෑගැසීම වඩාත් ම හොඳින් ඇසුණේ කුරුඳු ළිහිණියාට බව පෙනුනේය. ඌ සිය පියාපත් විහිදුවාගනිමින් හිස ඔසවා, මුහුණ පහතට යොමාගති. එයින් උගේ සිරුර පොළොවට සමාන්තර පිහිටුමකට පැමිණ, උගේ දෙපය ඉදිරියට යොමු විය. දෙපයේ ඇඟිලි විහිදුවාගත් විට කිණිසි මෙන් උල් වූ නියපොතු තුඩු අවර දිගට යොමු වූ හිරුගේ රැසින් දිළිසෙනු දුර්ගා දුටුවා ය. දැවැන්ත පක්ෂියා, එතෙක් නිදැල්ලේ පහතට වැටෙමින් තිබූ පොළොවට ලම්බක ගමන් මඟ මඳක් වෙනස් කර ඈ සිටි ගල් කුළ වෙත ට අත්තටු ගසමින් පහත් වන්නට වූූයේ සිය ගමන් වේගය අඩාල කර නොගනිමිනි.

කුරුඳු ළිහිණියාගේ හොටයෙන් ගැළවුණ ද, නිය පහුරට හසු වීම නියත බව දුටු ඇඩම්, වැල්පට පද්දා අතහැර, පසුපසට පැන්නේ ය. ඒ පිනුමේ ඉළක්කයක් නොවී ය. ඔහු වැටුණේ දුර්ගා නැග සිටි ගල් කුළත්, විලත් අතර පැතිරි වටකුරු ගල් ගොඩ ට ය. ළය පිරෙන සේ හුස්මක් ගත් තරුණිය, වැටෙමින් සිටි නාවිකයා ඉළක්ක කරගෙන ඉදිරියට පැන්නා ය. ඇගේ දෙ අත ඇඩම් ගේ සිරුර වටා වෙළී යත්ම, දෙ දෙනා ම විලෙහි ජල කඳ මතට වැටී, සැණෙකින් පතුළට ම කිඳී ගිය හ. 

දෙපා වකුටු කරගත් දුර්ගා, සිය දෑතින් ඇඩම් තරයේ සිය සිරුරට තද කරගෙන, ජලයේ උඩුකුරු තෙරපුම විසින් සිය සිරුරු විල් දිය මතුපිට ට ඉල්පීම වළක්වා ගත්තා ය. උඩ බැලූ යුරෝපීයයා දුටුවේ පක්ෂියාගේ පියාපත් සැළීම මගින් සිය හිස ට ඉහළින් වූ විල් දිය තළය රැළි නැඟෙන ආකාරය යි. 

නාවිකයෙකු ලෙස ලද හුරුව නිසා ඇඩම් හට හුස්ම අල්ලා දිය යට විනාඩි දෙකක් - තුනක් පමණ සිටිය හැකි විය. සිතෙහි වූ කළබලය පහව යද්දී, තමා වැළඳගෙන සිටි ස්ත්‍රියගේ සුමුදු, සුනම්‍ය හා පිරිපුන් ස්පර්ෂය විසින් ඔහු තුළ සුරක්ෂිත හැඟීමක් ඇති කළේ ය. තමන් ද ඇගේ බඳ වටා දෑත් යවා ඈ තුරුළු කරගෙන සිටි බව නාවුකයා හට පසක්වූයේ දුර්ගා තම දෑත් ලිහිල් කර, ඔහුගේ සිරුරෙන් ඈත්වන්නට තැත් කරද්දී ය.

විලෙහි ජල තළය මතුපිට වට කිහිපයක් පියාසර කළ කුරුඳු ළිහිණියා විල ඉවුරේ වූ ගලක් මත ලැගගත්තේ ය. පෙනහළු තුළ වූ අවසන් ඔක්සිජන් ස්වල්පය වැය වී ගිය පසු, වීරයන් දෙදෙනා හට දිය මතුපිටට එන්නට සිදු වනු ඇත.

උඩ බලාගත්වන ම අවසන් හුස්ම පොද ද පිට කළ ඇඩම් දුර්ගා දෙස බැලී ය. ඇගේ කළු පැහැ කෙස් කළඹ ඈ පිටුපසින් වළාකුළක් මෙන් විහිදී ගොස් තිබුණි. ඇඳ සිටි දිවි සම ද දියෙහි පාවෙමින් තිබුණෙන්, දිය තලයෙන් පහළට පෙරී ආ හිරු රැසින් ඇගේ සිරුරේ ලාලිත්‍යවත් සුන්දරත්වය ඔහු දුටුවේ ය. ඒ සමඟ ම නාවුකයාගේ හුස්ම හිර වන බව තරුණිය ට පෙනුණි. උඩ බැලූ ඇඩම්, විල ඉවුරෙහි වූ දැවැන්ත ගලක් යට වූ පටු ඉඩකඩ ඉළක්ක කරගනිමින් ඉහළට ඇදී යන්නට පටන් ගත්තේ ය. වහා ඔහු වෙත පිහිණූ දුර්ගා, සිය දෑත් ඔහුගේ උරහිස වටා යවා, ඔහු අල්ලාගත්තා ය. ඈ දෙස බැලූ ඇඩම්, ඇගේ මුව තම තොල් මත තෙරපෙනු හැඟීය. ඈ දෙතොල් සහ දිවග මඟින් ඔහුගේ තොල් යාන්තමින් විවර කරගනිත්ම, ඇගේ මුවෙහි සිට සිහිල් පිරිසිදු වාතය සිය මුව හරහා ඇදී ගොස් පෙනහළු පිරී යනු නාවුකයාට දැනිණ. තප්පර කිහිපයක් ඇතුළත ඔහුගේ පපු කුහරය සම්පූර්ණයෙන් පිරවූ තරුණිය නැවත ද ඔහුගේ තුරුළින් මිදී ඈත් වූවා ය. ඈ පසුපසට යද්දී ඇගේ දිගු හිස‌කෙස් ඇගේ මුහුණ දෙපසින් ඉදිරියට පාවී ආයේ ය. කෙස් කළඹ අතරින් ඔහුගේ විස්මයපත් දෑස් දුටු ඇගේ මුව සහ දෑස් මඳ සිනහවකින් රැළි වැටිණ...

https://t4.ftcdn.net/jpg/00/03/70/45/360_F_3704520_Kb6CjkW2hyaEsuCFLBwUNJ79zdW35bdF.jpg

ගෙළ සිර කරන ලද බළලෙකුගෙන් නැඟෙන අන්දමේ මරහඬළෑමක් ඈතින් ඇසුණේ ය. ශබ්දය ආ දිශාව වටහාගන්නට මෙන් හිස ඒ මේ අත හැරවූ කුරුඳු ළිහිණියා, ලැග සිටි තැනින් ඉවතට පියාඹා ගියේ එක් වරම ය. 

ඉහළට යමු යැයි අතින් සංඥා කරමින් දුර්ගා දෙපා වනමින් බුහුටි ලෙස විල් දිය  මතුපිටට ආවාය. ඈ පසුපසින් ඉහළට ආ ඇඩම්, සිය හිස දියෙන් මතු වෙත්ම දිගු ප්‍රාශ්වාසයක් කළේ සැහෙන තරම් හඩක් නඟමිනි. විල් ඉවුර වෙත පිහිනා ගිය දෙදෙන දියෙන් ගොඩට එද්දී, කුරුම්බර වන සීමාවේ සිට ඔවුන් වෙත දිව ආයේ ය.

දුර්ගා දකුණැලයට නැවී, සිය තෙත්බර කෙස් වැටිය මිරිකා හරිමින් ඇඩම් දෙස බැලුවා ය. "ඔයා ට අමාරුද?" 

"ඒ තරම් ගැටළුවක් නෑ" සිය පාදයේ වේදනාව සඟවාගැනීමට තැත් කරමින් යුරෝපියයා ඈ වෙත සෙමෙන් පිය නැඟීය.

කුරුම්බර හති අරිමින් ඔවුන් සිටි තැනට ළඟා විය. "ඔන්න තාරා උත්තමාවි අපේ වැඩේ හරි. ගැල් දෙකකට ඇතිවෙන්න කුරුඳු පොලු හම්බවුණා. එයිට වැඩියත් හොයාගන්න තිබුණා... කොහෙද? අපේ කොල්ලො ටික වශී වෙලා වගේ මේ ඇත්තො කුරුල්ල පිටේ යන හැටි බලාගෙන උන්නනෙ..."

"කුරුල්ල පිටේ තමා... තව ඩිංගෙන් කෑලි ටිකවත් අපට ආපහු කන්ද උඩරටට ගෙනියන්න වෙන්නෙ නෑ..." දුර්ගා මඳසිනහවක් පාමින් නෙත් කොණින් ඇඩම් දෙස බැලුවා ය. "වෙලාවට තව කුරුඳු ළිහිණියෙක් කෑ ගැහුවා. නැත්නම් අපි අද රෑ වෙනතුරු මේ විල පතුළෙ."

"ඒ කෑගැහුවෙ මම." කුරුම්බර සිනාසුනේ ය. "පිරිමි කුරුඳු ළිහිණියො, බල්ලො වගේ තමන්ගෙ සීමාව රැකගන්න මහන්සි වෙනවා. හොඳවෙලාවට ඌ රැවටුණා මගෙ සද්දෙට..."

   *    *    *

ශෛලමය බිත්ති වලින් සැදුණු ශාලාව මැද, එළන ලද පළස මත මිත්‍ර, සුමන සහ ඉන්ද්‍ර වීරාසනයෙන් වාඩි වී සිටියහ. ඔවුන් ඉදිරියේ වූ සුමට ගල් බිත්තිය කළු පැහැයට ඉතාම ආසන්න කොළ පැහැයක් ගත්තේ ය. බිත්තිය සහ පළස අතර විශාල ගල් පාත්‍රයක පිරවුණු අඟුරු රත් පැහැයෙන් දිළියෙමින් තිබිණ. ඉන් නැඟෙමින් පැවති දුමෙහි වූ ඖෂධීය සුවඳ ශාලාව පුරා පැතිරුණි. පාත්‍රය අසළ කොළොම්බක් මත තැබූ බටපොතු වට්ටියක අත්තන මල් පුරවා තිබුණි.

ඉදිරියේ වූ ගල් බිත්තියෙහි මැද පිහිටි උසැති ලී දොර හඬක් නොනගා විවර විය. ඉන් ශාලාවට ඇතුල් වූයේ යෝගී වරයෙකුගේ ලක්ෂණ පෙන්නුම් කළ තරුණයෙකි. දිය රැළි මෙන් පහලට කඩා හැලුණු දිගු කෙස් වැටිය... නළලෙහි සටහන් කෙරුණු ඇසක හැඩය ගත් තිලකය... අඳුරුවන් සම... දකුණු උරහිසේ සිට පහතට ඇඳගෙන සිටි අඳුන් දිවි සම... යනාදියෙන් ඔහු කිසිසේත් ම ශාලාවෙහි වාඩි වී සිටි ති දෙනාට සමාන නොවී ය.


https://www.askideas.com/wp-content/uploads/2017/02/May-Lord-Shiva
-Shower-His-Benign-Blessings-Happy-Maha-Shivratri.jpg


ඔහුගේ සුරතෙහි කුඩා උඩැක්කියක් වැනි ඩමරුවක් විය. හිස නවා ශාලාව මැද වාඩි වී සිටි ති දෙනාට ආචාර කළ ඔහු, ඔවුන් ඉදිරියේ වීරාසනයෙන් වාඩි වී, ඩමරු බෙරය බිම තැබී ය. ඉන්ද්‍ර, තමන් ඉදිරියේ තබාගෙන සිටි පළතුරු වට්ටියක් දෑතින් ම ගෙන අමුත්තා වෙත දිගු කළේ ය. එහි පිරී තිබුණේ මසන් සහ බෙලි ගෙඩි ය.

නිහඬව ම පළතුරු වට්ටිය පිළිගත් ආගන්තුකයා, එය ඔඩොක්කුව මත තබාගෙන, මසන් අහුරක් සුරතට ගෙන කටෙහි ලා ගත්තේ ය.

"කරුණු කීපයක් තිබෙනවා මට කතාකරන්න." ඔහු කතා කළේ සංස්කෘතෙනි. "ඊට කළින් ඔබේ උවමනාව කතා කරමු. ඔබලා නේ මා කැඳෙව්වේ..."

"රුද්‍ර, ඔබ අපේ සභා ශාලාවට සාදරයෙන් පිළිගන්නවා." ඉන්ද්‍ර අනුව අනෙක් දෙ දෙනා ද දෑත් එකතු කොට ආගන්තුකයාට ආචාර කළහ. "කාලයක් තිස්සේ යුරෝපාකරයේ ආක්‍රමණිකයෝ සහ වෙළෙන්දෝ අපේ රටවල් ආකූල කරමින් ඉන්නවා. නමුත් අපි ඒ ගැන වැඩිමනත් මැදිහත්වීමක් කරන්නේ නෑ. අපි එකඟතාවකට ආ විදිහටත්, ඒ වගේම රට වැසියන් තවදුරටත්, රටේ ස්වාධිනත්වය සහ සුභ සිද්ධිය අපෙන් අපේක්ෂා කරන්නේ නැති නිසාත්. රටවැසියන්ටත් රජුටත් සැබෑ උවමනාවක් තියෙනවා නම්, අපට පුළුවන් ඒ වෙනුවෙන් ක්‍රියාත්මක වෙන්න. නමුත් ඒ සියල්ලන්ට ම තියෙන්නේ වෙන වෙන තාවකාලික අපේක්ෂාවන්..."

රුද්‍ර හිස නවා එකඟතාව පළ කළේ ය.

"පෘතුගීසීන්, ප්‍රංශ ජාතිකයන් සහ ලන්දේසින් සෘජුවම ඉළක්ක කළේ කුළුබඩු වෙළෙඳාම. ඒත් ඔබ දන්නවාද නෝර්වේ ජාතිකයන් අපේ රටවල සොයන්නේ මොකක්ද කියලා?"

මසන් ගෙඩි සූප්පු කොට ඉතුරු වුනු ඇට ටික සපමින් සිටි රුද්‍ර සිය හඬ අවදි කළේ ය. "මගෙත් ප්‍රධානම ගැටළුව ඒක තමයි. ලංකාවටත් ආවද නෝඩික් ජාතිකයන්?"

"ඔව්." සුමන කී ය. "ගෝකර්ණයෙන් ඇතුළු වුනු කීප දෙනෙක් වන වැදිලා. ඉන් තුන් දෙනෙක් අල්ලාගෙන. එකෙකුට සිහි කල්පනාව නැහැ. අනෙක් දෙන්නා රජු භාරයේ. ඔවුන් කුමක් හෝ සොයමින් සිටි බව තහවුරුයි."

"ඩේන්වරු තන්ජෝරයේ බළකොටුව ආපහු පිළිසකර කෙරුවා." රුද්‍ර කී ය. "ඔවුන්ගේ නිරීක්ෂක දූතයන් නිතරම එහෙමෙහ යනවා. ඔවුන් උනන්දුයි ස්වදේශික ඇදහිලි සහ බෙහෙත් ක්‍රම ගැන. ඒ වගේම හිමාලය ට ආසන්න ප්‍රදේශවල තියෙන..." 


ඊළඟ කොටස...

Saturday, November 14, 2020

අවසානයක් නොවේ - 18

"ඔයා කියන දෙයක් තමයි ඉතින්..."

ඔහු වෙත ඇස් කොණින් බැලූ තරුණිය මඳ සිනහවක් නැඟුනු මුහුණින් යුතුව අත ඔසවා, අන්තරාලයේ බාල්කයක එල්ලා තිබූ සීනුව හතර වරක් නාද කළා ය. 

ගත වූයේ තප්පර කිහිපයකි. අවට හෙවුණු ඝන වනය මැදින් පුෂ්ටිමත් පුරුෂයෝ හතර දෙනක් දුවගෙන ආවෝ ය. ඉණෙන් පහතට දිවි සම් ඇඳ සිටි ඔවුන් ගේ අත්වල දුනු හී ද, උරහිසෙහි අත් පොරව බැගින් ද විය.

පළමුවෙනි කොටස

තුන්වෙනි කොටස

දා හත් වන කොටස

දුර්ගා අන්තරාලය දිගේ ඉදිරියට ගියා ය, පසුපසින් එන නාවිකයා ද සමඟ... දේවාලයේ සිට පහළට බැසීමට පඩි හතරකින් යුත් පියගැට පෙළක් විය. ඔවුන් දෙදෙනා ඒ පියගැට පෙළ බසිද්දී, වන ගත පුරුෂයෝ ඒ අසළට ආහ. ඔවුහු ආචාර කළේ දනින් වැටීමෙනි. දුර්ගා ඔවුන් වෙත සිය සුරත දිගුකර නැගී සිටින ලෙස සංඥා කළා ය. සතර දෙනාගෙන් තිදෙනෙකුම තරුණයන් බව ද, අනෙකා මැදිවිය ඉක්මවා සිටි බව ද ඇඩම් ගේ නිරීක්ෂණයට හසු විය.

*    *    *

නිවර්තන වැසි වනාන්තරයක නිරන්තර සිසිලස හේතුවෙන් කුරුඳු සොයා යන්නන් හට විඩාවක් දැනුණේ ම නැති තරම් ය. රෑහි හඬ හා අතරින් පතර නැඟුනු කොට්ටෝරුවවෙකු ගේ කඨෝර නාදය හැරුණු විට හාත්පස නිසල ආලසළ්‍යයක ගැළී තිබුණි. දහවල කිසිදු සිවුපාවෙකු එළි බසින්නේ නැත. විළෝපිකයන්ගෙන් ගැළවී අහර සොයා යන්නන් ද, ඔවුන් අහරට ගන්නන් ද තිප්පලවලින් මැත් වන්නේ අඳුර ද සමඟිනි. එහෙයින් ම දුර්ගා ගේ පිරිස ට පරණලා පතක් හෝ නොසැලෙන තරම් ප්‍රවේසමකින් කැලෑව මැදින් ගමන් කරන්නට සිදු විය.

ඉදිරියෙන් ම ගියේ වැඩිහිටි පුරුෂයා ය. දුර්ගා ඔහු ඇමතුවේ කුරුම්බර යන නමිනි. ඈ කතා කළේ ඔහුටත්, යුරෝපීයයා ටත් පමණකි. සත්ත්ව සම්වලින් සැරසී සිටි සය දෙනා වනාන්තරයේ ආදී කාල්පික පෙනුමට මනාව ගැළපුණු බව පෙනුණේ ය.

"මේ කාලය කොහොමත් ම කුරුඳු ළිහිණි එක්ක හැප්පෙන්ඩ හොඳ කාලයක් නෙවෙයි" කුරුම්බර ඉදිරියෙන් මඟ පෙන්වමින් යන ගමන් මැසිවිලි කිව්වේ ය. "මේ උන් ජෝඩු ගැහෙන කාලෙ. මේ කාලෙට කිරිල්ලියන්ගෙ උදව්වට කුරුල්ලො රංචුවක් උනත් එන්ඩ බැරි නෑ. ඒ වගේම පිරිමි කුරුල්ලො ලේසියෙන් කුපිත වෙනව මේ කාලෙ..."

"තමුං මාත් එක්ක එයිට වඩා අවදානං වැඩවලට ආව නෙ මීට කලින්..." තරුණිය උත්තර දුන්නේ සැහැල්ලුවෙනි.

"ඔය කුරුල්ලන්ගෙන් බේරෙන්න පුළුවන් මොන විදිහට ද?" ඇඩම් කුරුම්බර ඇමතුවේ පළමු වතාවට ය. 

වැඩිහිටි පුරුෂයා පිළිතුරු දුන්නේ ඔහුට නොව දුර්ගා වෙත ය. "තාරා උත්තමාවි දන්නවනෙ... කුරුඳු ළිහිණියා තැනිතලා පොළොවෙදි අස්සයෙකුට වඩා වේගවත්. අහසෙදි උකුස්සෙකුට වඩා වේගයෙන්, හරියටම ඉළක්කයට කොටනවා. උගෙ නියපොතු වානේ වගේ. උල් හොටට අහුවුණොත් කෑල්ලක් කඩාගෙන මිසක් ආපහු යන් නෑ..." ඉදිරියේ ඇති අභියෝගයේ බරපතළ කම සිහි වී ඔහුගේ රැළි වැටුණු මුහුණ මයිනහමක් මෙන් ඇදී ගියේ ය. "වාසියක් තිබුණොත් තියෙන්නෙ පඳුරු අස්සට රිංග ගන්න එක, එහෙම නැත්තං උගේ හොටට ඇතුල් වෙන්න බැරි තරම් ගැඹුරට තියෙන ගුළකට රිංගන එක."

කුරුම්බර සහ අනෙක් තිදෙනා ට ඉදිරියට යාමට ඉඩ හළ තරුණිය, ගමන් වේගය බාල කොට, නාවුකයා වෙත හැරී බැලුවේ සිනා මුසු මුහුණිනි. "ඩ්‍රේක්, අතක් පයක් වෙන්වුණොත් ආපහු ඒක ලියලනවද?" ඈ ඇසුවේ පහත් හඬිනි.

යුරෝපීයයා ගේ මුහුණේ ප්‍රශ්නකාරී බැල්මක් නැඟුනි. 

"මම දන්නව ඔයාගෙ තුවාල ඉතාම ඉක්මණට සුවපත් වෙනව කියල. මම ඇහුවෙ ළිහිණයා ඔයාගෙ කොතනකින් හරි කෑල්ලක් කඩා ගත්තොත්..."

"ඒක දැනගන්න, මෙච්චර කාලෙකට එහෙම දෙයක් වෙලා නෑ. සමහරවිට අද අපට ඒක හරියටම දැනගන්න පුළුවන් වෙයි." 

දුර්ගා ද ඔහු අනුව සිනාසුණා ය. "එහෙම උනොත් ඔයා මැරෙන්නත් පුළුවන්?"

"ගොඩක් වෙලාවට." ඇඩම් සැහැල්ලුවෙන් කීවේ ය. "මාව මේ තත්ත්වයට පත්කරපු, මට මේ වගේ ඉරණමක් අත්කර දිපු අපේ දෙවිවරුන්ට නම් මේ දූපතේ බලයක් නැතුව ඇති. ඒත් මං හිතනව, කලින් බහිරව කන්දෙදි වගේ මෙතනදිත් රහස් දූරය මාව බේරගනියි කියල." ඔහු ඇගේ දෑස් දෙස කෙලින් බැලුවේ ය.

"ඇයි එහෙම හිතෙන්නෙ?"

"මේ රටේ ඇදහිළි ගැන මම දන්න තරමින් නම්, හලාහළ විෂ බීලා මරණාසන්න වුණු ඊශ්වර දෙවියො බේරගත්තෙත් තාරා දෙවඟන..." ඇඩම් සිනාමුසු මුහුණින් යුතුව, තරුණිය වෙත හිස නැවී ය. 

"ඔයාට තාම තේරෙන්නෑ නේද, කතන්දර යි - ඇත්ත යි කියන්නෙ දෙකක් කියලා?"

"ඒ වුණත්, කතන්දර හැදෙන්නෙ ඇත්ත සිදුවීමක මුුලකින්..."

"ඒ කොයි හැටි වුණත්, පරිස්සම් වෙන්න." දුර්ගා කතා කළේ හිතුවක්කාර දරුවෙකුට තරවටු කරන මවක මෙනි. "ඇම ට යන්නෙ මම. ඔයාට තියෙන්නෙ, රැකගෙන ඉඳලා, මට අනතුරක් වෙන්න ආවොත් බේරගන්න."

"ඒක නෝර්ඩික් ජාතියෙත් තියෙන උපක්‍රමයක්." ඇඩම් කීය. "අපි ඒකට කියන්නෙ jomfru i nød කියලා. සිංහලෙන් කිව්වොත් 'අනතුරේ වැටුණු කෙල්ල' "

"අපි බලමුකො ඔය හිනාව අද හවස් වෙද්දිත් තියෙයි ද කියලා" 

ලොව කොතැන වුවත් කාන්තාවකට ආවේණික වූ ගස්සාගෙන යාම ඇගෙන් ද දුටු ඇඩම් ගේ මුවෙහි වූ මඳ සිනහව තවත් අලුත් විය.

*    *    *

සිය කැදැල්ල තැනිමට උවමනා අවසාන කුරුඳු දඬු කීපය ද හොටින් ගෙන එමින් සිටි දැවැන්ත කුරුල්ලා, කුරුඳු සහ ලේ මිශ්‍ර සුවඳ නැඟුනේ කොතැනින් දැයි බැලුවේ පියාසර කරන ගමන් ම ය. දුටු දේ තහවුරු කරගැනීමට මෙන් ඉහළ අහසේ වටයක් ගැසූ ඌ, පියාපත් අඩ වශයෙන් විදහාගෙන, විහිදාගත් නිය‌ පහුරු ඇති දෙපා දිගු කරගෙන, ගළක් ගහන්නා සේ කෙලින්ම පහතට බැස්සේ ය.

දිවිසම එක් උරයකින් පහතට ලා ඇඟලාගෙන, ඉඟ වටා සම් පටියකින් ගැට ගසා ගෙන සිටි දුර්ගා සිටියේ, උසැති ගස් කිහිපයකින් වට වූ එලිමහනක විල් තෙරක ය. විලෙහි වූ කළුපැහැ දිය මත ජලජ මල් පිපී තිබුණි. විවිධ හැඩයේ සහ තරමේ වටකුරු ගල්වලින් විල වට වී පැවති අතර, එයින් වඩා විශාල වූ උසැති ගළක් මත දුර්ගා සිටගෙන සිටියා ය. ඇඟ පුරා තවරාගත් සත්ත්ව රුධිරයෙන් රතුපැහැගැන්වී සිටි ඈ දෙස විමර්ශනාත්මකව බලා සිටි ඇඩම් ගේ සිතෙහි එක් වරම විදුලියක් සේ යම් මතකයක් දිව ගියේ ය. සිය දෑසේ විමසිලිමත් බව සහ ක්ෂණිකව ක්‍රියාත්මක වීමට ගතෙහි වූ සූදානම ට බාධා නොවන සේ ඔහු සිය මතකය නැවත ආවර්ජනය කිරීමට අත්සාහ ගත්තේ ය.

නෝර්ඩික් ගම්මානයේ දී හමු වූ ක්‍යුනිං ගායනා කරන්නිය...?

නැත.

සුභපැතීමේ තුඩුව ට දිනක ගමනක් තිබිය දී නැව් කණ්ඩායම හසු වූ කුණාටුව අතරේ හදිසියේ ම අකුණකින් ආලෝකවත් වූ ගල්පරයක් මත සිටිනු දුටු කිඳුරිය...?

https://cache.desktopnexus.com/thumbseg/2432/2432860-bigthumbnail.jpg

නැත.

රොල්ෆ් සහ නීල්සන් ගින්නෙන් දැවුණු ගසෙහි, අතු පතරට වෙඩි තියන්නට යද්දී, එක් නිමේෂයකට දුටු රතුවන් ගැහැණිය...?

ජීවිතාරක්ෂක බෝට්ටුවක් තරම් විශාල වූ පක්ෂියා වේගයෙන් පහලට ආයේ ය. උගේ උල් නිය පහුරු සිය සමෙහි ගෑවෙන්නට ඔන්න මෙන්න තිබිය දී දුර්ගා පොකුණට පැන්නා ය. ඈ දියට පනින්නට පමා වෙතැයි බියවූ ඇඩම් සැඟවී සිටි ගස් මුවාවෙන් එළියට පය තැබුවේ ද එවිටම ය. තමා ඉළක්ක කරගත් ගොදුර විලෙහි ගිලී නොපෙනි යද්දී අසළ ගස් මුවාවෙන් ඇසුණු සියුම් ශබ්දය සිය දෙවැනි විකල්පය කරගත් ළිහිණියා, දැවැන්ත පියාපත් සළමින් තප්පර කිහිපයක් විල මතුපිට ගුවනේ රැඳී සිටියේ ය. උගේ පියාපත්, වෙළෙඳ නැවක ප්‍රධාන රුවල තරම් විශාල යැයි ඇඩම් ට සිතුණි. ඊළඟ නිමේෂයේ ඒ යෝධ කුරුල්ලාගේ ඇස් තම ඇස් වෙත එක එල්ලේ යොමු වෙනු දුටු ඔහු ගේ සර්වාංගයම වෙවුුුුලා ගියේ ය.

විලට ඉහළින් පියාසර කරමින් සිටි කුරුල්ලා ආපසු ඉහළට නොනැඟී, ඇඩම් සැඟවී සිටි ගස දෙසට ඉගිළෙනු දුර්ගා ගැඹුරු දිය කඳ අතරින් දුටුවා ය. ඈ දෙපා ගසමින් දිය මතුපිටට එද්දී, නාවිකයා මෙතෙක් ඔහුට ලැබුණු සියලු උපදෙස් අමතක කර, දැවැන්ත ගසට නඟිමින් සිටියේ ය. ඔහු එය ඉතා බුහුටි අන්දමින් සිදු කළේ, වඳුරු ආත්මයක් ලැබුණාක් මෙනි.

ගසෙහි අතු තුනක් එකම මට්ටමෙන් විහිදී ගොස් තිබුණි. ලොකු කුඩා අතුවලින් ගැවසී ගත් එතැන, යුරෝපීයයාගේ ඉළක්කය විය. වේගයෙන් පියාඹා ආ කුරුල්ලාගේ උල් හොට ද ඔහු‌ පසු පසින්ම විය. ඩ්‍රේක් අතුපරතට වැදී සිය දෙපය උඩට ඔසවාගනිද්දී කුරුඳු ළිහිණියාගේ කෝපාවිෂ්ට දෑස සහ ඔහුගේ දෙපතුල් අතර පැවතියේ අඩි බාගයකටත් වඩා අඩු දුරකි.

වැලක් බඳු යමක් ගෙළෙහි දැවටෙනු දැනී නාවිකයා කිළිපොළා ගියේ ය. කෙණ්ඩෙහි බැඳ තිබූ කිණිස්ස ඇද ගත් ඔහු ගෙළෙහි දැවටුණු වැලෙහි එක් කොණක් කපා දැමී ය. එය තමන් සිතූ පරිදි පිඹුරෙකු නොව, දැවැන්ත මාලුවා වැලක් බව පසක් කරගත් ඇඩම්, ප්‍රවේසමින් වැලෙහි පහළ කොටස ඉහළට ඇද ගත්තේ ය.

ගස වටා කැරකෙමින් පහර දිමට මාන බලන කුරුඳු ළිහිණියාගේ පියා සැලීමෙන් ගසෙහි අතු ඒ මේ අත වැනෙමින් පැවතුණි. තියුණු ස්ත්‍රී කටහඬකින් නැඟුනු හූ හඬ විසින් යෝධ පක්ෂියාගේ අවධානය නැවතත් විල දෙසට යොමු විය. විල අසබඩ ගල්තලාව මත සිටි දියබත් වූ තරුණිය, දෑත් ඉහළට ඔසවා වනමින් නැවත නැවතත් හූ හඬ නැඟුවා ය.

වැල ඉහළට ඇදගත් ඩ්‍රේක් එහි මැද කොටසෙහි තරමක මන්දක් සිටින සේ ගැට කිහිපයක් ලෑවේ ය. මන්ද දෙපස වැල්පොටවල් දෑතින් ම තදින් අල්ලාගත් ඔහු, කුරුඳු ළිහිණියා විල දෙසට හැරෙනවාත් සමඟම, ඌට ඉහළින් විහිදුනු අත්ත දිගේ වේගයෙන් දිවයන්නට පටන් ගත්තේ ය. 

තබන එක් පියවරක් හෝ ලිස්සා ගියහොත් සිය ජීවිතය කුරුඳු ළිහිණියාගේ කූඩුවෙහි දී, වානේ බඳු සවිමත් උල් නිය හා තියුණු යෝධ කුරුළු හොටකින් අවසන් වනු ඇති බව සහතික කරුණක් වුව ද, තමන් යෙදී සිටි වික්‍රමයෙහි ත්‍රාසය ඊට වඩා වින්දනාත්මක බවක් ඔහුට හැඟුණි.

තබන අඩියක් අඩියක් පාසා වේගය වැඩි කරගත් ඇඩම්, දෑත් ඉහළට ඔසවා වැල් මන්ද පසුපස සිට ඉදිරියට පද්දා, දෙපා පළල් කරගනිමින්, යෝධ පක්ෂියාගේ පිටට පැන්නේ ය. ඔහුු ඉළක්ක කළ අයුරින් ම ළිහිණියාගේ උරහිස් මතට පැනගත හැකි වූ අතර, වැලෙහි ගැටළා සකස් කළ මන්ද ද කුරුල්ලාගේ හිස වටා ගොස් තිබිණ. වැල්පොටවල් දෙක දෙපසට ඇදීමෙන් එම ගැටය තද කරගන්නට ඊළඟ තප්පර කිහිපයේ දී නාවිකයා හට හැකිවිය.

සිය දෙපය පක්ෂියාගේ ගෙළ වටා තද කරගෙන වැල දෑතින් ම තදින් අල්ලාගත් ඇඩම් එක් මොහ‌ොතකට බිම බැලී ය. දුර්ගා ගේ දෑසේ වූ වික්ෂිප්ත බව දැකගත් ඔහු ට සෑහෙන තරම් තෘප්තියක් දැනුණි.

සිය හිස වටා ගැට ගැසුණු වැල්පොටවල් මඟින් තමන් මෙහෙයවීමට ඉඩ හැරීමට අකමැතිවූ කුරුඳු ළිහිණියා, විද හළ ඊතළයක් මෙන් කරකැවෙමින් වේගයෙන් ඉහළට පියාසර කළේ, සිය පිට මත සිටි ආගන්තුකයා හළා දැමීම ට ය. කෙඳි වළාකුළු ස්තරය පසා කරගෙන ඉහළට නැඟුනු ළිහිණියා, ආපිට හැරී හිස පහතට ලාගෙන පියාපත් අකුළා ගත්තෙන්, ඉහළ සිට පහතට වැටෙන කාලතුවක්කු උණ්ඩයක් සේ වේගයෙන් පහළට එන්නට ගත්තේ ය. 


ඉතිරි කොටස සතියකින්...

Wednesday, November 11, 2020

පුනරාගමනික රාවණ...

වවුල් දොර පියන් දෑතින් තල්ලු කරමින් ජයලංකාර ඇතුල් වූයේ ය. නිදහස් මාවතේ පිහිටි පුරාවිද්‍යාඥයන්ගේ සමාජ ශාලාව මඳ අඳුරින් සහ දුමින් පිරුණු හුදෙකලාබව රජැයූ තැනක් විය. වසර ගණනාවක් තිස්සසේ සමාජ ශාලාව පවත්වාගෙන යන නිලධාරි මඬුල්ල, එහි පැවති පෞරාණික පෙනුම සහ අංගෝපාංග කිසිදු වෙනසක් නොකොට පවත්වාගෙන යාමට වගබලා ගත් හෙයින්: දුහුවිලි සහ සිගරැට් අලු වලින් පිරුණු අඳුරු මුලු, ඇදුම රෝගය ගැන බියෙන් තොරව ක්‍රියාත්මක කිරීමට කිසිවෙකුත් එඩිතර නොවූ පැරණි විදුලි පංකා, වාර්නිෂ් මැකී යමින් පැවති රවුම් මේස, මැද හරියට වන්නට තිබූ බාර් මේසය හා ස්ටූල්, ආදිය ඉතා කෞතුක චිත්‍රයක් මැවී ය.

ජයලංකාර කෙළින්ම ගියේ බාර් එක වෙතට ය. ඔහු දොරින් ඇතුලු වන විට ම බාර් කරු සීත කළ කොළ පැහැ බියර් බෝතලයක් සහ උසැති ජෝගුවක් ද, පෝක් ඩෙවල් පීරිසියක් ද, රන්වන් පැහැ සිගරැට් පැකට්ටුවක් ද බාර් මේසය මතින් තැබී ය.

සිගරැට්ටුවක් ගෙන මුවෙහි රඳවාගත් ජයා, කළිසම් සාක්කුවෙන් ගත් ඊයම් පැහැ ලයිටරයෙන් එය දල්වා ගනිමින් හාත්පස විමසිලිමත් බැල්මක් හෙළී ය. එක් මඳ අඳුරු මුල්ලක වූ මේසයක තනිවම හිඳගෙන සිටි උසැති කෙට්ටු මිනිසා ඔහුගේ නෙත ගැටුණේ එක් වරම ය. දිග කමිස අත් අගින් දෙතුන් විටක් නවන ලද, පොඩිවුණු දුඹුරුවන් කමිසයත්, මුහුණ පුරා වැවුණු අලුපැහැති රැවුළත්, මේසය මත තබා තිබූ පැරණි තොප්පියත් කෙට්ටු මිනිසා ට ලබා දුන්නේ පරිණත පෙනුමකි.

සිගරැට් පැකට්ටුව ගෙන කමිස සාක්කුවෙහි රුවාගත් ජයලංකාර, බාර් කරු වෙත නියමිත මුදල ගෙවී ය. බියර් බෝතලය වම් කිහිල්ලේ ගසා ගෙන, ජෝගුවත් කටගැස්ම පීරිසියත් දෑතින් ගෙන ඔහු අවට පිහිටි මේස අතරින් කෙලින්ම ගියේ කෙට්ටු මිනිසා වෙත ය.

"මම මෙතන වාඩිවුණාට ඔබතුමාගෙ විරුද්ධත්වයක් නෑ නේ?"

හිස ඔසවා එක් නෙත් බැල්මක් අමුත්තා දෙස හෙලූ කෙට්ටු මිනිසා හිස දෙපසට වැනී ය. 

ජයා හට සිය අඩුම කුඩුම මේසය මත තබාගෙන වාඩිවෙන්නට කාලය ලබා දුන් හෙතෙම, හඬ අවදි කළේ ය.

"මට හිතාගන්න පුළුවන් ඔහේ මේ මේසෙටම ආවෙ ඇයි කියලා... ජයලංකාර ඔබේසූරිය..."

ජයා මවිත විය. "ඔබතුමා මාව අඳුනගත්තා?"

"ඔව්. පහුගිය කාලෙ සිද්ධ වෙච්ච දේවල් එක්ක මට තමුසෙගෙ විස්තර හොඳට මතකයි."

"මම ඔබතුමා සම්බන්ධ මොනවත් පත්තරේට ලිව්වෙ නෑනෙ."

"නෑ නෑ... ඔහේ ලියන්නෙ අපි ගැනවත්, අපේ ප්‍රායෝගික පර්යේෂණ ගැනවත් නෙවෙයි නෙ. හිතට එන එන විගඩං හැම එකම ලියනවනෙ රාවණ ගැන. තමුසෙ වගේ උදවිය නිසා දැං ලංකාවෙන් බාගෙකට වැඩිය දන්නව රාවණ රජතුමා කුරුම්බ මද කන්ඩ කැමතියි වගේ චූටි චූටි විස්තර පවා..." කෙට්ටු මිනිසාගේ ඇදී ගිය මූණේ වූයේ උපහාසාත්මක සිනාරැළ්ලකි.

"මහාචාර්යතුමා, මම කරන්නෙ ඉල්ලුමක් ඇති නිෂ්පාදනයක්. පත්තරවලින් සමාජ මාධ්‍යවලින්, දේශපාලන වේදිකාවලින් පවා ඉල්ලුමක් තියෙන්නෙ අපේ රටේ පෞරාණික ශ්‍රී විභූතිය ගැන දේශානුරාගය ඇති කරවීම... ඉතින් මම පුරවන්නෙ ඒ අඩුව."

"බම්බුව..!" මහාචාර්ය ඔක්කාක පාෂාණිභූත සෙමෙන් සිය වීදුරුව ඔසවා ඒතුලින් ජයලංකාර දෙස බැලී ය. තප්පර කිහිපයක් බලා සිටි ඔහු තීරණයක් ගත්තේ ය. "හොඳයි. මං දෙන්නං තමුසෙට පත්තරේට ලියන්න හොඳ කාරණා කිපයක්...

"අපි මාස ගාණකට කලින් පටන් ගත්තා ලකේගල කන්දෙ මූල ඓතිහාසික කැණීමක්. ඒ වෙනුවෙන් අපි අවුරුදු පහක විතර ඉඳන් ලේඛන, සහ ක්ෂේත්‍ර ගවේෂණ කීපයක් කළා. කණිංහැම් ජූනියර් පවා මාත් එක්ක ඔන්ලයින් සම්බන්ධ වුණා මේ වැඩේ ට. ඒකෙන් පේනව ඇති මේ වැඩේ කොයිතරම් පුළුල් එකක්ද කියලා.

“මොකද, රටේ ආව රැල්ලත් එක්ක, ආණ්ඩුවෙ සමහර ආයතන පවා රාවණ කාලෙ ගැන හොයන්න පටං ගෙන තිබුණා. අපිට උවමනා වුනේ ඒ ගැන තියෙන ලිඛිත සාධක අනුව සාක්ෂි පුළුවන් තරම් හොයාගෙන මේක ඇත්ත නැත්ත එළිදරව් කරගෙන, තමුසෙලා අපට පටවලා තියෙන මේ හිස රදේ ඉවරයක් කරන්න.

“ලේඛන ගත සාක්ෂි සේරම පෙන්නුම් කළේ රාම රාවණ සටනෙ අවසන් අදියර ක්‍රියාත්මක වුණු ස්ථානය ගැන තියෙන ස්ථානීය ලක්ෂණ වලට සමපාත වෙන්නෙ දුම්බර මිටියාවත තමයි කියලා.

සිය ජංගම දුරකථනය ඇදගත් ජයා, එහි වොයිස් රෙකෝඩරය පනගන්වන ආකාරය මහාචාර්ය පාෂාණිභූත බලා සිටියේ ය.

“ඔව්ව රෙකෝඩ් කරගන්න එක හොඳයි. තමුසෙලාගෙ වැඩ වල ප්‍රතිඵල තමුසෙලාට ම දැනගන්න...”

“ඉතිං මහාචාර්ය තුමා, කැණීමෙන් මොනවද හොයාගන්න පුළුවන් වුනේ?”

“එක මොහොතකට තමුසෙලා කියවපු විකාරයක් හරි ගියා අයිසේ... අපට හම්බ වුණා රාවණ ගෙ දේහය...!”

ජයා ගේ මුහුණ අසල කරකැවෙමින් සිටි මැස්සෙක්, රවුමට ඇරුණු කට තුලින් ඇතුලට ගියේ පුවත්පත් ලේඛකයාට කැස්සක් ඇතිකරමිනි.

“ඇත්තට!”

“පේනව නේද තමුසෙලා ලියන දේවල් තමුසෙලාටවත් විශ්වාස නැති හැටි?” පාෂාණිභූත සමච්ඡල් කළේ ය.

“ඉතින් මොකද වුනේ? කොහොමද ඒ රාවණ මයි කියලා තහවුරු කරගත්තෙ?”

“මම මුල ඉඳං කියන්නං... ලකේගල කන්දෙ තිබුණු ගල් ලෙණක අපි කැණීම් කළේ. ඒකෙන් අපට මුලිම්ම හම්බුණේ බෙලි කටු, ඊතළ වගේ දේවල්. ඒත් පහළට කැණිම් වලක් බැස්සට පස්සෙ, අපට හම්බුනා මෙන්න මේ සළකුණ.”

https://www.tlc.lk/wp-content/uploads/2018/09/43657067_m-800x600.jpg


මහාචාර්ය වරයා තම ජංගම දුරකථනයෙන් ගත් ඡායාරූපයක් පෙන්වී ය. එහි වූයේ, කැණීම් වළක බිත්තියක් බවට පත් ව තිබූ ගල් බිත්තියකි. එහි අඩි හතක් පමණ උසැති සෘජුකෝණාස්‍රයක් ඉතාම නිවැරදි සෘජු රේඛාවලින් ගලෙහි කොටා තිබූ අතර, එහි ඇස් මට්ටමේ බ්‍රාහ්මී අක්ෂරවලින් ලියූ වගන්තියක් විය.

“ඔය ලියල තියෙන්නෙ ‘මහ රඣ රවන මල සයන’ කියලා. ඊට යටින් මන්තරයක් තියෙනව. ඒක මම මෙතන කියලා මොන මොන විජ්ජුම්බර වෙයිද දන්නෑ. මම එතනදි වැඩිය හිතන් නැතුව ඒක කියෙව්වා. කියෙව්වා විතරයි මගෙ දකුණු පැත්තෙ උන්න කම්කරුවා මැරිලා වැටුණා. ඔය සෘජුකෝණාස්‍රය අඟලක් විතර ඇතුලට ගිහිං, දොරක් වගේ ඇරුණා.

“අපි ටික වෙලාවක් ගත්තා පොඩ්ඩක් සිහි කල්පනාව හරි යන කං. මොකද එහෙම දොරවල් ඇරෙන තාක්ෂණයක් අපි දැනගෙන උන්නෙ නෑ. පස්සෙ මායි තව දෙන්නෙකුයි ගියා ඇතුලට. යනකොට ඒ වෙනකොටත් පහන් දෙකක් ඇවිලෙනව ඇතුලෙ. ඒ පහන් දෙක මැද්දෙන් ගල් ඔරුවක් තිබුණා. ඒ ඔරුවෙ, කොළ පාට තෙල් වගේ දියරයක ගිල්ලලා තිබුණා අඩි පහක් විතර උස මනුස්සයෙක් ගෙ සිරුරක්.

“ඒ මනුස්සයා හරියටම, ගෝරිල්ලෙකුත්, මනුස්සයෙකුත් අතර මැද අවස්ථාව තමයි මට සිහිපත් කළේ. මට පස්සෙයි තේරුණේ. රාවණ ඒ තරම් පරණ කාලෙකට අයිති කෙනෙක් නම්, ඒ කාලෙ මානව පරිණාමය අනුව, ඒ රූපය හරියටම හරි.

https://media.istockphoto.com/photos/homo-erectus-picture-id466243352?k=6&m=466243352&s=170667a&w=0&h=CMu4xdAZOk4Kkp_GQ_gxcaU1LJirG0PvJOd9E6I6nBk=

“ඒ ගල් ඔරුවෙ පාමුළ කොටල තිබුණා බ්‍රාහ්මී අක්ෂර වලින් තවත් වගන්තියක්. මම ෆෝන් එකේ ටෝච් එළියෙන් ලැජ්ජාවක් නැතුව ඒකත් කියෙව්වා.

“කියෙව්වා විතරයි, මගෙ දෙපැත්තෙ උන්න මගෙ පර්යේෂණ සහකාරයො දෙන්නා මැරිලා වැටුණා. මම උන් දෙන්නා දිහා බලලා ආපහු ඉස්සරහ බලනකොට අර ඔරුව ඇතුලෙ උන්න මානවයා නැගිට්ටා.”

“ඔන්න ඔහොමයි රාවණ රජ්ජුරුවන්ගෙ දේහය අපට හම්බුණේ. එයා ඇත්තටම ඉතාම දක්ෂ, වේගයෙන් ඉගෙන ගන්න කෙනෙක්. දවසක් දෙකක් මාත් එක්ක ලකේගල කූඩාරමේ ඉඳං, එයා නූතන සිංහල භාෂාව ඉගෙන ගත්තා. පොරට අමාරු උනේ, සිංහල භාෂාවට මැදට යෙදෙන ඉංග්‍රීසි දෙමල වචන තමා. ඒවා අල්ලගන්න සතියක් දෙකක් ගියා. මාසයක් විතර යද්දි එයා පත්තරේ බලන්න පුළුවන් මට්ටමට ආවා. ෆේස්බුක්, ඉන්ස්ටා එහෙමත් අතපත ගාන්න පටං ගත්තා.

“එයා ගෙ අදහස තිබුණෙ ම ලංකාව ආපහු දියුණු කරන්න. එයාගෙ තිබුණා රාජ්‍ය කළමනාකරණය ගැන මාර සරළ, දියුණු අදහස්. එව්වා ටික ක්‍රියාත්මක කළා නං අපි මේ ලෝකෙ වෙන කිසිම රටකට වඩා සංවර්ධනය වෙන්න තිබුණා.

“වෙන්න තිබුණා කිව්වෙ? මොකද වුණේ?”

“මොකද වුණේ?... වුණේ තමා! වුණේ උන්දැ ලකේගල පහලට පැනලා දිවි නහ ගත්ත එක.” 

“ඒ මොකද?”

“ඒ මොකද කියන්නෙ අයිසෙ... මිනිහා මාර උවමනාවෙන් කියෙව්වා තමුසෙලා රංචුව උන්දැ ගැන පත්තරේට ලියපු ලිපි. අන්තිමේ හැම දෙයක්ම එපා වෙච්ච මිනිහෙක් විදිහට මට කියපු අවසාන වචන තමයි... 

ඈ යකෝ!... මං වත් දන්නැති මේ වැල්වටාරං අටෝරාසියක් කොහොමද අයිසෙ මිනිහෙක් ලියන්නෙ? මුං නං එසේ මෙසේ මිනිස්සු වෙන්න බෑ. මේ වගේ පට්ට කෙබර විශ්වාස කරන, ඒ වෙනුවෙන් කුණුහරුපෙං බැණගන්න ඔළමොට්ටලයො රැළක් ඉන්න රටක් මං තියා සැක්කරය ආවත් හදන්ඩ බෑ..

-----------------------------------------

බ්‍රිතාන්‍ය කෞතුකාගාරයේ රැයක් වෙනුවට මාසයක් ගත කළ කොළඹ ගමයා හෙවත් අජිත් ධර්මකීර්ති සහෘදයාගේ ලිපියකින් ආ උද්යෝගය අනුව ය...

කට්ටකාඩුවෙ ලොකු මල්ලි අජිත් අයියාගේ කතාවේ ඉතුරු ටික ලියා තිබුණා. ඒක මෙතනින් ගොස් කියවා ගන්න හැක...

පැතුම් හේරත් බිත්තියේ ලියල තිබුණු, අජිත් අයියට වෙච්ච ඇත්තම සිදුවීම මෙතනින් ගොස් කියවාගන්න ඇහක...

පුරාවිද්‍යාඥ ඔක්කාක පාෂාණිභූත සහ රාවණ රජුගේ දේහය සොයාගැනීමේ වස්තුබීජයේ මුල් අයිතිය මා හිත මිතුරු අශෝක රත්නායක කුමාර හෙවත් H’MARK සතුය.


වැඩිපුර බලපු ලිපි