මම 18 ට වැඩි දුම්පානය කරන්නෙක් වී සිටියෙමි - I was a smoker above 18

http://timwilsondentistry.com/wp-content/
uploads/2012/03/mouth-and-cigarette-300x234.jpg

දුම්බීම ගැන ලියන්න හිතාගෙන උන්නෙ කාලෙක ඉඳං. මෙන්ඩ පහුගිය ටිකේම දාල තිබ්බ කමෙන්ට් කීපයක් සහ රසිකලොජිස්ට් ගෙ මේ පෝස්ටුව ඒ කාර්යය ඉක්මන් කරවන්න දායක උනා.

මං සිගරැට් බොන්න පටන් ගත්තෙ ඒ ලෙවල් ලියලා ඉවර වුනාටත් පස්සෙයි. ඒ වෙනකොටත් අපේ ඉස්කෝ‍ලෙ සගයො කීපදෙනෙක් ම අරක්කු සහ සිගරැට් පාවිච්චිය පටන් අරං ඉවරයි. ඒත් මට ගමේ තිබුණ ප්‍රතිරූපය එක්ක මම ටිකක් විතර පරක්කු වුනා ඒ දේවලට.

අපේ තාත්තා තමයි මගෙ හිතේ උන්න ලොකුම ප්‍රතිරූපය. එයා අනුව යමින් මම ඇන්ටික් දේවලට සහ ඉතිහාසයට ලොල් බව වර්ධනය කරගත්තා. ඒ වගේම පොත් කියවීම සහ පොත් එකතු කිරීම පටන් ගත්තා, කාටුන්, මුද්දර, පරණ කාසි, පරණ හින්දි සිංදු එකතු කිරීම ත් තාත්තගෙන් මට ලැබුණු උරුමයක්. වෙන එකක් තියා මම රැවුළ කපන්නෙත් තාත්තා පාවිච්චි කරපු විදිහෙ බ්ලේඩ් තල දාන පරණ මොඩල් රේසරෙන්. තාත්තගෙ පරණ බයිසිකලේ මම මේළඟදි ආපහු අළුතෙන් පේන්ට් කරවලා හදලා ගත්තා පදින්න.

අපි දන්න දා ඉඳං තාත්තා සිගරැට් බොනවා. මට මතක ඇති කාලෙ, බ්‍රිස්ටල් එකක් රුපියල් දෙකයි. තාත්ත සිගරැට් එක උරවලා, නහයෙන් දුං යවන හැටි, දුම් වළලු යවන හැටි එහෙම අපි පොඩි කාලෙ අපිට හරිම වීර වැඩක්.

තාත්තා හෘද රෝගියෙක් වුනේ 1998 දි. ඒ මම සිගරැට් බොන්න පටන් ගත්ත අවුරුද්ද. තාත්තා ගේ රෝගි බවට හේතු කීපයක් තිබුණා. තරුණ කාලෙ ඉඳං බර වැඩ කිරීම, විශ්‍රාම ගත්තට පස්සෙත් බර වැඩ කිරීම, ඒ වගේම දුම් පානය. දුම් පානය නිසා එයාගෙ රුධිර නාල වල පීඩනය වැඩි වෙන ගතියක් ආව බව තමා මට ඩොක්ටර් මාමා කිව්ව දෙයින් තේරුණේ.

සිගරුට් බොන්න පටන් ගන්න මට තිබුණු පෙළඹීම් මෙන්න මේවයි.

1. මගෙ ලෝකයේ වීරයන් දුම් බීම.
ෂර්ලොක් හෝම්ස්,
සයිමන් නවගත්තෙගම,
ක්ලින්ට් ඊස්ට්වුඩ්,
ප්‍රිඩේටර් ෆිල්ම් එකේ ආන‍ොල්ඩ් ආදී අය.

http://d2vrsup6vl2y4n.cloudfront.net/
wp-content/uploads/2015/04/cowboy.jpg

http://www.cigartime.ru/sites/
default/files/images/20142503020304.jpg
ප්‍රිඩේටර් ෆිල්ම් එකේ ආනෝල්ඩ්

2. දුම් බීමෙන් අපට ලැබෙන බවට පොදුවේ පිළිගැනෙන දේවල්.
සීතල දවස් වල අභ්‍යන්තරික උණුසුම් බවක් ඇති වන බව,
මිතුරන් අතර ෆිට් එකක් ඇතිවන බව,
වැඩිහිටියෙක් ය යන පිළිගැනීම ලැබෙන බව,
නිර්මාණ කාර්යයෙදි මනසට උත්තේජනයක් ලැබෙන බව
අපේක්ෂා භංගත්වයකදි මානසික සහනයක් ලැබෙන බව

3. තාත්ත වගේ වෙන්න ඕනෙ වීම. (උරුමය සොයා යාම)

මගෙ අත්දැකීම් වලින් මම ලියන්නෙ. ඉහළ දෙවෙනි කරුණ යටතේ විස්තර කෙරෙන දේවල් ඇත්තටම මට ලැබිල තියෙනවද?

සිගරැට් එකෙන් අපට දැනෙන තරමක උණුසුමක් ශරීරයට ලැබෙන්නෙ නෑ. ඊට හොඳයි ගිණි තපින එක.

මගෙ යාළුවො අතරෙ ඉන්නවා දුම් නොබොන යාළුවොත්. උං අර දුම් බොන්නො වගේම හෙණ ෆිට් එකේ ඉන්නවා.

දුම් බොන්නෙක් හැටියට ගමේ හංවඩු ගැහුණම ලැබෙන්නෙ වැඩිහිටියන්ට ලැබෙන ගෞරවේ නෙවෙයි. "ඌ යකාට ගිහිං", "ඌත් ඉවරයි", "කුඩුත් ගහනවද දන්නෑ" වගේ ආකල්ප.

මගෙ නිර්මාණ වලදි දුම්වැටිය සපෝට් එකක් දීලා තියෙනව තමයි. නමුත් මෑතකදි මට තේරුණ විදිහට ඒක මගෙම මනසෙ ශක්තිය මත මගෙ මනසින් ලැබෙන තල්ලුව. මොකද, මේ දවස් වල මම කතාවක් ලියනවා. (අඟහරුවාගේ ඉල්ලීම) ඒකට දුම්වැටිය අවශ්‍ය වුනේ නෑ. ඒ කාලෙ සිගරැට් එක නිසා ලැබුණු උත්තේජනය දැන් සිගරැට් එක නැතුව මම ලබනවා, හුදෙක්ම නිර්මාණ කාර්යයක් කරනවා යන හැඟීම විතරයි මට ඕනෙ.

අපේක්ෂා භංගත්වයකදි දුම්වැටියකින් හෝ අරක්කු වලින් මට ලැබිල තියෙන්නෙ තව තවත් මාව පසුගාමී කරන එක විතරයි.

සිගරැට් / සුරුට්ටු / පොදුවේ දුම්වැටි අපේ වීරයන් අතට දීලා තියෙන්නෙ කවුද?

සයිමන් නවගත්තෙගම මයෙ හිතේ කැම්පස් යන කාලෙ ඉඳන්ම බොහිමියානු ජීවිතයක් ගත කළ කෙනෙක්. මයෙ හිතේ ඒක එයාට බටහිර හිපි සංස්කෘතියෙන් ලැබුණු ආභාෂය...

ෂර්ලොක් හෝම්ස් පයිප්ප බොන එක ගොඩක් ග්ලෝරිෆයි කරනවා මම දැකල තියෙනවා ෆිල්ම් කීපයක, පොත් පිටකවර වල සහ චිත්‍රකථාවල. ඒ ව‍ගේම සිනමා කර්මාන්තය ගොඩක් ම තැන් වල දුම්වැටි ප්‍රදර්ශනය කරනවා, ඒකෙන් කතාවෙ ප්ලොට් එකට කිසිම පෝෂණයක් ලැබෙන්නෙ නැතුවම. ඒ කියන්නෙ කතාවට හාණියක් වෙන්නෙ නෑ, ඒ දුම්වැටි රූප ඉවත් කළා කියලා. අමද්‍යප ව්‍යාපාර නම් කියන්නෙ, ඒ කොටස් සිනමා ටෙලි නිර්මාණ වලට ඔබ්බවන්නෙ දුම්වැටි කර්මාන්තය විසින්ම, මුදල් ගෙවීමක් ද සහිතවයි. (ප්‍රවේගය චිත්‍රපටිය මම බලල නෑ ඒ වුනත් ඒකෙ කටවුට් වල ජැක්සන් සුරුට්ටුවක් අතේ තිය‍ාගෙන ඉන්න රූපය, ඒ චිත්‍රපටියෙ එක ජවණිකාවකවත් නෑ කියල ආරංචියි.)

මට කියන්න ඕනෙ උනේ, අපිව දුම්පානයට පොළඹවන ආකල්ප සහ පරමාදර්ශ සමාජ ගත කරන්නෙ දුම්වැටි කර්මාන්තය විසින්මයි.

දුම්වැටි වලින් අපේ ශරීරයට වෙන දීර්ඝකාලීන හාණීය ගැන මම මෙතන කතා කරන්නෙ නෑ. ඒ ගැන කියවන අයට මේ ලිපිය ගොඩක් ප්‍රයෝජනවත් වෙයි. කොහොමත්, දුම් බොන උදවිය ඒ හාණිය ගැන යම් තාක් දුරකට හෝ දැනුවත්.

මගෙ ජීවිතේ වැදගත්ම අවස්ථා එකක්වත් දකින්න මගෙ තාත්තට බැරි උනා.

මම ගේ හදද්දි, තාත්තා ගොඩක් මට බැකප් එක දුන්නා. ඒත්, ගේ හදල පදිංචි වෙන්න කළින්, තාත්තගෙ මළගෙදර කළේ මම අළුතෙන් හදපු ගෙදර.
මම ඩිග්‍රිය ගත්තා. මම ගෙදර කම්ප්ලීට් කළා. මම බැන්දා. මම රජයේ සේවයෙ උසස් වීමක් ලබා ගත්තා. මම පියෙක් උනා. මේ කිසිම දෙයක් දකින්න තාත්තට බැරි උනා. තාත්තා මියයද්දි අපේ ගෙදර එකම අවුල් ජාලයක්. මම බාගෙට හදපු ගෙයක් තියාගෙන, ඒක ඉවර කරගන්නෙ කොහොමද කියලා කල්පනා කරනවා. ඒකට සපෝට් එකක් විදිහට ඉඩමෙන්කොටසක් විකුණන්න තාත්තා මහන්සි ගත්තා. ඒක හරි ගියෙත් තාත්තා මැරිලා අවුරුද්දකට පස්සෙ. අපි කඩේට ණය වෙවී කෑවෙ බීවෙ. ඒ ණය ගෙව්වෙ තාත්ත මළාට පස්සෙ. කොටිම්ම අපි මිනිස්සු විදිහට කොන්ද කෙළින් තියාගෙන ගමේ ජීවත් වෙන හැටි තාත්තට දකින් බැරි උනා.

මේ සේරම - තාත්තා සිගරැට් බීපු නිසා.

ඒ නිසා මම මේක කියවන මගෙ සහෝදරයින්ගෙන් ඉල්ලන්නෙ එකම දෙයයි.

"තමන්ගෙ දරුවන්ගෙ අනාගතේ දකින්න. ඒ අයට උවමනා වෙලාවෙ ළඟින් ඉන්න ඕනෙ නම් - සිගරැට් බොන්න එපා... සිගරැට් එකෙන් අපිට ලැබෙන්නෙ සොච්චමයි. ඒ වෙනුවෙන් අපි කැපකරන දේවල් ඒකට සම කරන්න බෑ."