Friday, December 31, 2021

එදා අප දුටු චිත්‍රපටයකින් - සෝහාන් එක්ක සෙල්ලං එපා - you don't mess with Zohan

ඊශ්‍රායෙල් ආරක්ෂක හමුදාවේ හිටපු ලොව දක්ෂතම ත්‍රස්ත විරෝධී සොල්දාදුවා සෝහාන්. ඔහු තරමට ම දක්ෂයෙකු ට හිටියේ පලස්තීන ත්‍රස්තවාදී කණ්ඩායමක නායකයා වුණු ෆැන්ටම් හක්බාරා පමණයි.

සෝහාන්ට තිබුණා සිහිනයක්. ඒ කේෂ අලංකරණ ශිල්පියෙක්, නැත්තං සිංහලෙන් කිව්වොත් හෙයා ඩ්‍රෙසර් කෙනෙක් වෙන්න. ඔහු නිවසේ සිටින ඉතා කෙටි විවේක කාලවල හැත්තෑ ගණංවල සඟරාවක් බලමින් හෙයා ඩ්‍රෙසින් කරන හැටි ගැන සිහින මැවුවා.

දවසක් ඔහු ත්‍රස්ත විරෝධී මිෂන් එකක දී, ෆැන්ටම් හක්බාරා සමඟ ද්වන්ද සටනක් කළා. එතැනදී ඔහු මිය ගිය බව හඟවා නිව් යෝක් වෙත පැනගත්තා.

නිව්යෝක් නගරයේ දී ඔහු දකින්නේ ඔහු සඟරාවෙන් දුටු හැත්තෑ ගණංවල බටහිර සමාජයට වඩා වෙනස් සමාජයක්. නමුත් ඔහු අවසානයේ දී තමන්ගේ සිහිනය ජය ගන්නවා. ඔහු කේෂ අලංකරණය ඔහුට ම ආවේණික විලාසිතාවන්ට අනුව සිදු කරනවා. ඒ වගේ ම ඔහු ගෙන් කොණ්ඩය සකස් කරගන්නට එන සේවා ලාභිනියන්ට අමතර සේවාවකුත් සපයනවා. එයින් ඔහු ප්‍රසිද්ධියට පත් වෙනවා. ඒ වගේ ම ඔහු තරුණියකගේ ආදරයටත් ඉළක්ක වෙනවා. ඒ වෙන කවුරුවත් නෙවෙයි, ඔහු වැඩ කරන සැලුන් එකේ හිමිකාරිය.

නමුත් එක් පලස්තීනුවෙක් ඔහු හඳුනා ගන්නවා. අවසානයේ ඔහුට තම විරුද්ධවාදියා වුණු ෆැන්ටම් සමඟ සැබෑ සටනක් කරන්නට සිදු වෙනවා.

මේ ගැනත් මම මෙතන ලියා ඇත්තේ පොල් කුඩු වැනි සාරයෙන් තොර කෙටි විස්තරයක් පමණයි. සැබෑ සාරවත් සහ රසවත් කොටස් ගැන ඉඟියක් ‌පහත ට්‍රේලරයෙන් බලාගත හැකියි.

ඇඩම් සෑන්ඩ්ලර් හොලිවුඩ් රිදී තිරය ඒකාලෝක කළ, සුපිරි වීර, ක්‍රියාදාම සහ කොමඩි කැටගරිවලට වැටෙන මේ චිත්‍රපටය බාගන්න මෙන්න සබැඳිය.


ඉතිං තවත් අවුරුද්දක් ඉවරයි. ලබන්නාවූ අලුත් අවුරුද්ද හැමෝටම අත ගහන ගහන වැඩේ හිතුවටත් වඩා හරියන, ජයග්‍රාහී අවුරුද්දක් වේවා!

Tuesday, December 28, 2021

මිත්‍ර

හිරු දෙවියෝ මිත්‍ර වෙත තම පණිවුඩකරු වූ රේවන් කපුටා එවුවා. ඒ, ගවයෙකු මරා බිලි පූජාවක් කරන ලෙස දැන්වීමට. මිත්‍ර ඒ නියෝගය ක්‍රියාත්මක කළේ අකමැත්තෙන්, ඒ වගේ ම දුකෙන්. නමුත් ගවයා මැරුණු මොහොතේ ම, මහා ප්‍රාතිහාර්යයක් සිද්ධ වුණා. සුදු ගවයා, රූපාන්තරණය වෙලා හඳ බවට පත් වුණා. මිත්‍ර ගේ ලෝගුව, දිළිසෙන තරු හා අනෙකුත් ආකාශ වස්තු සහිත අහස බවට පත්වුණා. ගවයා ගේ වලිගයෙන් සහ විසිරී ගිය ලේවලින් ධාන්‍ය වර්ග සහ මිදි පැල මතු වුණා. උගේ ලිංගික කොටසින් ගළාගෙන ගිය, ශුද්ධවූ බීජ, බඳුනකට එකතු කරගත්තා. ඒ ශුද්ධවූ බීජය විවිධාකාරයෙන් මිශ්‍ර වෙලා තමයි මිහිපිට විවිධාකාර සතුන් බිහි වුනේ. 

ඒ විදිහට පැළෑටි, ගස් සහ සතුන් බිහිවුණා. දවාල සහ රෑ මාරුවෙන් මාරුවට උදාවෙන්න පටන් ගත්තා. හඳ, එයාගේ කලා චක්‍රය පටන් ගත්තා. සෘතු චක්‍රය එයාලගෙ සංගීත පුටු තරගය පටන් ගත්තා. ඒ විදිහට කාලය පටන් ගත්තා. නමුත් එකපාරටම ලැබුණු ආලෝකයෙන් පිබිදුණු, අන්ධකාරයේ ජීවියෝ පොළොවෙන් මතු වුණා. ගවයාගේ ලේ ‌ලෙවකෑවා සර්පයෙක්. ගෝණුස්සෙක්, බඳුුුනට එකතු කර ගත් ශුද්ධවූ බීජය ට හොට දාන්න තැත් කළා. සිංහයෙකුත් නැගිටලා ආවා. ඒ විදිහට ගවයාගේ මරණයත් එක්ක ම හොඳ සහ නරක සංකල්ප දෙක අතර සටන ආරම්භ වුනා. මනුෂ්‍ය ජීවිතයෙත් ඒ විදිහෙම දේවල් දකින්න පුළුවන්. 

රේවන් කපුටා වාතය සංකේතවත් කරනවා. සිංහයාගෙන් ගින්නත්, සර්පයාගෙන් පෘථිවියත්, ශුද්ධවූ බීජය එකතු කරගත් බඳුනෙන් ජලයත් නිරූපණය කෙරෙනවා. මේ විදිහට වායෝ, තේජෝ, පටවි, සහ ආපෝ යන සතර ධාතුවේ පැවැත්ම ඇරඹුනා.

බිලි පූජාවෙන් පස්සෙ, මිත්‍ර සහ හිරු දෙවියෝ භෝජන උත්සවය පටන් ගත්තා. ඒ දෙන්නා මස් සහ පාන් කාලා වයින් බිව්වා. ඉන් පස්සේ මිත්‍ර හිරු දෙවියන්ගේ රථයට නැඟලා, හිරු සමඟ මුහුදට ඉහළින් අහස තරණය කරලා ලෝකයේ කෙළවරට ගියා.


ලෝකයේ පැවැත්ම ඇරඹුනේ ඔය විදිහට කියලා, පේගන් ඇදහීමේ තියෙන්නෙ. මිත්‍ර දෙවියන් ඉන්දු ඉරානීය මූල සංස්කෘතියේ ඇදහෙන, ආලෝකයේ දෙවියන්. ක්‍රි. පූ 1400 ටත් ඈත කාලයකින් පටන් ගෙන ඉන්දු - ඉරානීය ආදීතමයන් විසින් මේ ඇදහීම වෛදික ‌ඉන්දියාවට, මෙසොපොටේමියාවට වගේම, යුරෝපයේ ස්පාඤ්ඤය දක්වා ම පැතිරුවා. පසු කාලයක මේ භූමියේ වැඩිහරිය මහා ඇලෙක්සැන්ඩර් විසින් යටත් කරගැනීමත් එක්ක මිත්‍ර ඇදහීම හෙලනික් සංස්කෘතියට උරා ගැනුනා. ක්‍රිස්තියානියේ මුල් කාලය වන විට රෝම සංස්කෘතියේ පවා සැළකිය යුතු තැනක් මිත්‍ර දෙවියන්ට තිබුණා. ක්‍රි. ව. 307 දී රෝමක අධිරාජ දියොක්ලීස් ඩැනියුබ් ගං ඉවුරේ "අධිරාජ්‍යයේ ආරක්ෂක මිත්‍ර දෙවියන්" වෙනුවෙන් දේවස්ථානයක් ඉදි කරවීමෙන් එය පැහැදිලි වෙනවා.

මිත්‍ර දෙවියන් උපන්නේ අතකින් පන්දමක් සහ අතකින් පිහියක් දරමින්. ඔහු බිහිවුනේ පූජනීය ගසක් යට, පූජනීය දිය පහරක් අසළ, පොළොවින්. (මේ කියමන කියවද්දි වෙන වෙන දේ මතක් වීම ශාස්ත්‍රීය කියවීමට බාධාවකි.) මිත්‍ර විසින් ගවයා මරා බිලි දීම සංස්කෘතීන් ගණනාවක වාර්ෂිකව අනුස්මරණය කෙරුණා භූමිය සාරවත් කිරීමේ අභිචාර විධියක් හැටියට. 

මිත්‍ර දෙවියන්ගේ උපත සංකේතවත් කෙරුණේ ශීත සෘතුවේ උපරිමයට ළඟා වන දෙසැම්බර් මස 25 වන දින. එදායින් පසුව ශීත සෘතුව කෙමෙන් කෙමෙන් ගෙවී යමින් ආපහු වසන්තය උදා වීම හරියට ම මිත්‍ර ගවයා බිලි දීමෙන් පසු කාලය සහ සෘතු පටන් ගැනීම වගේ. මම ගිය වසරේ නත්තල් කළාපයේ කීවා වගේ පසුකාලීනව මේ සැමරුම ක්‍රිස්තියානිය විසින් උපාර්ජනය කරගැනුනා.

මූලාශ්‍ර:

https://www.britannica.com/topic/Mithra
https://www.britannica.com/topic/Mithraism

Saturday, December 18, 2021

අන්ධ මරණය - අවසාන කොටස

3 වන කොටස...

අපට දවසකට වඩා නිවාඩු ගන්නට හැකි නො වීය. සවස හයට පමණ පිටත් වූ අපි රෑ වන විට කොළඹ ට ළඟා වුණෙමු. 

මේ තාක් මට, අප යන්නේ කොයිබට දැ යි දැන ගැනීමට අවස්ථාවක් නො ලැබිණ. එහෙත් අපගේ ගමනාන්තය ශ්‍රී පුර යැයි ප්‍රාන් කියූ විට මම විස්මයෙන් යුතුව ඊට එරෙහි වීමි.

"ඒක භයානකයි." මම කීවෙමි. "කොහොමටත් රෑ එහෙ යන එක... රෑට පාර දෙපැත්තෙ ම කොටි."

"මම දන්නවා." ප්‍රාන් කීය. "ඒත් මම ඒ අවදානම දරන්නෙ, මේ කේස් දෙක ම විසඳගන්ඩ තියෙන උනන්දුව එයිට වඩා වැඩි නිසා."

දිගු විස්තරයක් කෙටියෙන් කියන්නේ නම්, අපි කොළඹින් රෑ නවයට පිටත් වූ නගරාන්තර බස් රථයක් අල්ලා ගන්නට සමත් වූයෙමු. බසයේ ආසන ගණනට සෙනඟ සිටියේ නැත. ඉදිරි ක්‍රියාමාර්ග ගැන සිතේ කිසිදු කළබලයක් නොමැතිව ප්‍රාන් නින්දට වැටු‌ණේ ය. මහ රෑ කළුවර හේතුවෙන් අප පසුකර යන මාර්ගයේ දැකීමට කිසිවක් නොවී ය. පැය බාගයකට පමණ වරක් යන්තම් ආලෝකවත් වූ, ඇතැම්විට ටවුමකැයි කීම පවා නොවටින ස්ථානවල බසය මඳ වේලාවකට නතර කෙරුණි. මා පමණක් කාන්සියෙන් ඇැහරගෙන සිටින්නේ මන්දැයි සිතූ මම ද නින්දට වැටුණෙමි.

හදිසියේ යමෙකු මගේ උරහිසින් අ්ලලා සෙමෙන් සොලවනු දැනී මම අවදි වීමි. 

"ඇයි? කොටිද? අපි කොහෙද?"

"කොටි නෙමෙයි, අපි දැන් ශ්‍රී පුර ට කිට්ටු කරල ඉන්නෙ. තමුසෙට මතකයි නේද ලෙයාන් ගෙ ගෙදරට යන පාර?"

"ඔව්."

ප්‍රාන් නැවත නිහඬව කල්පනාවට වැටුණේ ය. සිතිවිල්ලෙන් බරවූ වන ම, ඔහු උඩ සාක්කුවෙන් සිගරැට් පැකැට්ටුවක් ගෙන, මා වෙත දිගු කළේ ය. ඒ වන විට අප බෝගස් හන්දිය පසුකර සිටියෙමු. ශ්‍රීපුර ට තව පැය බාගයයි.

අපි පදවි ශ්‍රීපුර බස් නැවතුමෙන් බසින විට වේලාව පාන්දර හයට පමණ විය. අපි බස් නැවතුම සමඟ ම වූ කඩ මණ්ඩිය දිගේ ඇවිද ගියෙමු. සිවිල් යුද්ධය ට මැදිවූ දිළිඳු නගරයක් වූ මෙහි, පාරෙන් අනෙක් පස ඇඹරුම් හලක් ද, පොල් අතු සෙවුණු සැලුන් එකක් ද විය. තවමත් උදා නොවූ හිරු ඉහළට යොමු කළ රැස් දහරින් කඩමණ්ඩිය යාන්තමින් ආලෝකවත් වෙමින් පැවතුණි.

පාර පැන අපි සැලුන් එකට වම් පැත්තෙන් වැටුණු අතුරු පාරට හැරුණෙමු. ප්‍රාන් කළිසමේ සාක්කුවෙන් බබල්ගම් දෙකක් එළියට ගත්තේ ය.

"ඕනෙ වෙලාවක බබල්ගම් තියෙනවද සාක්කුවෙ?" මම ඔහු දික් කළ බබල්ගම් එක ගනිමින් ඇසීමි.

"මේක පුරුද්දකට ගිහින්. හිත එක දේකට යොමු කරගන්න..."

අපි කිලෝ මීටර් දෙකක් පමණ ඉදිරියට ඇවිද ගියෙමු. අප පසුකරගිය ප්‍රදේශයේ පැවතුණේ අඳුරු කැටිති සේ දිස් වූ කුඩා පඳුරු හා කොළ හැලුණු ගස් පමණි. කුකුළෙකු හෝ දෙ දෙනෙකු හඬළනු ඉඳහිට ඇසුණි. පොළොව බදාගත් තුනී මීදුම, හාත්පස පැතිරි මඳ අඳුර ට හවුල් විය. ගෙයක් දොරක් දකින්නට ලැබුණේ ඉඳ හිට ය.

මම එකවර ම නැවතුණෙමි. එතැන පාරේ වම් පස වූයේ හොඳින් ඉදි කරන ලද සරුසාර ගෙයකි. පාර අයිනේ ම වූ කුඩා ළිඳක් ද, එතැනින් ඈතට පැතිර ගිය ගල් තලාවක් ද විය. 

"හරි..." මම පාරේ දකුණු පසට හැරුණෙමි. "මෙතන තමයි. මේ තියෙන්නෙ ලෙයාන් ගේ ගෙදර." දකුණු පස වූ කුඩා නිවස මම ප්‍රාන් ට පෙන්වූයෙමි. එය බ්ලොක් ගල්වලින් බැඳි කපරාරු නොකළ, උළු සෙවිලි කළ ගෙයක් විය. 

"එහෙනම්..." ප්‍රාන් පහත් හඬින් කීය "මං ගෙදර පිටිපස්සෙ දොර ගාවට යනව. තමුසෙ ඉස්සරහින් කතා කරනවා."

ප්‍රාන් පිළිකන්නට ගියේ ය. මම දොරට තට්ටු කළෙමි. නමුත් හැල හොල්මනක් නොවීය.

"ගෙදර කවුද?"

එහෙත් පිළිතුරක් නැත. මම තවත් උස් හඬින් කතා කළෙමි.

"ගෙදර කවුද?"

ගේ ඇතුළෙන් කසු කුසුවක් ඇසිණ. කීප මොහොතකින් දොර ඇරුණේ ය. 

"ඇයි?" ඉදිරියට ආ ලෙයාන් ම‌ා හඳුනාගත්තේ නැත. 

"මම ගන්කන්දෙන්. වික්‍රම ගැන හොයන්න ආවෙ."

එක්වනම ඔහුගේ මුහුණ වෙනස් විය. එසැණින් පිටුපස දොර වේගයෙන් ඇරෙන හඬ ඇසුණි. ඉන්පසුව ඇසුණේ පොර බදන හඬකි. මම අඩ අඳුරේ ම පිළිකන්නට දිව ගියෙමි. එතැන දෙදෙනෙක් වූහ. එකෙකු යට කරගෙන බෙල්ල මිරිකාගෙන උන්නේ ප්‍රාන් නම් නොවී ය.

"නැගිටපන්, වෙඩි තියන්ඩ කලින්!" මම නිරායුධ දකුණත දිගු කරගෙන කෑ ගැසීමි. ඔහු අනෙකාගේ බෙල්ල අතහැර හිස ඔසවා මා දෙස බැලීය. 

ඒ මුහුණ දැකීමෙන් මම ගල් ගැසුණෙමි.

"වික්‍රම!" මට කියැවුණේ නිතැතිනි. 

අපැහැදිලි ලෙස කෑ ගැසූ වික්‍රම පැන දුවන්නට ගත්තේ ය. ඔහු දිව ගියේ ගෙය පිටුපසින් ඇරඹි ලඳු කැළෑව තුළට ය. ඒ අතර ප්‍රාන් කඩිසර ලෙස නැගිටගත්තේ ය. 

"එහෙන් කොහෙටද දුවන්න පුළුවන්?" ඔහු වික්‍රම දිව ගිය දිසාව දක්වමින් ඇසී ය.

"දිගට ම ගියොත් කුඹුරු යාය. ඊට පස්සෙ මඩ වගුරක් තියෙනව. සමහරවිට මිනිහ දෙපැත්තෙ තියෙන පාරවල් දෙකෙන් එකකට වැටෙන්න දුවනව ඇති."

"පාරවල්වලට ගියොත්?" 

"දකුණු පැත්තෙ පාරෙන් මිනිහට ටවුමට ආහැකි. අනිකෙන් බෝගස් හන්දියට හරි වැලිකන්ද පැත්තට හරි ගියෑකි."

"එහෙනම් ඉක්මන් කරමු." කියමින් ප්‍රාන්, වික්‍රම දිව ගිය දෙසට දුවන්නට විය. මම ද ඔහු අනුගමනය කළෙමි.

කටු පඳුරුවල පැටළෙමින් අපි හැකි පමණ වේගයෙන් දිව්වෙමු. ඈත සැලෙන කුඩා අඳුරු ඡායාවක් අපට ඉළක්කය විය. නාගොඩ පොලිස් විද්‍යාලයේදී ලද ‌විධිමත් පුහුණුවෙහි ප්‍රතිඵල ලැබෙන්නට ගත වූයේ තත්පර කිහිපයක් පමණි. අරුනළු නැගෙමින් හාත්පස යාන්තමින් ආලෝකවත් වෙද්දී අපි අඩියෙන් අඩිය වික්‍රම ට කිට්ටු කළෙමු. තැන තැන දිගු කෘෂ ඇඟිලි අහසට දිගු කරගත් අඳුරු මායාකාරියන් බඳු කොළ හැළුණු ගස්, ඒ අතර ඝනව වැඩුණු කුඩා පඳුරු අතරින් අපට දිවීමට සිදු වූයේ අසීරුවෙනි. නින්දකින් පසු ප්‍රබෝධමත්ව සිටි අප කෙතරම් වේගවත් වූව ද, මර බියෙන් දුවන දිවීමට එරෙහිව එය ප්‍රමාණවත් නොවීය. 

අපි කිලෝ මීටරයක් පමණ වික්‍රම ලුහුබැන්දෙමු. අඩියෙන් අඩිය අසීරුවෙන් අපි පළායන්නාට කිට්ටු වීමු. ක්‍රම ක්‍රමයෙන් ඔහු දුර්වල ව යන බව පෙනුණි. දහඩියෙන් නැහැවුණු මගේ සිරුර උණුසුම් විය. ම‌ගේ හදවත පපුවෙන් එළියට එන්නට තරම් තදින් ගැහෙමින් පැවතිණ. 

"ඒයි! අර බලනවා..." ප්‍රාන් ගේ හඬින් මම නැවතුණෙමි. අප ඉදිරියේ වූයේ මීදුමින් වැසුණු, පළාතක් වසාගෙන පැතිරුණු කුඹුරු යායයි. පළා යන්නා නොනැවතී කුඹූරට පැන නියරවල් දිගේ දිව යන්නට විය. 

"තමුසෙ අර පාර දිගේ එනව." ප්‍රාන් හතිළමින් කීවේය. "වික්‍රම අනික් පාර දිගේ ටවුම පැත්තට යන්ඩ ආවොත් මම බලා ගන්නම්." 

මම නිහඬව වම් පැත්තේ වූ පාර දෙසට දිව ගියෙමි. කෙලින් විහිදුණු එම පාර කිලෝ මීටරයක් පමණ ඈතින් පිහිටි දැවැන්ත වැව අයිනෙන් වම් පසට හැරී වැලිකන්ද දෙසට විහිදිණ. මම පාර දිගේ කුඹුර අයිනෙන් දිව ගියෙමි. කුඹුර මැද වික්‍රම වැටෙමින්, නැවතත් නැගිටිමින් දුවමින් සිටියේ ය. හිමිදිරි පාන්දර පින්න හා සීතල මැඩ ගෙන වැගිරුණු දහදියෙන් නෑවීගෙන මම ඉදිරියට ම දිව ගියෙමි. වික්‍රම කුඹුරු යායෙන් එගොඩ වී මඩ වගුර අසළට ළඟා විය. එතැනින් වෑකන්ද මතට ගොඩ වූ ඔහු හැරුණේ මා දුවගෙන ගිය පාර දෙසට ය. එය දුටු විගසින් මම කෑගැසුවෙමි.

"ඔහොම නැවතියන්!"

මම කෑගසමින් ම දිව ගියෙමි. වෑකන්දට තවත් තිබුණේ අඩි කීපයක් පමණි. 

"ඔහොම හිටපන් වික්‍රම"යි කෑ ගසමින් මම වෑකන්ද දිගේ වික්‍රම සිටි දෙස ට දිව්වෙමි. කිසි කතාවක් නොමැති ව පළා යන්නා ආපසු හැරී වෑකන්ද දිගේ දකුණු පැත්තට දුවන්නට පටන් ගත්තේ ය. මා ඉදිරියට දිවූ නමුත් වික්‍රම සහ මා අතර පරතරය මීටර දෙසීයකට ද වැඩි විය. කඩතොලු වූ වෑ කන්දේ පස් කණ්ඩි අතර දිවීම දහවලක පවා අසීරු කාර්යයක් විය. කෙසේ හෝ අපි පය පැකිළෙමින්  දිව්‌වෙමු. 

මට හති වැටෙන විට වික්‍රම මහ පාරට කිට්ටු කර සිටියේ ය. ඔහු පාර අසළ නැවතී දෙ පස බැලුවේ ය. වම්පස වංගුවට එපිටින් වූ හමුදා මුරපොළ ඔහු සිටි තැන ට නොපෙණුනි. එහෙත් අවසානයේ ඔහු හැරුණේ දකුණු දෙසට ය. ඉන්පසු මහ පාර අයිනේ වැවී තිබූ ඇකේෂියා හා කුඹුක් ගස් ගොන්නෙන් වික්‍රම වැසී ගියේ ය.

මම හතිළමින් දිව ආවෙමි. මහපාරට ගොඩ වූ මම වික්‍රම දිව ගිය පැත්තට හැරුණෙමි. මහ පාර අයිනේ දණගසාගත් වික්‍රම අත් ඉහළට ඔසවාගෙන සිටියේ ය. ඔහු ඉදිරියට පිය නගමින් සිටියේ රිවෝල්වරයක් අතින් ගත් ප්‍රාන් ය. 

අපි නැවතත් ලෙයාන් ගේ ගෙදරට ළඟා වීමු. නිවස පරීක්ෂා කිරීමට වැඩි වේලාවක් ගත නොවූවා සේ ම, කිසිවක් සොයාගැනීමට ද ‌හැකි වූයේ නැත. 

අපට උදෑසන දහයේ බසයට ගොඩ විය හැකි විය. අපි පසුපස ආසනයේ වාඩි වීමු. අපේ සිරකරු නිහඬව ම අප දෙදෙනා අතරින් වාඩි විය. 

"ප්‍රාන්," මම කතා කළේ බසය පිටත් වූ පසු ය. "වික්‍රම මෙතන නම්, කවුද මැරුණෙ?"

"කණිෂ්ක..." ප්‍රාන් ගේ මුවින් එය පිටවනවාත් සමඟ ම වික්‍රම ගේ දෑසින් කඳුලු හැලෙන්නට විය.

"මම හිතුවෙ නෑ එහෙම වෙයි කියල. මං මල්ලිට මහන්සි වෙලා ඉගැන්නුවෙ, රස්සාවකට දැම්මෙ, ඔය ටික බලාගෙන නෙවෙයි."

"මට‌ තේරෙනව වික්‍රම" ප්‍රාන් කීය. "මේ සිද්ධිය තමුසෙ අතින් සිද්ධ වුණා. එක්කො හදිසි කෝපය. නැත්තම් බීමතින්, නැත්තම් ඔය ‌දෙකම. දැන් කරන්ඩ දෙයක් නෑ. අපිත් කරන්නෙ රාජකාරිය, කණගාටුවෙන් වුණත්..."

"අරක්කු තමයි ඔක්කොට ම මුල. තමුසෙල දන්නවනං වෙච්ච දේ..." 

"මම දන්නව පසුබිම. ‌ඒ වෙලාවෙ තමුසෙට වෙන විකල්පයක් තියෙන්ඩ නැතුව ඇති." 

ආපසු කොළඹට එන තුරුම, අප අතර එතරම් කතා බහක් ඇති නොවීය. වික්‍රමගේ සිතෙහි වූ පසුතැවීම හා කළකිරීම අපට ද බලපෑවා මෙන් ම, මග දෙපස වියළී ගිය පරිසරය, තැනිතළාව හා කණාටු ගස් ඒ හැඟීම තීව්‍ර කළේ ය.

*    *    *

"ඉතින් ආනන්ද," ප්‍රාන් මා ඇමතීය. අපි බ්‍රිස්ටල් වීදියේ පිහිටි අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ ආපන ශාලාවේ මේසයක් දෙ පස, බියර් බෝතල් දෙකක් ඉදිරියේ වාඩි වී සිටියෙමු. 

"තමුසෙ පුදුම වුණා නේද වික්‍රම දැක්කහම?"

"ඇත්තටම මට හිතාගන්ඩ බෑ කොහොමද මේ ඔක්කොම වුනේ කියලා..."

"හරිම සරළයි නේ, ආනන්ද. තමුසෙ දැකපු දේවල් ම තමයි මාත් දැක්කෙ. දැන් බලනව මේ මිනී මැරුම. මිනිය විකෘති කරල තිබුණු විදිහට ඒක පේන්නෙ පළිගැනීමක් විදිහට. ඒත් මූණටයි දකුණු අතටයි ඇර වෙන කිසිම තැනකට හාණි කරල තිබුණෙ නෑ. පළිගන්ඩ වික්‍රම මරපු කෙනෙක් ඇයි එහෙම කරන්නෙ?

"අනික් අතට, සපත්තු. තමුසෙ හිතනවද, මිනිහෙක් මරලා, ඒ මිනිහගෙ සපත්තු ගළවලා විසි කරන්ඩ කාටවත් හේතුවක් හරි වෙලාව හරි තියෙනවද කියලා?

"අනික් කාරණේ මුද්ද."

"මුද්ද?"

"ඔව්. තමුසෙ දකින්ඩ ඇති වික්‍රම ගෙ මුද්ද තිබුණෙ මිනියෙ ඇඟිල්ලෙ මැදක් හරියෙ. ඒ කියන්නෙ තිබුණු තැනින් උඩ. එහෙම වෙන්න පුළුවන් ක්‍රම දෙකයි තියෙන්නෙ. එක්කො මුද්ද ගළවගන්ඩ ගිහිල්ල. සුදු යකඩ මුද්දක් ගළවගන්නෙ මොන විදිහෙ හොරෙක් ද? එතකොට හිතන්ඩ වෙන්නෙ මුද්ද හදිසියෙ ඇඟිල්ලට දාල කියන එක."

"‌පොර බදද්දි මුද්ද උඩට ඇවිත් වෙන්ඩ බැරිද?"

"නෑ නෙ ආනන්ද. ඒක ‌හරිම තද මුද්දක්. මහන්සි වෙලා ගැළෙව්වොත් මිසක් ඒක එහා මෙහා වෙන්නෙ නෑ."

"හරි. ඉතින්?"

"වික්‍රමගෙ මුද්ද මිනී මරුවා මිනියේ ඇඟිිිල්ලට දාල නම්, මිනිය වික්‍රමගෙ නෙමෙයි, වික්‍රම තමයි මිනීමරුවා. ඒක සරළ සමීකරණයක් වගේ. මං කලින් කියපු හැම දෙයක් ම ඒකට ගැළපෙනවා.

"තමුසෙ දන්නවද, මිනියක මූණ විකෘති වෙලා හරි නරක් වෙලා හරි නිසා අඳුනගන්න බැරි නම්, මැරුණු බවට සැක කරන තැනැත්තගෙ පින්තූරෙකුයි, ඒ ප්‍රමාණෙම මිනියෙ මූණෙ පින්තූරෙකුයි අරන් සංසන්දනය කරනවා. එතනදි සැළකිලිමත් වෙන්නෙ නහයෙ මුළ, හක්කෙ නෙරුම්, ඉස්සරහ දත් කියන කොටස්වලට. ඒත් මේ මිනියෙ ඒ හැම තැනක් ම කැඩෙන්ඩ පහර දීලා තිබුණා. ඒ තැන් ඇරෙන්ඩ වෙන කිසිම තැනකට මොනවත් කරලා තිබුණෙ නෑ. ඒකෙන් පැහැදිළියි මිනිය අඳුනගන්නවටයි මේක කරල තියෙන්නෙ කියලා.

"හැබැයි තව දෙයක්, මූණට මේ තරම් හාණි කරලා තිබුණත් මරණ පරීක්ෂණයෙදි මේ වික්‍රම නෙමෙයි කියලා සැකයක් ඇති වුණේ නෑ. ඒකෙන් මොකද්ද දැනෙන්නෙ?"

"වික්‍රම ට ගොඩක් ම සමාන හැඩ හුරුකම් තියෙන කෙනෙක්"

"ඔව්. මැරුණ කෙනා ගැන අපි තව දෙයක් දන්නව. ඒ එයාට කළු ඇස් නොතිබුණු බව."

"මට තේරෙනවා. මිණීයෙ ඇස් කළුපාට වුණා නම්, මිනීමරුවා ඒ ඇස් එහෙම ම තියෙන්න අරිනවා. මොකද වික්‍රමගෙ ඇසුත් කළු පාට නිසා."

"ඔව්. එතකොට මේ මැරිලා තියෙන්නෙ, බළල් ඇස් තියෙන. ගොඩක් දුරට වික්‍රමට සමාන කෙනෙක්. ඒ එක්කම කණිෂ්ක අතුරුදහන් වෙනවා. ඒ දෙන්නා සෑහෙන දුරට එක වගෙයි. ඒ වගේ ම කණිෂ්ක ගෙ බළල් ඇස් තිබුණෙ කියලා තමුසෙ මයි මට කිව්වෙ. අනික මිනීමැරුමට කලින් වික්‍රම අන්තිමට දකින වෙලාවෙ දෙන්නා එකට හිටියෙ."

"මොකද්ද ඉතින් වික්‍රම ට කණිෂ්ක මරන්න තියෙන හේතුව?"

"ආ... ඒක තමයි මගෙ අනිත් කේස් එක. බලන්ඩ, අපි කුඩු විකුණපු කොල්ලො දෙන්නෙක් ඇල්ලුවා. ඊට පස්සෙ කණිෂ්කට වික්‍රම එක්ක කතා කරන්න උවමනා උනා. කණිෂ්ක අතුරුදහන් උනාට පස්සෙ සිහි විකල් වුණු කොල්ලො දහ දොළොස් දෙනෙක් හම්බ වුණා. ඒ ඔක්කොම මොකක් හරි ඩ්‍රග් එකකට ඇබ්බැහිවෙලා ඉඳලා, හිටි හැටියෙ ඒක නොලැබීම නිසා තමයි ඒ තත්ත්වෙට පත් වෙලා තිබුණෙ.

"අනික් අතට කණිෂ්ක බොහොම වියදම්කාර, සෙල්ලක්කාර ජීවිතයක් ගත කළේ. පබ් එකක ගිණුම් කටයුතු කරන කෙනෙකුට ඒ තරම් පඩියක් ලැබෙන් නෑ. නමුත් මිනිහ කාටවත් ණය වෙලත් නෑ. මේ ඔක්කොම ගත්තම මොකද්ද හිතෙන්නෙ?"

"ඒ කියන්නෙ කණිෂ්ක තමයි මේ ටවුමෙ ඩ්‍රග් ඩීලර්?"

"ඔව්"

"එතකොට එදා කණිෂ්ක, වික්‍රම ට කියන්න ඇති එදා දවල් අල්ලපු කොල්ලො දෙන්න නිදහස් කරල දෙන්න කියල?"

"එහෙම නැත්තං නඩු භාණ්ඩ උස්සන්ඩ වෙන්ඩත් පුළුවන්..."

"වික්‍රම මල්ලි නිසාවත් තමන්ගෙ රාජකාරිය පැහැර හැරලා නෑ එතකොට?"

"ඔව්. මිනී මැරුමෙන් පස්සෙ වික්‍රම තමන්ගෙ ඇඳුම් මල්ලිට අන්දලා තියෙනවා. සපත්තුවලටත් ඒකම කරන්න කරදර හින්දා ඒව විසිකරල යන්ඩ ඇති."

"එතකොට ඇයි දකුණු අතේ හම අයින් කරල තිබුණෙ?"

"අතේ තිබුණු මොකක් හරි ලකුණක් අයින් කරන්ඩ නේද?"

"ඉතින් කණිෂ්කගෙ දකුණු අතේ මොකවත් එහෙම ලකුණක් තිබුණෙ නෑනෙ."

"ඔව්. ඒ උනාට වික්‍රමගෙ අතේ පච්ච කොටල තිබුණා පොලිසියෙ ලාංචනය."

"මං හිතුවෙ මිනියෙ තිබුණු ලකුණක් අයිං කරල කියලා."

ප්‍රාන් සිනාසුණේ ය. "ඒකෙ අනික් පැත්ත.

"වික්‍රම මිනීමරුව නම්, එයා පැනල යන්නෙ කොහෙට ද? කාත් කවුරුවත් උදව්වට නැති තැනකට පැනල යන එක අවදානම්. මොකද, මිනී මැරුම ගැන හොඳ ප්‍රසිද්ධියක් දුන්න ‌ටීවී, පත්තර වලින්. අනික, මිනිහගෙ හැම සම්බන්ධතාවක් ම තිබුණෙ, මේ ටවුම ඇතුලෙ විතරයි, ශ්‍රීපුර ලෙයාන් ඇරුණම."

*    *    *


වික්‍රම ට එල්ලුම් ගස නියම වූයේ නැත. රිමාන්ඩ් භාරයට පත්වූ දිනට පසු දින උදෑසන, ලේ නහරයක් සිදුරු කරගැනීමෙන් වූ අධික රුධිර වහනයෙන් ඔහු මිය ගොස් සිටිනු හමුවිය.

ඒ අතර, මම පසුවදා ගන්කන්ද පොලිස් ස්ථානයට වාර්තා කළෙමි. මා එක දිනකට නිවාඩු ගෙන දින තුනක් සේවයට වාර්තා නොකර තිබුණි. මා සිතූ දෙය ම සිදු විය. දෝෂාරෝපණ වර්ෂාවකට පසු, සාජන්ට් දැල්කඳුර තනතුර හැරයාමේ නිවේදනය මා වෙත දමා ගැසී ය.



Monday, December 13, 2021

අන්ධ මරණය - 3 කොටස

උදෑසණින් ම මා සමඟ ප්‍රාන් එළියට බැස්සේ රම්බෝ හමුවීමට යාම සඳහා ය. අපට පාරට බැස යාමට හැකි වූයේ ටික දුරක් පමණි. අප ඉදිරියට වේගයෙන් ඇදී ආ තද නිල් පැහැ කොරොල්ලා 141 රථයක් අප පසුකර අඩි පහක් - හයක් පමණ ගොස් නතර කෙරිණ. එවිගස ම එහි වම් පස ඉදිරි දොර ඇරී සිවිල් ඇඳුමින් සැරසුණු උසැති අයෙක් එළියට ආයේ ය.

2 කොටස...

"පොඩ්ඩක් ඉන්න"යි මට කී ප්‍රාන් අඩියට දෙකට ඔහු අසළට ගියේ ය. ඔවුන් අතර පහත් හඬින් වූ කතා බහක් ඇති විය. පසුව උස මිනිසා තම වොලට්ටුව ගෙන යම් මුදලක් සහ ලියවිල්ලක් ප්‍රාන් අත පත් කළේ ය. ප්‍රාන් එය තම වොලට්ටුවේ රුවා ගනිද්දී, ඔහුගේ උරහිස ට තට්ටු කළ අමුත්තා මෝටර් රථයට ගොඩ විය. ඒ වන තුරුත් පණ ගැන්වූ ගමන් ම පැවති මෝටර් රථය ඒතැනින් ම යූ හැරවුමක් කර ආ වේගයෙන් ම අප පසු කරගෙන ඇදී ගියේ ය.

"ඒ කවුද?" මා දෙසට එන ප්‍රාන් ගෙන් මම ඇසී මි.

"ආනන්ද, තමුසෙට ඒ ගැන ගොඩක් දේවල් කියන්න තියෙනවා."

ඔහු ඒ වන තුරුත් වොලට්ටුව සාක්කුවේ දමා ගෙන නොතිබුණි. මා සමඟ තවත් පියවර කීපයක් ඉදිරියට ගිය ඔහු, ගස් සෙවණක නතර වී එය දිග හැරියේ ය. එහි එක් සාක්කුවක වූ තද නිල් පැහැ කාඩ් පතක් එළියට ගත් ඔහු;

"පොඩ්ඩක් මේක බලන්න..."යි කියමින් මා වෙතට දිගු කළේ ය. 

මුලින් ම මගේ දෑසට ලක් වූයේ එහි  මුද්‍රණය කර තිබූ ඡායා රූපයයි. එක් වරට ම නොවූවත් එය ප්‍රාන් ගේ රුව බව මට හඳුනා ගත හැකි විය. ඉහළින් ම සටහන් වූ CID අකුරු තුන මා දුටුවේ දෙවැනි වර බැලීමේ දී ය. ඡායා රූපයට යටින් "පොලිස් පරීක්ෂක ප්‍රාන් අරණගන්විල M.A. Criminology and Criminal Justice, LLB" යන්න  සඳහන් විය. 

මම ප්‍රාන් දෙස බැලුවෙමි.

"ආනන්ද, මම කොස්තාපල් කෙනෙක් නෙවෙයි. සීඅයිඩී එකේ සීනියර් ඉන්ස්පෙක්ටර් කෙනෙක්. මම මෙහෙට ආවෙ, මේ ටවුමෙන් මුළු දිස්ත්‍රික්කෙට ම කුඩු බෙදා හරින ස්මග්ලර් ගැන හොයන්න. ඒකට පොලිසිය  ඇතුලෙන් සපෝට් එක ලැබෙන බවට සැකයක් තිබුණා. 

"දැන් මේ ඇවිත් කිව්වෙ වික්‍රමගෙ හොමිසයිඩ් කේස් එකත් බලන්න කියලා"

"එතකොට මේ ආවෙ සීඅයිඩී එකේ ඔෆිසර් කෙනෙක් ද?" මා වැටී සිටි වික්ෂිප්ත බවින් ඒ වන විටත් මම සම්පූර්ණයෙන් මිදී නොසිටියෙමි.

"ඔව්. මේ ගැන දන්නෙ තමුසෙ විතරයි. තමුසෙ මට උදව් කරනවද?"

"ඕනෙ දෙයක්..." මම එකඟ වීමි.

"මගෙ මෙහෙ වැඩ කටයුතු ඉවර වේගෙන එන්නෙ. තව පොඩි දෙයක් දැනගන්න තියෙනවා. ඊට පස්සෙ මිනී මරුවා අල්ලගන්න මට තමු‌සෙ ගෙ උදව්ව ඕනෙ වෙනව..."

"මිනීමරුව කවුද කියල හිතාගෙන ද ඉන්නෙ දැනට ම?"

"ඔව්."

කෙරීගෙන යන දෙබසක් එක් වරම නතර කොට, සියල්ල පෙට්ටගමක ලා වසා දමන අන්ද‌මේ වචන සහ ඒ වචන පිට කරන තානයන් ඇත. ඉහත කී "ඔව්" යන්න ද එවැන්නක් විය. මස්කඩයට යන තුරු ම මෙම සිදු වීම් පිළිබඳ කල්පනා ජාලයෙන්මමගේ හිස බර වී තිබුණි. අපට එවර නම් රම්බෝ සුජීව කොටු කර ගත හැකි විය.


කාකි පාට දැකීමෙන් ම රම්බෝ සුජීව කලබලයට පත් වූ බව පැහැදිළි ව පෙනුණි. නිරුවත් තරබාරු උඩුකය පුරා දහදිය ගළන්නට වූයෙන් ඔහු ගේ නොසන්සුන් බව මොනවට පෙනිණ. නමුත් අපට මුහුණ දීමට ඔහු ට සිදුවිය. අපි කෙලින් ම කාරණයට බැස්සෙමු.

"අපට කියනවා, පෙරේදට කලින් දා රෑ එකොළහට විතර තමුසෙ කොහෙ ද හිටියෙ කියලා..."

"එදා සර්, අපි කඩේ වැහුවට පස්සෙ මම කෙලිම්ම ගෙදර ගියෙ සර්..."

"කීයට විතර ද?" ප්‍රාන් ඇසී ය.

"අටහමාරට විතර සර්..."

"ගෙදර තව කවුද ඉන්නෙ?"

"මගෙ අම්මයි නෝනයි ඉන්නව සර්..."

"තමුසෙ ඒ වෙලාවෙ ගෙදර යනව තව කවුද දැක්කෙ?"

රම්බෝ සුජීව චකිතයෙන් මෙන් වට පිට බැලී ය.

"සෑර්..." මගේ පිටුපසින් සිටි යමෙක් කතා කළේ ය. මම ඒ දෙස හැරුනෙන්, එහි සිටි වයසක පාහේ මිනිසා දුටුවෙ මි. "සෑර්... රම්බෝ මුදලාලි මාත් එක්ක තමයි එදා ගෙදර ගියෙ සෑර්. පහුවදා වත්තෙ පොල් වලවල් කපන්ඩ තියෙනව කියල එදා රෑ ම මාත් එක්කරගෙන ගියා සෑර්..."

"එහෙම ද?" ප්‍රාන් මඳක් කල්පනා කළේ ය. "තමුසෙල දෙන්න දැන් එනව අපි එක්ක පොලිසියට. මේ කියපු දේවල් අපි කොළේක ලියල දෙනව තමුසෙලට අස්සං කරන්ඩ..."

රම්බෝ සුජිව ගෝලයාට කඩය බලා ගන්නට කියා, කමිසයක් ගෙන නිරුවත් උඩුකයට ලාගෙන බොත්තම් දමමින් ම මගට බැස්සේ ය. ඒ අතර ම ප්‍රාන් සාක්කුවෙන් ගත් බබල්ගම් එක් මා වෙත දිගු කළේ ය. මම නිහඩව ම එය ගත්තෙමි. පොලිසියට ළඟා වන තුරු ම අප දෙදෙනාගේ ප්‍රමුඛ කාර්යය වූයේ බබල්ගම් සැපීම ය. 

මෙතෙක් සිදුවූ සිදුවීම්වල තිබූ එක පිට එක කඩා වැටීමේ ස්වභාවය හේතුවෙන්, ප්‍රධාන භූමිකාව බවට මේ වන විට පත්ව සිටි ප්‍රාන් පිළිබඳව යමක් සඳහන් කිරීම අතපසු වී ගියේ ය. කෙසේ වුව ද මම ඔහු දෙස සැළකිල්ලෙන් බලන්නට වූයේ ද මේ අවස්ථාවේ දී ය. 

මා කලින් ද සඳහන් කළාක් මෙන් ම, ප්‍රාන් ‌කිසිදු අයුරකින් එදිනෙදා දකින්නට ලැබෙන පොලිස් කාරයෙකුගේ ස්වරූපය පෙන්නුම් කළේ නැත. අඩි පහ-මාරක් පමණ උසැති වූ හෙතෙම ඊට සරිලන සාමාන්‍ය මහතකින් ද යුතු විය. පොලිසියට හුරු හැඟීම් විරහිත, තැළුණු - පොඩිවුණු තෙල්පැහැගත් මුහුණ වෙනුවට ඔහු සතු වූයේ ගණිතඥයෙකු හෝ දාර්ශනිකයෙකුගේ යැයි කිව හැකි සුමුදු බැල්මක් සහිත, ගැඹුරු කල්පනාවන්ගෙන් හැඩගැසුණු දිගැති මුහුණකි. නිතරම සිතිවිල්ලෙන් පසුවන අන්දමේ බැල්මක් ඔහුගේ මළාණික දෑසේ විය. එඒහත් උවමනා විට එය තියුණු වීමට ද හුරු බව සැළකිල්ලෙන් බලන්නෙකුට ප්‍රකට විය.

ඕනෑ ම දරුණු තත්ත්වයකට හෝ අභියෝගයකට හැඩ ගැසිය හැකි බව පෙනුණු ශක්තිමත් සිරුරක් ඔහු සතු විය. ඒ දෑත් දෙපා සෑම විටක ම ක්‍රියාත්මක වූයේ ඒවා ට ස්වාධීන බුද්ධියක් තිබුණාක් මෙනි.

ප්‍රාන් වෙතින් ම මා පසුකාලයක දී උගත් විමර්ශනාත්මක උපක්‍රම ඒ වන විට මා සතුව නොතිබුණෙන්, ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් පරීක්ෂක ප්‍රාන් අරණගන්විල ගැන මා හට නිරීක්ෂණය වූයේ එපමණකි. මා සතුව තිබුණේ, ‌කලුතර පොලිස් විද්‍යාලයෙන් උගත් විමර්ශන උපක්‍රම හා එහිදී ලබාගත් කුසලතාවන් පමණකි. වසර හයක් වූ මාගේ රාජකාරි දිවියෙන් සහ වයස්ගත මව සමඟ ගත කළ හුදෙකලා ජීවිතයෙන් ද තනිව තීරණ ගැනීමේ සහ ක්ෂණිකව ක්‍රියාත්මක වීමේ යම් පන්නරයක් මා ලබාගෙන තිබුණි. උපන් ගමෙහි වූ පොලිස් ස්ථානයේ ම මාගේ අනාගතය විසඳා ගැනීමට අපේක්ෂා කළ මම යම් ස්ථාවර ජීවිතයක් ගොඩනගා ගනිමින් සිටියෙමි.

සාජන්ට් දැල්කඳුර ද රම්බෝ සුජීව ගෙන් ඇසුවේ නොවැදගත් ප්‍රශ්න කීපයක් පමණකි. එය මට එතරම් ඇල්ලුවේ නැත. රම්බෝ රෑ අට හමාරට ගෙදර ගිය ද, රෑ එකොළහ වවන විට නිවසේ ම රැඳී සිටිය බව තහවූරු වන සාධක හෙලි වූයේ නැත. 'සමහර විට...' මට සිතුණේ ය. '...සමහර විට මෙහෙ ම කරන්නෙ රම්බෝ ගෙ බය නැති කරල වැඩි විස්තර හොයාගන්න වෙන්නත් පුළුවන්...?'

"ආනන්ද, තමුසෙ මොකද හිතන්නෙ මේ ගැන?" රම්බෝ සුජීව කට උත්තරයට අත්සන් තබා පිටව ගිය පසු ප්‍රාන් මගෙන් ඇසී ය.

"මම හිතන්නෙ රම්බෝ ගෙදර ගිහින් දහයට විතර ආපහු එන්න ඇති, කණිෂ්ක අල්ලගන්න හිතාගෙන. නමුත් එතකොට කණිෂ්ක හිටියෙ තනියම නෙවෙයි."

"එතකොට මිනිහ තනියම මිනිස්සු දෙන්නෙක් ම මරල තියෙනවා?"

"..."

"හොඳයි, අපි එහෙම හිතමු. එතකොට කෝ කණිෂ්කගෙ බොඩි එක?"

"සමහරවිට වික්‍රම තනියම ආපහු එද්දි, පබ් එක ගාව පාලු වත්ත හරියෙදි කලුවරේ... කණිෂ්ක කියල හිතල මැරුවද දන්නෑ? දෙන්න ම ගොඩක් දුරට එක වගේ නෙ. වෙනසකට තිබුණෙ කණිෂ්කගෙ බළල් ඇස් දෙකයි, වික්‍රමගෙ දකුණු අතේ තිබුණු පච්චෙයි විතරයි."

"ඒත් වික්‍රම හිටියෙ යුනිෆෝම් එකෙන් නෙ. ඒකත් අඳුනගන්න බැරි වෙලා ද, මස්කඩ කාරයට?"

ඒ තර්කයට මම දුර්මුඛ වීමි.

"ඒක නෙවෙයි ආනන්ද. අර පබ් එකේ අයිතිකාරය එදා කියපු ලෙයාන් කොහෙද ඉන්නෙ?"

"ආ... මිනිහ ශ්‍රී පුර නෙ ඉන්නෙ. මායි වික්‍රමයි කීප සැරයක් එහෙ ගිහිං ඉඳල තියෙනව."

"එහෙමද? ඒ කියන්නෙ තමුසෙයි වික්‍රමයි අතරෙ හිතවත්කමක් තිබිල තියෙනව?"

"ඔව් ඉතිං. අපේ නෑදෑ වෙන නංගි කෙනෙක් එක්ක වික්‍රමගෙ පොඩි පළහිලව්වක් තිබුණ. පස්සෙ ඒ නංගි වෙන කෙනෙක් බැන්දා පවුලෙ අයගෙ බළ කිරීමට. ඇත්තම කිව්වොත් නංගි බැන්දෙ පබ් එකේ අයිතිකාරය, ගමිත්. වික්‍රම බැන්දෙ නැත්තෙ ඒක නිසා කියලත් සමහරු කියනව."

එතැනින් අපේ සංවාදය අවසන් විය. මට මේ සිද්ධිය ගැන නිවීහැනේ සිතන්නට කල් වේලා ලැබෙන්නට කලින් නගරයේ අවසිහියෙන් හැසිරී අත්අඩංගුවට පත් තරුණයන් ගැන වෛද්‍ය වාර්තාව දකින්නට ලැබුණේ ය. මා දකින විට එය තිබුණේ ප්‍රාන් ගේ අතේ ය. මම ද එයට කරපොවා බැලූයෙමි. 

ප්‍රාන් නොසැළකිල්ලෙන් එය මා අතට දුන්නේ ය. එහි වැඩි යමක් සඳහන් නොවී ය. කොළයේ වැඩි කොටසක් වෙන් ව තිබුණේ එම තරුණයන් ගේ රුධිර හා මුත්‍ර සාම්පල සම්බන්ධයෙන් සිදු කළ විවිධාකාර රසායනාගාර පර්යේෂණ හා ඒවාගේ ප්‍රතිඵල ගැන ය. ඔවුන් සියලු දෙනා යම් කිසි ඇබ්බැහිවන සුළු මත්ද්‍රව්‍යයකට හුරු ව සිට එය නොලැබීමෙන් විවිධාකාරයේ ශාරීරික හා මානසික බිඳවැටීම්වලට පත්ව ඇතැයි යන්න එහි අවසන් නිගමනය විය. ඒ හෙරොයින්, නැතහොත් මෙතැම්ෆිටමින් වැනි දෙයක් විය හැකැ යි එහි සඳහන් විය.

සවස ප්‍රාන් මා සොයාගෙන ආයේ ය. මම සිටියේ පැමිණිලි පොත සම්බන්ධ රාජකාරියකට සහය වෙමිනි. 

"ආනන්ද, පොඩ්ඩක් මෙහාට එනවකො." යි ඔහු මා පසෙකට කැඳවාගෙන ගියේ ය. "තමුසෙට පුළුවන් ද හෙට  පාන්දර මාත් එක්ක ගමනක් යන්ඩ එන්ඩ?"

"පුළුවන්" මට තිබුණේ සවස අම්මාගෙන් සමුගැනීම පමණකි. 

"හැබැයි දවස් ‌තුන හතරක් යන්න පුළුවන් මේ ගමනට. සිවිල් ඇඳුමෙන් යන්න තියෙන්නෙ. සල්ලි ගැන ප්‍රශ්නයක් කරගන්න ඕනෙ නෑ"

"දවස් හතරක් නේද?"

"ඇයි ප්‍රශ්නයක් ද?"

"නෑ නෑ..."

"එහෙනං, හෙට උදේ පාන්දර හතරෙ බස්එකෙන් පිටත් වෙමු. හරිනෙ එහෙනම්?"

"නිවාඩු ගන්න එක තමයි ප්‍රශ්නෙ..."

"අපි දවසකට නිවාඩු ගම්මු. ඊට වඩා දෙන්නෑනෙ සාජන්ට්. ඉතුරු හරිය මං බලා ගන්නම්. එහෙනම් එනවනෙ?"

"ඔව්... හරි... යමු." මගේ වචන මට ම කන්නට සිත් විය. 'දවස් හතරක්...' මම කල්පනාවට වැටුණෙමි. සාජන්ට් දැල්කඳුරත්, ඕඅයිසී ගොඩගමත් දැඩි සිත් ඇති නිලධාරීන් ය. එකි දිනකට නිවාඩු දමා ගොස් දින තුන හතරක් සේවයට නොපැමිණීමෙන් ඇති වන්නේ ඉතා අප්‍රසන්න තත්ත්වයකි. ප්‍රාන් එය විසඳන්නේ කෙසේ ද?

කෙසේ වෙතත්, මම මගේ වචනය දී හමාරය. ප්‍රාන් ඒ යෝජනාව කළේ පැහැර හැරිය නොහැකි තරම් ස්වරයකින් හා වචනවලිනි. මා යා යුතු ම ය!


අවසාන කොටස...


Thursday, December 9, 2021

එදා අප දුටු චිත්‍රපටයකින් - අවසාන ක්‍රියාදාම වීරයා (Last Action Hero)


වැන්දඹු මවක් ගෙ එක ම පුතා ජේමි. ඔවුන් දුප්පත්. කොයිතරම් දුප්පත් ද කියතොත් ගෙට පැනපු හොරාත්, ජේමි ට බැණලා හිස් අතින් ම යන්ඩ යනව. 

ජේමි ට ඉන්න එක ම යාළුවා සිඩ්, බංකොලොත් මහළු සිනමා ශාලා කරුවෙක්. ඔහුටත් ඉන්න එකම පාරිභෝගිකයා  ජේමි විතරයි. ජේමි ගෙ හිතේ තාත්තා ගැන තියෙන හැඟීම ට පණ දෙන්නෙ, දැනටමත් චිත්‍රපට තුනකින් ම සාර්ථකව නිරූපණය කෙරුණු ජැක් ස්ලේටර් නම් ප්‍රබන්ධගත පොලිස් රහස් පරීක්ෂකයා.

ජැක් ස්ලේටර් හතර වන කොටස පළමුවරට තිරගත කරන්නට පෙර, එහි පිටපතක් ජේමිගේ යාළුවාට ලැබෙනවා. එය ඔහු උත්සවාකාරයෙන් ජේමි වෙනුවෙන් තිරගත කරනවා. එතනදී, ඔහු ජේමිට දෙනවා රන්වන් ටිකට් එකක්. එය ඔහුට දිලා තිබෙන්නේ සුප්‍රකට මැජික් ශිල්පී හැරී හුඩීනී.

ඒ ටිකට්පතේ බලයෙන් ජේමී චිත්‍රපටය ඇතුළට යනවා. මෙන්න මෙහෙම...


ආාා... කියන්න අමතක වුණා. ජැක් ‌ස්ලේටර් චරිතය කරන්නෙ ආනෝල්ඩ් ෂ්වෝට්සෙනෙගර්.

ෆැන්ටසි කතාවක් වුණත්, මේකෙ මාර යථාර්ථවාදයක් නිරූපණය කරනවා. ෆිල්ම්වලදි පෙන්නන බොරු, ඒ කියන්නෙ, දුෂ්ඨයා අවසානයෙදි පරදිනවා, වීරයා හැම විට ම දිනනවා. කොයිතරම් අමාරු වුණත්, වීරයා ට මහන්සි දැනෙන්නෙ නෑ, ෆිල්ම්වල හැම තැන ම ඉන්නෙ සුරූපී නිළියො... වගේ දේවල තියෙන ඇත්ත මේකෙ එළිපිට කතා කරනවා.

ජේමි ඇතුළට ගිය විදිහට ම එළියට එන දුෂ්ඨයා, සැබෑ ලෝකයේ දි දුෂ්ටයින්ට වරදින්නේ නැති බව දැකලා පුදුම වෙනවා. ජැක් ස්ලේටර් 3 චිත්‍රපටියේ දුෂ්ටයා ත් එළියට අරගන්න ඔහු ඇත්ත ජීවිතයෙදි ආනෝල්ඩ් ෂ්වෝට්සෙනෙගර් මරන්න තැත් කරනවා. ඒ ජැක් ස්ලේටර් 4 චිත්‍රපටය මංගල දැක්මෙ දි. එතනට ආනෝල්ඩ් ගෙ මිතුරු සුප්‍රකට නලුවො කිහිප දෙනෙක් ම පෙනී හිටිනවා, ආනෝල්ඩ් ගෙ බිරිඳත් සමඟින්.

මම චිත්‍රපටවල දැකපු එක විහිළු දෙයක් තමයි, නළුවෙක් සාර්ථක වෙනකොට, ඔහු ධනවතෙක් වෙනකොට, ඔහු වෙනුවෙන් ම චිත්‍රපට හැදෙනවා, ඔහු නිෂ්පාදනය හෝ අධ්‍යක්ෂණය කරමින්... ශාරුක් ඛාන් ගෙ රාවන්, හෝව් ශාන්ති හෝව්, ඒ වගේ චිත්‍රපට. 

ඒ විදිහට ම ලාස්ට් ඇක්ෂන් හීරෝත්, හදන්නෙ ආනෝල්ඩ් අර මං ඉහත කියපු අවධියට ආවට පස්සෙ. නමුත් ‌මේකෙ තියෙන විශේෂත්වය වෙන්නෙ, ආනෝල්ඩ්ව කොයිතරම් උත්කර්ෂයට නැඟුවත්, ඒ සියල්ලේ ම තියෙන හිස් බව මේකෙ නිරූපණය කරන එක.

ඉතින්, ජේමි ජැක් ස්ලේටර් එක්ක දුෂ්ටයා අල්ලන්නෙ කොහොමද? දුෂ්ටයාගෙන් ජේමි බේරෙන්නෙ කොහොමද? ජැක් ස්ලේටර් ට ආනෝල්ඩ් ගෙ ජීවිතය බේරන්න පුළුවන් වුණා ද? ඔය වගේ ප්‍රශ්න ගණනාවකට පිළිතුරු මෙන්න මෙතනින් බාගත කරගන්න මේ චිත්‍රපටිය බැලීමෙන් හොයාගන්න පුළුවන්.

අවසානයට... අපි කලින් කියවපු, හැම්ලට් කතාවේ මෙන්න මේ කොටසත් බලන්න... මේ පැරඩි කොටස තියෙන්නෙ ලාස්ට් ඇක්ෂන් හිරෝ චිත්‍රපටියෙ ම තමයි.


Monday, December 6, 2021

අන්ධ මරණය - 2 කොටස

1 කොටසට...

එසේ කණිෂ්ක ද අතුරුදන් විය...

මිනීමරුවා කණිෂ්ක ද? නැතහොත් ඔහු එහි හවුල් කරුවෙක් ද? කණිෂ්කගේ අතුරුදන් වීම වික්‍රම‌ ගේ මරණය හා සම්බන්ධ වන්නේ කෙසේ ද? නැත්නම් පිටස්තර ඝාතකයෙකු සහෝදරයන් දෙදෙනාගේ ම ඉරණම ගැන වගකිවයුතු ද? වික්‍රම මරා දැමීමට කිසිවෙකුට අවශ්‍ය වන්නේ ඇයි? අප ඉදිරියේ ප්‍රශ්න ජාලයක් විය. යම් ආලෝකයක් ලැබීම උදෙසා ය මම ෂැංහයි පබ් එකට ගොඩ වැදුණේ. වික්‍රම ගේ මිනී මැරුමට දින දෙකක් ගත වී තිබුණි. 


සාජන්ට් දැල්කඳුරට මගේ අදහස දැනුම් දී එළියට බසිද්දී ප්‍රාන් ද ගමනට එකතු විය. 

පබ්එකේ දී අපට කණිෂ්කගේ සේවා යෝජකයා හමු විය. මා ඔහු සමඟ කතා කරමින් කෙටි සටහන් තබා ගනිද්දී, සිගරැට්ටුවක් දල්වා ගත් ප්‍රාන් නොසැළකිල්ලෙන් බියර්හල පුරා ඇවිදින්නට විය. සමහරෙක් නම් අනාගතයේ කිසිම දාක රාජකාරියට බැඳුණු ප්‍රායෝගික පොලිස් පරීක්ෂකවරයෙකු නොවනු ඇති බව මා සිතුවේ කෝපයෙනි.

අප ආපසු එද්දී ප්‍රාන් මා හා දොඩමළු විය.

"මොනවද ධනුෂ්ක ගැන දැනගන්න ලැබුණෙ?" ඔහු ඈණුමක් අරිමින් ඇසී ය.

"ධනුෂ්ක නෙමෙයි, කණිෂ්ක! කණිෂ්ක...!"

"සොරි සොරි ආනන්ද. මං මෙහෙට මාරු වෙලා ඇවිත් මාස දෙකයි නෙ. ඔය නම් ගම් මට පැටළෙනව තව කාලයක් යනකං. ඉතිං මොනවත් දැනගන්න ලැබුණද?" 

මම පිළිතුරු දුන්නේ නැඟී එන කෝපය මැඩගනිමිනි. "කණිෂ්ක එතන ගිණුම් කටයුතු, පොත් භාරව වැඩකරල තියෙනව. බොහොම දක්ෂ, හොඳට ඉගෙනගත්ත කෙනෙක්..."

"ආ..."

"එයා පොඩි කාලෙදි ම අම්මයි තාත්තයි මැරුණා. මිනිහගෙ අයිය වික්‍රම තමයි මිනිහ මේ තත්ත්වෙට ගෙනාාවෙ.

"කණිෂ්ක වැඩිය අතීතය ගැන කතා කරන්න කැමති කෙනෙක් නෙවෙයි ලු. පොඩි රස්සාවක් කළා උනත්, කාටවත් ණය වෙලත් නෑ."

"ඔය වගේ තරුණයො ගොඩක් දෙනා ඔහොම තමයි. ඉතින්?"

"ඉතිං..." මම කීවෙමි. "ම්... කණිෂ්ක හැබැයි සෙල්ලක්කාරයෙක් කියලයි කියන්නෙ. මිනිහට නිවාඩු තියෙන හැම වෙලාවක ම එක්කො බාර් එකේ. නැත්තම් පබ් එකේ තියෙන පූල් ටේබල් එකේ. ස්පා දෙක තුනක් ම එක්කත් කිට්ටු ආශ්‍රයක් තිබිල තියෙනව.

"කණිෂ්කගෙ බොස් ට මේ සිද්ධිය ටිකක් සැකයි. මොකද කියනවනං, මේ ළඟදි මිනිහ බාර් එකේ දි වලියක් දාගෙන තියෙනව, මස්කඩේ මුදලාලිත් එක්ක. දන්නවනෙ ස්ටේෂන් එක ගාව මස්කඩේ? ඒක කරන්නෙ රම්බෝ සුජීව කියල කෙනෙක්. මිනිහ කියල තියෙනව ළඟදි ම කණිෂ්ක ව මරණවයි කියල. එදා ඉඳන් කණිෂ්ක හැම තිස්සෙ ම දිග කිණිස්සක් ඉණේ ගහගෙනයි ඉඳල තියෙන්නෙ. ඒ උනාට තමන්ගෙ ගමන් බිමන් එහෙම නවත්තලා නෑ. ඒවා පුරුදු විදිහට ම කරගෙන ගිහින් තියෙනව."

"දැන් එතකොට මොකද්ද අපේ ඊළඟ පියවර?" ප්‍රාන් ඇසීය. "මස් කඩේටත් යනවද?"

මට ඒ පිළිබඳ කිසිදු අදහසක් නොවී ය. නමුත් අලුතින් අපේ පොලිස් ස්ථානයට ස්ථාන මාරු වී ආ මේ අලසයා මට වඩා දක්ෂයෙකු ලෙස පිළිගැනීමට මට අවශ්‍ය වූයේ නැත. 

"යමු! අපට අහුවෙන කිසිම හෝඩුවාවක් අතාරින්ඩ නරකයි. අනික රම්බෝ සුජීව වගේ මිනිස්සු එක්ක කරන ගනුදෙනු ඉක්මන් කරන්න ඕනෙ."

"එහෙනම් යමු." ප්‍රාන් කළිසම් සාක්කුවට අත යැවී ය. ඉන් එළියට ගත් බබල්ගම් එකක් මා වෙත දිගුකළෙන්, මම එය මැඩගත් කෝපයෙන් යුතුව ප්‍රතික්ෂේප කළෙමි.

"නෑ එපා. තමුසෙ ම කනව." 

ඔහු එහි දවටනය ඉරා විසි කර, කටේ දමාගෙන සෙමෙන් සපන්නට විය.

ඉනික්බිති මස් කඩයට යන තුරු අප අතර වචන කිසිවක් හුවමාරු වූයේ නැත.

අප යන විට රම්බෝ සුජීව මස් කඩයේ සිටියේ නැත.

"එයා ‌මේ දැන් හිටිය." කඩේ වැඩට සිටි කොලුවා බියපත් ලිලාවෙන් කීයේ ය. "කොහෙ ගියා ද දන්නෑ"

"දන්නෑ?" මම තරමක වේගයෙන් ඇසීමි. "වෙනදත් මෙහෙම යනතැනක් දන්නැතුව මුදලාලි අතුරුදහන් වෙනවද?"

"ඒ්කනම් සර් මේ... ‌කවදත් මුදලාලි යන එන තැන් අපට කියන්නෑ."

"අපට දැනගන්න ඔ්නෙ, පෙරේදා රෑ රම්බෝ සුජීව කොහෙද හිටියෙ කියලා... "

"පෙරේදා..." කොලුවා මඳක් කල්පනා කළේ ය. "පෙරේදා අපි අටට විතර කඩේ වැහුවා. ඊට පස්සෙ මුදලාලි ගෙදර යනව කියල ගියා."

"තමුසෙ හරියටම දන්නෑ?"

"නෑ සර්..."

"මිනිහා වෙනදටත් කඩේ වහල කෙළිම්ම ගෙදර ද යන්නෙ?"

"ගොඩක් වෙලාවට සර්... සමහර දවස්වල බාර් එකටත් ගිහින් පැයක් දෙකක් පරක්කු වෙලා තමයි ගෙදර යන්නෙ."

"හොඳයි..." මෙතෙක් නිෂ්ප්‍රයෝජනව හුන් ප්‍රාන් කට ඇරියේ ය. "රම්බෝ සුජීව ආපු ගමන් පොලිසියට එන්න කියනව, කට උත්තරයක් ගන්ඩ"

අපි ආපසු හැරුණෙමු. පියවර දහයක්වත් යන්නට ලැබුණේ නැත. 

"පර බල්ලො! තොපි කණිෂ්කට මොකද කළේ...?"

අවුරුදු දහ අටක පමණ සුදුමැළි කෙසඟ තරුණයෙක් උල් පිහියක් අමෝරාගෙන අප වෙතට කඩා පැන්නේ ය. ඔහු සිටියේ හොඳ සිහියෙන් නොවූ බව පැහැදිලිව පෙනුණි. 

"තොපි... තොපි කණිෂ්කට මොකද කළේ? පොලිස් බල්ලො..." තරුණයා වමතින් මගේ කොළරයෙන් අල්ලා සොළවමින් කෑගැසුවේ ය. ඉහළට එසවුණු උල් පිහිය මගේ මුහුණ ඉදිරියෙන් දිළිසුම් දෙමින් වැනෙන්නට විය.

මෙතෙක් ගැලී සිටි ආලස්‍යයෙන් එක්වරම මිදුනු ප්‍රාන්, තරුණයා වෙත පැන, පූර්ණ නෙල්සන් ග්‍රහණයෙන් හෙවත් පොලිස් ගැටයෙන් ඔහු හසු කරගත්තේ ය.

"අතෑරපියව්ව්ව් තොපි පොලිස් බල්ලො..." ඔහු කැගසමින් දඟලන්නට උත්සාහ කළේ ය. මම ඔහුගේ දකුණත අඹරවා එහි වූ පිහිය උදුරා ගත්තෙමි. එය සාමාන්‍ය එළවලු කැපීමට ගන්නා කුඩා පිහියක් විය. ඉන්පසු අවට රැස්වූ පිරිස මැදින් අපි ඔහු පොලිස් ස්ථානය වෙත දක්කාගෙන ගියෙමු. එම මුළු ගමනේ දී ම කතා කළේ අපේ සිරකරුවා පමණි. "මිනී මරුවො" "පරයො..." වැනි වදන්වලට තම ප්‍රියතම වදන වූ "බල්ලො" යන්න ඔහු නොමසුරුව මුසු කළේ ය.

අපි පොලිස් ස්ථානයට ළග වන විට කණිෂ්කගේ සේවා යෝජකයා වූ පබ් එකේ භාරකරු එහි විත් සිටියේ ය. ඔහුගේ අත්සන ගැනීමට කටඋත්තරය ලියාගත්තේ මා විසිනි. ඒ අතර ප්‍රාන් අපේ සිරකරුවා ඇතුළට ගෙන ගියේ ය. ඔහු කණිෂ්ක මැරූ බව කියමින් කෑ ගසන්නට විය. ඒ ඇසූ කණිෂ්කගේ සේවා යෝජකයා සිනාසුණි.

"මැරිල ඉන්නෙ කණිෂ්ක නෙවෙයි නෙ"

"මොකද්ද ඒකෙ තේරුම?" මම ඇසීමි.

"නෑ සර්... අපි දන්නෑනෙ හරියට ම. සමහරවිට මිනිහා කොහෙ හරි හැංගිල ඉන්නවද දන්නෑනෙ. අනික... කොහොමත් කණිෂ්ක එහෙම ලේසියෙන් මරාදාන්න පුළුවං පුතෙක් නෙමෙයි"

"හැංගිලා නං කොහෙද කණිෂ්ක ඉන්න ඉඩ තියෙන්නෙ?"

"වික්‍රම ගෙ හොඳ ම යාළුවෙක් ඉන්නව අනුරාධපුරේ පැත්තෙ. අයියයි මල්ලියි මීට කලිනුත් එහෙ ගිහිල්ල තියෙනව."

"අනුරාධපුරේ කොහෙද?"

"අනුරාධපුරේ ට එහා. පදවිය ශ්‍රී පුර... ශ්‍රී පුර ලෙයාන් කිව්වම පදවිය ටවුමෙ ම ප්‍රසිද්ධයි" 

"ඒ් උනාට පත්තරවල ගියානෙ වික්‍රම මරා දාල ය, කණිෂ්ක අතුරුදහන් ය කියලා. එතන ඉන්නෙ වික්‍රමගෙ හොද ම යාළුවෙක් නම්, කණිෂ්ක එහෙ ගියා නං එහෙදි බෙල්ල මුලිම්ම අහු වෙනවනෙ." එතැනට එමින් ම අපගේ කතා බහට කන් දීගෙන සිටි ප්‍රාන් කීවේ ය.

"ඒකත් ඇත්ත..." මම කට උත්තරය ලියා අවසන් කරමින් කීවෙමි. "හොඳයි, තව කොහෙද ඒ වගේ කණිෂ්කට යන්න පුළුවන් තැන් තියෙන්නෙ?"

"වෙන නම් කොහෙවත් නෑ සර්. අයියයි මල්ලියි දෙන්නගෙම සම්බන්ධකම් ඔක්කොම තිබුණෙ ටවුම ඇතුලෙ ම තමයි. ඔය ලෙයානුත් උපන්දා ඉඳං මෙහෙ ඉඳලා, පස්සෙ එයාගෙ මාම කෙනෙක් ගාවට ගියා ගැරෙජ් එකක් දාගන්න, ශ්‍රී පුර."

"ආ... ලෙයාන්." මට මතක් විය. "ජපන් ටෙක් ගිය හාදයා..."

"ආන්න හරි සර්. එයා තමයි.

"ලක් එකක් තියෙනවද ළමයි?" කට උත්තරකරු පිටව යනවාත් සමඟ ම සාජන්ට් දැල්කඳුර අප වෙත ආයේ ය. මම අප විසින් ලබා ගත් කටඋත්තරය ඔහු අත පත් කළෙමි. ඔහු එය ඉතා ම ඉක්මණින් කියවා අවසන් කළේ ය.

"මේ මස්කඩේ මුදලාලි බලන්ඩ ගියෙ නෑ?"

"අපි ගියා සර්..." මම කීවෙමි.

"ඉතින්?"

"මිනිහ හිටියෙ නෑ. ඒ පාර අපි කිව්ව මිනිහට පොලිසියට එන්න කියන්න කියලා"

"මේක හරිම අවුල් කේස් එකක්, අයිසෙ. අපි ළඟ මිනීමරුවගෙ ෆිංගර් ප්‍රින්ට් එකත් තියෙනව. ඒත් ඒවයිනුත් කිසිම වැඩක් නෑ."

"හෙඩ්කෝටර්ස් යැව්වද සර්?"

"මොකද නැතුව. අද කියල එව්ව ඒ කිසිම එකක් මැච් වෙන්නෑ කියල. ඒ ගමන ඔඅයිසී ඇහුවලු මේක සීඅයිඩියට දෙන්ඩ."

"ඉතින් සර්...?" ප්‍රාන් ඇසී ය.

"ඉතින් හෙඩ්කෝටර්ස් කියල තියෙනව, සීඅයිඩියටත් දෙනවා, හැබැයි මෙහෙන් කරන ඉන්වෙස්ටිගේෂන් දිගටම කරන්න කියල."

එදින හවස් වන තුරුම විශේෂ යමක් සිදු වූයේ නැත. මස්කඩයේ රම්බෝ සුජිව අප කියූ පරිදි පොලිස් සථානයට ආවේ ද නැත. සිදු වූ එක ම දෙය වූයේ, අවසිහියෙන් නගරය පුරා විප්‍රකාර  කළ තරුණයින් දහ දෙනෙක් පමණ අත් අඩංගුවට ගෙන කූඩුවේ ලෑම පමණි. සවස් වන විට ඔවුන් සියළු දෙනා ම අප අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධරයාට ඉදිරිපත් කළෙමු.

පසුදා උදෑසන වන තෙක්වත්, රම්බෝ සුජීව ඉදිරිපත් වූයේ නැත.

උදෑසණින් ම මා සමඟ ප්‍රාන් එළියට බැස්සේ රම්බෝ හමුවීමට යාම සඳහා ය. අපට පාරට බැස යාමට හැකි වූයේ ටික දුරක් පමණි. අප ඉදිරියට වේගයෙන් ඇදී ආ තද නිල් පැහැ කොරොල්ලා 141 රථයක් අප පසුකර අඩි පහක් - හයක් පමණ ගොස් නතර කෙරිණ. එවිගස ම එහි වම් පස ඉදිරි දොර ඇරී සිවිල් ඇඳුමින් සැරසුණු උසැති අයෙක් එළියට ආයේ ය.


මී ළඟ කොටසට...

Friday, December 3, 2021

එදා අප දුටු චිත්‍රපටයකින් - අතිශයින් ම රහසිගතයි (Top Secret!)


50 දශකය...

ජනප්‍රිය පොප් ගායක නික් රිවර්ස්, ප්‍රසංගයක් පැවැත්වීමට නැගෙනහිර ජර්මනියට යනවා. එහිදී ඔහුට මුණ ගැහෙනවා සුරූපී තරුණියක්, හිලරි ෆ්ලැමන්ඩ්.  ජර්මානු බසින් ඒ නමෙහි තේරුම, ගුරුත්වාකර්ෂණයට එරෙහි පියයුරු. ඇගේ පියා රජය විසින් පැහැර ගන්නා ලද විද්‍යාඥයෙක්. ඔහු බේරා ගැනීම සඳහා නික් රිවර්ස් සහ හිලරි, ප්‍රංශ විප්ලවකාරී සංවිධානයකට එකතු වෙනවා. ඒ සංවිධානයේ එක් කඳවුරක් පිහිටා ති‌බෙන්නේ පොටෑටෝ ෆාම් නම් ගොවිපළේ. එහිදී හිලරි ට මුණගැහෙනවා, ඇගේ පරණ පෙම්වතා. 

ඇය සහ ඔහු ඉතා කුඩා කාලයේ දී තනියම දූපතක අතරමං වෙලා. දෙදෙනා එකට ලොකු මහත් වෙලා, අවසානයේ පෙම්වතුන් බවට පත් වෙලා. නමුත් දිනක් තරුණයා තමන් තනා ගත් බෝට්ටුවකින් මුහුදේ ගොස් අතුරුදන් වෙලා. පසුව හිලරි නැවකින් බේරා ගෙන.

අවසානයේ ප්‍රංශ විප්ලවකාරීන් හිලරි ගේ පියා බේරා ගැනීමට ජර්මානු රජයේ බලකොටුවකට පහර දෙන්නට යනවා, වෙස් වළාගෙන...

මේ මොන මගුලක් ද කියා හිතුණා ද? මේ බලන්න මේ චිත්‍රපටියේ ට්‍රේලරය...


එල්විස් ප්‍රෙස්ලි ගේ චිත්‍රපටි සහ දෙවන ලෝක යුධ සමය පසුබිම් කරගත් රහස් ඔත්තුකාර චිත්‍රපටිවලට පැරඩියක් විදිහට සකර්, ඒ්බ්‍රහැම්ස් සහ සකර් හදා තිබෙන මේ චිත්‍රපටිය ඉතා ම කුරිරු විනෝදාස්වාදයක් ගෙන දෙනවා. පටන් ගත් තැන සිට අවසාන වන තුරු හුස්ම නොගෙන හිනාවෙන්නට පුළුවන් නියම නිර්මාණයක් මේක. 

මෙහි ප්‍රධාන චරිතය නිරූපණය කරන්නේ වැල් කිල්මර්. ඉතා ම අලංකාර ලෙස ඔහු එල්විස්ගේ ගීත කීපයක් ම ගායනා කරනවා. සංගීතය සහ ක්‍රියාදාම වගේ ම, අවසානයේ ඉතා දීර්ඝ වෙලාවක් පවතින දිය යට සටන් ජවනිකාවකින් ද මෙය පොහොසත්.

ටොරන්ට් සබැඳිය මෙතනින්

අයිඑම්ඩීබී දත්ත මෙතනින්


වැඩිපුර බලපු ලිපි