ක්ලැරන්ස් - ගිටාරයේ රිද්මය 02 - ක්ලැරන්ස් සහ මූන්ස්ටෝන්

මේත් ෆේස්බුක් හි අමිරු ජයමහ මහතාගෙන් උපුටා ගත් ලිපියක්...

ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධන සහ මූන්ස්ටෝන්ස්

ශ්‍රී ලංකාවේ සිංහල පොප් සංගීතයේ වඩාත්ම බලගතු සංගීත කණ්ඩායම් අතරින් එකක් ලෙස Moonstones කණ්ඩායම හඳුන්වන්න පුලුවන්. කණ්ඩායමේ ගීත රචකයෙකු, තනු නිර්මාපකයෙකු හා ගායකයා ලෙස ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධනගේ, සහ ප්‍රධාන ගායකයා ලෙස ඇනස්ලි මාලේවන ගේ නායකත්වයෙන් යුත් මෙම කණ්ඩායම සංගීත ක්ෂේත්‍රය කුණාටුවක් වගේ ප්‍රේක්ෂකයන්ගේ ආකර්ෂණය දිනා ගත්තා වගේම 60 දශකයේ අගභාගයේදී සහ 70 දශකයේ මුල් භාගය පුරාවටම ශ්‍රී ලංකාවේ ජනප්‍රියම සංගීත කණ්ඩායමක් බවට පත්වුණා.

නමුත්, මෙම කණ්ඩායමේ ආරම්භය 1964 දක්වා දිව යනවා. රත්නපුරේදී Los Harmonicos නමින් පටන් ගන්න මේ කණ්ඩායමේ ආරම්භක සාමාජිකයන් වුනේ චාර්ල්ස් සෙනෙවිරත්න, ප්‍රේම් අත්තනායක හා ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධන යි. ඒ ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධනයන්, කිංස්ලි පෙරේරාගෙන් ගිටාර් ඉගෙන ගන්න කාලේ. මම අහලා තියෙන විදියට, කිංස්ලි පෙරේරා කියන්නේ ක්ලැරන්ස්ගේ මුල්ම හා එකම සංගීත ගුරුවරයා. 1964-1966 කාලය තුල Los Harmonicos රත්නපුරය හා ඒ අවට පැතිවල විවිධ අවස්ථා හා උත්සව වල වාදනය කරමින් සිටි අතර එක් දිනක, උපන්දින සාදයක වාදනයට ආරාධනා ලැබෙනවා. ඒ ශ්‍රී සඟබෝ කොරෙයා මහතාගේ දියණියගේ උපන්දින සාදයට. මොවුන්ගේ වාදන හැකියාව ගැන කැමති හා උනන්දු වෙන මෙතුමා, කොළඹ යාමට අවස්ථාවක් මොවුන්ට ලබා දෙනවා. ක්ලැරන්ස් මේ අදහසට කැමති වන නමුත් ප්‍රේම් සහ චාර්ල්ස්, ඔවුන්ගේ රැකියා කටයුතු නිසාත්, ඔවුන්ගේ ගායන විලාශය සඟබෝ කොරෙයා මහතා බලාපොරොත්තු වූ මට්ටමක නොවූ නිසාත්, ප්‍රතික්ෂේප කරනවා. ඒ නිසා ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධනයන් හට මේ දෙදෙනාට සමු දෙන්න සිදුවෙනවා.

1966 දී ශ්‍රී සඟබෝ කොරෙයා, ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධන සමඟ සුදුසු ප්‍රධාන ගායන ශිල්පියෙක් විදිහට ඇනස්ලි මාලේවන සොයා ගැනීමත් එක්ක සංගීත කණ්ඩායම සම්පූර්ණ කරනවා. ක්ලැරන්ස් (rhythm guitar) සහ ඇනස්ලි (vocals) මොන්ටි වත්තලදෙණිය (වටලාදෙණිය?) (Congo & Cuban drums) සහ ධම්මික විජේසිරි (Maracas) කණ්ඩායමේ සාමාජිකයන් වුණා. ශ්‍රී සඟබෝ කොරෙයා මෙම දක්ෂ කලාකරුවන් කොළඹට ගෙන්වා ගත්තා පමණක් නොව කණ්ඩායමට "The Moonstones" යන නම ලබා දුන්නේ ඔවුන් රත්නපුරයෙන්, එනම් මැණික් නගරයෙන් ආරම්භ වූ නිසා. ගුවන්විදුලියෙන් බොහෝ තරු ප්‍රවර්ධනය කළ පුද්ගලයා පිළිබඳ හැඳින්වීමක් සඟබෝ කොරෙයා ඔවුන්ට ලබා දුන්නා; ඒ සඟබෝ කොරෙයාගේ ඥාති සහෝදරයෙක් වූ විජය කොරෙයා. The Moonstones ප්‍රථම වරට විජය කොරෙයා විසින් ඔවුන්ගේ "මංගෝ නැන්දා" record තැටිය ප්‍රචාරණය කරන ලද්දේ 1967 වසරේ සෙනසුරාදා රාත්‍රී 9.00 ට Radio Ceylon හි "Saturday - Stars" වැඩසටහන සඳහා. එය කණ්ඩායම ක්ෂණික කීර්තියට පත් කරනවා. ඒ නිසාම මංගල රොද්‍රිගු (lead guitar), සුනිල් මාලවන (lead guitar), උපාලි උබේසේකර (sitar) සහ ෆෙරෝස් අස්මන් (base guitar) 1967 දී සංගීත කණ්ඩායමට එක් වෙනවා. එම වසරේදීම "Beacons" සංගීත කණ්ඩායම සමඟ මංගල උත්සවයකදී වාදනයකින් ආශ්වාදයක් ලැබූ ක්ලැරන්ස් සංගීත කණ්ඩායමට විද්‍යුත් ගිටාරය හඳුන්වා දෙනවා. අවසානයේ බීකන්ස් හි චානක පෙරේරා (base guitar) සහ විජිත් පීරිස් (drums) සංගීත කණ්ඩායමට එකතු වෙන අතරම ඔවුන් පසුපස ගොස් අජිත සිවානන්දන් (piano) ද එකතු වෙනවා.

Moonstones ඔවුන්ගේ පළමු වාර්තාගත album එක Philips ලේබලය මත Gowri Corporation සමඟ අත්සන් කරනවා, නාමාවලිය JVPC අංක 007 දරන EP තැටිය "මංගෝ නැන්දා", "සුදු මැණිකේ", "සීත උදේ" සහ "රුවන්පුරය" යන ගීත ඇතුළත් වෙනවා. ඔවුන්ගේ සංගීතය ප්‍රථම වරට Radio Ceylon ඉංග්‍රීසි සේවාවන්හි සහ පසුව ලංකා ගුවන්විදුලි සංස්ථාවේ ප්‍රචාරණය වෙනවා. The Moonstones සංගීත කණ්ඩායම ඔවුන්ගේ "මංගෝ නැන්දා" ගීතයෙන් සිංහල සේවයේ record charts වල අංක 1 බවට පත් වූ පළමු සංගීත කණ්ඩායම වෙනවා. ඇත්තටම මේ ගීතය සිංහල සහ ඉංග්‍රීසි popularity charts දෙකේම ඉහළින්ම තිබුණා. Moonstones ලා ගෙන් "King" Elvis Presley පවා අංක 2 ස්ථානයට තල්ලු වෙනවා. ඉන්පසු ඔවුන් ජනප්‍රියත්වයෙන් ඉහළම තත්ත්වයට පත්වන්නේ 1968 දී Children's book shop හි ජෙරල්ඩ් වික්‍රමසූරිය ඔහුගේ අලුතින් පිහිටුවන ලද සූරිය ලේබලය සඳහා සංගීත කණ්ඩායමට අත්සන් කිරීමත් සමඟ, (ඔවුන් ජෙරල්ඩ් වෙත හඳුන්වා දුන්නේ ඔහුගේ පුත් නේතාජි විසිනි. ඒ, සංගීත කණ්ඩායමේ සාමාජිකයෙකු වූ මංගල රොද්‍රිගු නෙතාජිගේ මිතුරෙකු වූ නිසා.) The Moonstones හි පළමු EP තැටිය "More Hits by The Moonstones" සූරිය ලේබලයේ පළමු album එක බවට පත් වෙනවා. එහි "කලු මාමා", "රෝස මලේ", "ගොයම් කපනවා", "රමණී" යන ගීත ඇතුළත් වෙනවා.

කණ්ඩායම එම වසරේම සූරිය ලේබලය සමඟ ඇතිකරගත් දෙවන ගිවිසුම වූයේ "දිල්හානි", "ගොන් වස්සා", "සුමුදු මල්" සහ "කුසුමලතා" යන ගීත සඳහා වන අතර ඒවා "දිල්හානි" ගීතය සඳහා සුදුසු කාන්තා කටහඬක් සොයමින් සිටි නිසා පටිගත කිරීම හරියට සිදුවුණේ නෑ. ඒ සඳහා ඇනස්ලි, ඉන්ද්‍රානි පෙරේරාව කණ්ඩායමට හඳුන්වා දෙන තෙක් බලා සිටීමට සිදු වෙන්න වුණා. මේ අනුව ඔවුන්ගේ දෙවන නිකුතුව 1969 මැයි 11: ගිවිසුම අත්සන් කිරීමෙන් හරියටම වසරකට පසුව නිකුත් වුණා. ඒ album එක, EP තැටි ඉතිහාසයේ එදා මෙදා තුර ලැබූ ඉහළම ආදායම් වාර්තාව සනිටුහන් කලා. මේ වන විට ඇන්ටන් ගුණතිලක album එක සඳහා lead guitarist කෙනෙක් විදිහට පෙළගැස්මට එකතු වුණා. සමූහයේ ඊළඟ album එක "Moonstones with Indrani Perera" නමින් නැවතත් සූරිය විසින් නිෂ්පාදනය කරන්නේ Decca ලේබලය මත. ඉන්ද්‍රානිගේ "වන දෙව්ලිය තුරුලේ" ලෙසින් ප්‍රකට "සීගිරිය", ඇනස්ලි සහ ඉන්ද්‍රානිගේ යුග ගීතයක් වූ "පෙම් කතාව" (මම එදා ගොසින්), ඇනස්ලිගේ "රාළහාමි" සහ "සුමුදු සමන් මල්" යන ගීත EP තැටියෙහි ඇතුළත් වුණා.

1972 දී ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධන Moonstones හැර ගිය අතර ඇනස්ලිට සංගීත කණ්ඩායමට නායකත්වය දීමට සිදු වුණා. එබැවින් සාමාජිකයන් මයික් ගුණසේකර (rhythm guitar & harmony), සුනිල් මාලවන (base guitar), මංගල රුද්‍රිගෝ (lead guitar), Lorenz Mauricks (keyboard), Stanmore de Jonk (drums) සහ ලලිත් ප්‍රනාන්දු (vocals) ගෙන් සමන්විත විය. මෙම සංගීත කණ්ඩායමේ "දුන්හිඳ මනමාලි" සහ "තොටියා" වැනි බොහෝ ගීත ජනප්‍රිය වූ අතර සිංහල සහ බටහිර පොප් සංගීතය යන දෙකම ගායනා කරන dance band එකක් ලෙස ඉතා ඉක්මනින් කීර්තියක් ගොඩනඟා ගත්තා. The Mendis Foursome විසින් රචිත සූරිය ඇල්බමය CHB 027 “මම බොහොම බයවුනා” සහ පෝල් ප්‍රනාන්දුගේ CHB 031 “එගොඩ ගොඩේ” සඳහාද Moonstones පසුබිම් සංගීත කණ්ඩායමක් ලෙස ද ඉදිරිපත් වුණා. එය ජනප්‍රිය "සූරිය Show" සංදර්ශනවල දිගටම ප්‍රදර්ශනය වුණා. Moonstones, Radio Ceylon හි සිංහල පොප් ගීත විකාශනය කළ පළමු කිහිප දෙනාගෙන් එකක් වූ අතර සංගීත කණ්ඩායම විද්‍යුත් ගිටාර් සහ සිතාර් සංගීතය පිළිබඳ අත්හදා බැලීම් සමඟින් සිංහල පොප් හි පරිවර්තනයක් සනිටුහන් කළා. සංගීත කණ්ඩායම අවසානයේ විසිරී ගිය නමුත් ඇනස්ලි සහ ක්ලැරන්ස් පසුව 'The Super Golden Chimes' පිහිටුවීමට නැවත එක් වෙනවා.

Moonstones ලා ගේ සංගීතය ගත්තොත්, ඒකේ පැහැදිලිව පෙනෙන ලක්ෂණ කීපයක්ම තියෙනවා.

• මුල් කාලයේදී acoustic ගිටාරය හා electronic නොවන acoustic instruments භාවිත කිරීම.

• ගීතවල සරල narrative pattern එකක් තිබීම.

• ලාංකේය කණ්ඩායම් ගීතවල වැඩිපුර භාවිත වූ parallel multiple chord techniques වලට ටිකක් වෙනස් single parallel chord technique එකක් භාවිත කිරීම.

• තම ගීත සඳහා semi-classical song format එක භාවිත කිරීම.

(intro -> chorus -> interlude -> verse 1 -> interlude -> verse 2 -> chorus)

• තම ගීතවල key එක සඳහා Dominant හෝ Sub Dominant key එකක් යොදාගැනීම.

• Intro හා interlude කොටස් වාදනයට ගිටාරය නොවන වෙනත් instrument එකක් භාවිත කිරීම. (Keyboard, sitar වැනි)

සාමාන්‍යයෙන් අපි හිතන්නේ "ක්ලැරන්ස්ගේ මුල් ගීතවල ඉඳන්ම prime instrument එක වුනේ guitar එක" කියලා. නමුත් මේ කාරණාව යම්තාක් දුරට ඇත්ත වන්නේ Moonstones මැද භාගයේ. හරියටම කිව්වොත්, මංගල රොද්‍රිගු band එකට ආවට පස්සේ. මෙයාලගේ "මංගෝ නැන්දා" album එකේ ගිටාරය භාවිත වෙන්නේ අඩුවෙන්. සිතාරය හා keyboard එක තමයි ටිකක් වැඩිපුර ඒ ගීතවල highlight වෙන්නේ. ඒ වුණත් ගීතවල තැනින් තැන noticeable වෙන guitar parts ද තිබුණේ නැත්තෙත් නෑ. ඒ වගේම මේ කාලේ ක්ලැරන්ස් එයාගේ ගීත බොහොමයක්ම නිර්මාණය කරන්නේ Major keys වලින්. Minor key එකකින් නිර්මාණය කළ ගීතයක් හමු වන්නේ නැති තරම්, මං හිතන්නේ. Minor keys වලින් ගීත නිර්මාණය කරන්න පටන් ගන්නේ ක්ලැරන්ස් Golden Chimes ඉන්න කාලේදී.

අනෙකුත් සංගීත කණ්ඩායම් වගේ Moonstones කණ්ඩායමත් (ක්ලැරන්ස්) ඔවුන්ගේ ගීතවලට වස්තු බීජ කරගත්තේ පරිසරය, චරිත හා පුද්ගලයින්,සමාජ සිදුවීම් වැනි මාතෘකා යි. පද රචනයේදී පවා නිදහස්ව බස හසුරවලා සරල භාෂාමය ආකෘතීන් වලින් පද පේලි ගැලපීමට ක්ලැරන්ස්ට හැකිවෙලා තියෙනවා. අපි ඉස්කෝලෙදී සිංහල වලට ඉගෙන ගන්න එළිවැට, එළිසමය ගැලපීම වගේ කාව්‍යෝපක්‍රම, ක්ලැරන්ස් මුල් කාලයේ භාවිත කලේ අඩුවෙන්. "මංගෝ නැන්දා" ගීතය මෙයට හොඳම උදාහරණයක්. නමුත් කාලය ගතවෙනවාත් සමගම Moonstones, ඔවුන්ගේ මුල් සංගීත විලාශය දැන් අපි දන්න Moonstones විලාශය දක්වා වෙනස් කරගෙන තියෙනවා.

Moonstones සංගීත කණ්ඩායම මුල් කාලයේදී acoustic instruments භාවිත කල බව මෙහි මම කලින් සඳහන් කලා. Acoustic (box) ගිටාරය, සැක්සෆෝනය, බටනලාව, සිතාරය, acoustic keyboard හෝ පියානෝව, කොංගෝ බෙරය, Maracas එවැනි සංගීත භාණ්ඩ යි. මුල් අවධියේ Moonstones මඳක් කැලිප්සෝ ප්‍රවේශයක් ගත් නිසා acoustic සංගීත භාණ්ඩ භාවිතය සාධාරණ බව පෙනී යනවා. නමුත් ක්ලැරන්ස් විවිධ සංගීත භාණ්ඩ සමග විවිධ අත්හදා බැලීම් කල බවට මම මගේ කලින් ලිපියේ ලියා තිබුණා. එය, ක්ලැරන්ස් Moonstones කාලේ ඉඳන්ම කල දෙයක්. ඉන්දියානු සිතාරය භාවිත කොට නිර්මාණය කරපු "මමයි මගේ ගිටාරයයි" ගීතය මෙයට හොඳම උදාහරණයක්. තවද "සීත උදේ පිපී මල්" ගීතයේ interlude part එකටද සිතාරය වාදනය වනවා.

මම කලින් සඳහන් කලා Moonstones ගීතවල ගිටාරය highlight වෙන්නේ මංගල රොද්‍රිගු කණ්ඩායමට සම්බන්ධ වුනාට පස්සේ කියලා. ඒ නිසා "දිල්හානි" ගීතය Moonstones ගීත අතරින් විශේෂ තැනක් ගන්නවා. ඒ, intro, interlude parts සියල්ල lead ගිටාරයෙන් වාදනය වූ පළමු Moonstones ගීතය වන නිසා. මෙම ගීතය ඉන්ද්‍රානි පෙරේරා මහත්මියව ප්‍රේක්ෂකයන්ට හඳුන්වලා දෙනවා. ඒකත් එක්තරා ආකාරයක රසවත් සිදුවීමක්. ඇනස්ලි මාලේවන, ඇයව Moonstones වෙත සහභාගි කරගන්නේ ඇයගේ ඉමිහිරි ගායනය නිසා. "දිල්හානි" ගීතය ජනප්‍රිය වීමත් සමඟ සජීවී ප්‍රසංග සඳහා සහභාගි වන ඉන්ද්‍රානි පෙරේරා වෙතට ප්‍රේක්ෂකයන් මුලින්ම දක්වන්නේ අකමැත්තක්. ඒ ඇයට "ගායිකාවක ගේ පෙනුමක් නැති" යැයි සමච්චල් කරමින්. නමුත් ඒ විනිශ්චයකාර ප්‍රේක්ෂකයන්ගේ කටවල් වසමින් ඇගේ ගායනය සිත් පැහැරගැනීමට තරම් ලයාන්විත වෙනවා. ගීතය අවසාන වනතෙක්ම නිහඬව සිටි එම ප්‍රේක්ෂකයන් ගීතය අවසන් වූ පසු "one more! One more!" යනුවෙන් ඔල්වරසන් දෙනවා. කෙනෙක්ව රූපයෙන් මනින්න බැරි බව මුලින්ම මම දැනගන්නේ මේ කතාවෙන්.

මේ වගේ හුඟක් කරුණු තියෙනවා Moonstones ලා කණ්ඩායම් සංගීතයේ පෙරළිකාරයන් බවට පත්කරන. රසවත් කතාන්දර වගේම ඔවුන්ගේ සංගීතයේ ගැඹුරින් සොයා බැලිය හැකි ලක්ෂණ, එකල සමාජ මතයන්ට හා කණ්ඩායම් සංගීතයට වෛර කල "ප්‍රබුද්ධ විචාරකයන්" ට එරෙහිව ලංකාවේ එකල තාරුණ්‍යයේ නව ආරක සංගීත රැල්ලක් ඇතිකල අයුරු, ඔවුන්ගේ කණ්ඩායමේ විකාශය වගේ නොයෙක් දේවල් තියෙනවා හොයන්න පටන් ගත්තොත් කවමදාකවත් එපා වෙන්නේ නැති. එහෙම ගත්තොත් Moonstones ලා කියන්නේ එක්තරා විදියක trendmakers ලා set එකක්. මොකද, එදා ඒගොල්ලන් ජනප්‍රිය කරපු "මංගෝ නැන්දා" වගේ ගීත අදටත් trips යද්දී, big match වල papare music වලට අපි කියනවා. කණ්ඩායම තාවකාලික වුණත් ඔවුන් බිහිකරපු සංගීතය සදාකාලිකයි.

පසුගිය ජූනි මාසයේ ඇනස්ලි මාලේවනගේ 75 වෙනි උපන්දිනය හා මේ අගෝස්තුවේ ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධනගේ 79 වෙනි උපන්දිනය යෙදී තියෙනවා. ඉතින් මේ අගෝස්තුවට කලින් මේ දෙවන ලිපිය ලියන්න ඕන කියල මට හිතුනා. මේ වගේ හුඟක් කතන්දර ගැන මට දැනගන්න ලැබෙන්නේ මගේ තාත්තාගෙන් වගේම මගේ සීයාගෙන් හා වැඩිහිටියන් කීපදෙනෙක්ගෙන්. මොකද මේ වගේ හුඟක් සිදුවීම් වෙනකොට ප්‍රේක්ෂකාගාරයේ සංගීත ලෝලීන් සමඟ ඒගොල්ලොත් හිටපු නිසා. ඒත් මට මේවා සුරංගනා කතා වගේ. හැම කතාවක්ම රසවත්. ඒත් අනෙක් මනඃකල්පිත සුරංගනා කතන්දර වගේ නෙවෙයි. මේවා ඇත්තටම අතීතයේ සිදු වූ ඒවා. මේවා ඇත්ත කියලා පෙන්වන සාක්ෂි තමයි ඔවුන් එදා නිර්මාණය කල අදටත් ඉතුරු වී තිබෙන ගීත.

ඉතින්, මෙතැනින් මම ශ්‍රී ලාංකේය කණ්ඩායම් සංගීතය නවමු මාවතකට යොමුකල සංගීත කණ්ඩායම ගැන මගේ හිතට ආපු අදහස් කිහිපය ලියා නිම කරනවා. මගේ සමහර කරුණු නිවැරදි නොවෙන්න පුලුවන්. එසේ නම් ඒවා පෙන්වා දෙන මෙන් මා කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිනවා.

සටහන:- අමිරු ජයමහ

2022.07.28 දීය.

සොබා දහමින් ශාපවැදුණු දඩයක්කාරයා

අද අපි කියවන්න යන්නේ මේජර් රොජර්ස් ගැන.

ලංකාවේ වැඩිම අලි ඇතුන් සංඛ්‍යාවක් දඩයම් කළ තැනැත්තා වන මේජර් තෝමස් විලියම් රොජර්ස්, 19 වන සියවසේ මෙහි සේවය කළ බ්‍රිතාන්‍ය ජාතිකයෙක්. ස්ටෝරි (1907) සඳහන් කරන හැටියට 1400 කට වැඩි ගණනකුත්, ග්‍රිල්ස් (1848) සඳහන් කරන හැටියට 2000 කුත්, ඔහු මරා දැමූ අලි ඇතුන් ගණන හැටියට සඳහන් වෙනවා.

1804 දී උපන් තෝමස් විලියම් රොජර්ස් ලංකාවට ආවේ 1824 දී කියා වාර්තා වෙනවා. ඔහු ලංකාවේ යුධ හමුදාවේ රයිෆල් රෙජිමේන්තුවට බැඳෙන්නේ 1824 ජනවාරි 7, දෙවන ලුතිනන් වරයෙකු හැටියට. 1826 දී ඇජුටන්ට්වරයෙකු වන ඔහු, 1827 දී කපිතාන් තනතුරට පත්වුණා. අලුපොත අණ දෙන නිලධාරි හැටියට 1828 සිට 1833 දක්වා සේවය කළ ඔහු, 1834 දී බදුල්ල උප දිසාපති සහ දිස්ත්‍රික් මහේස්ත්‍රාත් තනතුරට පත්වුණා. දක්ෂ පරිපාලකයෙකු වූ මේජර් රොජර්ස්, බදුල්ලේ තිබෙන බොහොමයක් තානායම් ද, බොහොමයක් මං මාවත් ද තැනවූවා. ඌව පළාතේ තිබෙන අනෙක් මං මාවත් සළකුණු කළේ ඔහු යි. මේ අතර නුවරඑළිය - බදුල්ල මාර්ගය ද ඔහු විසින් තැනවූණක්.

වෙල්ලස්සේ කැරැල්ළ, මාෂල් ලෝ මඟින් කෲර ලෙස මර්ධනය කළ පසු, බොහෝමයක් ගම්මාන පාළු වුණා. කැළෑව විසින් ගිළ ගැනුණු පිටිසර ප්‍රදේශවලට අලි ඇතුන්ගෙන් හානි වීම නිතර අසන්නට ලැබුණු පුවතක් වුණා. මේ වගේ පසුබිමක යුරෝපීය කෝපි වවන්නන්, හමුදා සහ සිවිල් නිලධරයන් අලි ඇතුන් දඩයම් කිරීම, ත්‍රාසජනක ක්‍රීඩාවක් වුණා. ඒ වගේ ම, මහජනතාවට කරන සේවයක් විදිහට පිටිසර ජනතාව සැළකුවා.

ඒ අනුව ලංකාවේ අලි ඇතුන් දඩයම් කළ දක්ෂතම දඩයක්කාරයා වුණේ මේජර් රොජර්ස්. ඌව ට සංක්‍රමණය වීමෙන් පසු ගත කළ අවුරුදු 11 තුළ ඔහු දඩයම් කළ අලි ඇතුන් ගනන 1400 කට වැඩියි. ඉන් 60කට වැඩි ගණනක් දළ ඇතුන්. 1840 ගණන්වල ඔහු හමුවීමට වෝල්ඩමර් කුමරු සමඟ පැමිණි වෛද්‍ය හොෆ්මයිස්ටර් වාර්තා කරන විදිහට, "ඔහුගේ මුළු නිවස ම පිරී තිබුණේ ඇත් දළවලින්. ඒ, ඔහු මැරූ සතුන් අතරින් හැටකට වඩා දල ඇතුන් වූ බැවින්. ඔහුගේ බරාඳයේ සෑම දොරක ම සිටුවන ලද දැවැන්ත ඇත් දළ තිබූ අතර, ඔහුගේ කෑම කාමරයේ සෑම මුල්ලක ම ඊට සමාන ජයග්‍රාහී සංකේත තිබුණා..."

මේජර් තෝමස් විලියම් රොජර්ස්

ඔහු ගේ අවසාන අවුරුදු දෙකේ දී, කෝපි වවන්නන් අතර ඔහු හැඳින්වුනේ ක්‍රීඩකයෙකු ලෙස නොව දරුණු ඝාතකයෙකු ලෙසයි. ලංකාවේ සිටි සිංහල බෞද්ධයන් මේ දැවැන්ත සත්ත්ව ඝාතන හෙලා දුටු නිසා, ඔහුට සේවය කිරීම පිළිකෙව් කළා. ඔහුගේ පෞද්ගලික සේවක, කෝකි අප්පු, තුවක්කුව රැගෙන යන්නා ආදී  සියලු ම සේවකයන් මැලේ හෝ දෙමළ ජාතිකයන් වුණා.

1845 ජනවාරි මාසයේ දී තවත් දඩයමක් සඳහා මොරවල කෝරළේ කෝපි වැවිලිකරුවන් කීප දෙනෙකු සමඟ, ඔහුගේ නිල නිවාසය පැවති බදුල්ල පැරණි ගම්මානයේ සිට, මින්නේරි පාරේ ගමන් කරමින් සිටින විට, ඔවුන් ට බෞද්ධ භික්ෂුවක් මුණ ගැසුනා. ඒ, මාර්ගය අසළ බෝ ගස් ගොන්නක් මැද පැවති පුරාණ දාගැබක් අසළ දී.

භික්ෂුව සන්සුන් ලෙස තම අත මේජර් රෝජර්ස් වෙත දිගු කොට මෙසේ කීවා, "සුදු මහත්තයෝ, තමුන්නාන්සෙගෙ වෙලාව බොහොම ළඟයි. තමුන්නාන්සෙ අපේ සහෝදරයන් මරා දමමින්, ඔවුන්ගේ ආත්මවල සැනසීම විනාශ කර දමමින් යන්නෙ. තමුන්ගෙ පවු මල්ල දැන් පිරිලා තියෙන්නෙ, හොඳට ම. ආපහු ඒ වගේ දරුණු වැඩකට තමුන්නාන්සෙ ගෙ ආවුදේ ඔසවන්න කලින්, තමුන්නාන්සෙ ට හෙණ ගහණව!"

බොහො ම ශාන්ත විදිහට ඒ වචන කියා, භික්ෂුව ආපසු ගියත්, අවට සිටි වැවිලිකරුවන් තුළ ඒ වචනවලින් ඇති කළ බලපෑම අති මහත්. මේජර් රොජර්ස් සෑහෙන වෙලාවක් ගත වන තුරු අශ්වයා පිට නොසෙල්වී සිටි අතර, ඔහුගේ දෑස් භික්ෂුව සිටි ස්ථානය වෙත එල්ල වී තිබුණා.

මේ කතාව සෑම තැනක ම පැතිරී ගියා. ඔහු ගිය සෑම තැනකදී ම පාහේ ඒ ගැන විහිළු කතා ඔහුට එල්ල වුණා. උදාහරණයක් හැටියට, ඔහු කොළඹ නාවුක සහ යුධ හමුදා සමාජ ශාලාවල දී ඔහු පිළිගැනුණේ මේ විදිහට, "හෙලෝ රොජර්ස්, තවමත් පණපිටින් නේ? අකුණ තාම වැදුනෙ නෑ නේ? අනතුරු ඇඟවුණු මිනිස්සු දිග කාලයක් ජීවත් වෙනවා..."

නමුත් මේජර් රොජර්ස් වෙනස් වුණා. ඔහු අලි දඩයම ගැන සඳහන් වුණු සෑම අවස්ථාවක දී ම වේදනාත්මක මුහුණකින් ඊට මුහුණ දුන්නේ.

නමුත් මාස කීපයකින්, බදුල්ලට ආසන්න ස්ථානයක, තනි අලියෙකු පහර දී කරත්තකාරයන් දෙදෙනෙකු මරා දැමුණා. උප දිසාපති හැටියට ඔහු ඒ තනි අලියා ගේ උවදුර අවසන් කිරීම සඳහා දඩයම් පාටියක් සංවිධානය කළා. ඊට ඇතුළත් වුණා, මධ්‍යම පළාතේ දිසාපතිවරයාත්, ඔහුගේ බිරිඳත්. ඔවුන් බදුල්ලෙන් පිටත් වී දවල් කෑමට හපුතලේ තානායමට ආවා. එතන දී හදිසියේ ඇදහැළුණු ඝර්ම කළාපයට පොදු අකුණු සහිත වැස්සකට ඔවුන් කොටු වුණා.

වැස්ස නැවතුණු පසු, වැස්ස හොඳට ම නතර වුණා දැයි බලන්න මේජර් රොජර්ස් තානායමින් එළියට අඩිය තිබ්බා. එවිට එකපාරට ම  වැදුණු අකුණකින් පිළිස්සී ඔහු එතැන ම මිය ගියා. ඒ 1845 ජූනි 7...

මිය යන විට ඔහු ගේ වයස අවුරුදු 41 ක් පමණයි. ඔහුගේ දේහය භූමදාන කළේ, නුවරඑළියේ කුඩා දේවස්ථානයක සුසාන භූමියේ. අපි මේ සුසානය බලන්න ගිය විට එහි සිටි ආරක්ෂකයෙකු මට කීවා, එය බැලීමට ආ තවත් කෙනෙකු කී හැටියට, මුලින් ම ඔහු භූමදාන කළේ බදුල්ලේ වූ අතර, එතැනට අකුණු ගසන නිසා පසුව හපුතලේටත්, අවසානයේ නුවරඑළියටත් දේහය ගෙනැවිත් තිබෙන බව. කොහොම නමුත් වාර්තාවල සඳහන් වන ආකාරයට මෙහි සොහොන මත තබා තිබෙන සොහොන් ගළට සිය වතාවක් පමණ අකුණු ගසා තිබෙනවා. අදටත් ඒ සොහොන් ගල කැබලිවලට කැඩී ගොස් තිබෙනවා දැකගන්නට පුලුවන්.

මේ සොහොන තිබෙන්නේ, නුවරඑළිය ගෝල්ෆ් පිටියට අයත් භූමියේ. ඊට ප්‍රවේශ වන්නට පුළුවන්, සම්පත් බැංකුව සහ අගමැති නිල නිවාසය පිහිටි හතරමං හංදියෙන් ග්‍රෑන්ඩ් හෝටලය පාරට හැරී අඩි විස්සක් පමණ ගිය තැන ඇති ට්‍රාන්ස්ෆෝමරය අසළින් වමට හැරී, පඩිපෙල දිගේ ඇවිද යාමෙන්. ගොල්ෆ් පිටියේ කාර්ය මණ්ඩලය ඉතා ම මිත්‍රශීලී මිනිසුන්. ඔවුන් අදාළ ස්ථානය පෙන්වීමටත්, ඒ ගැන කරුණු කියා දීමටත් ඉතා කැමැත්තෙන් මැදිහත් වනවා.

මේ තියෙන්නේ ඒ ගැන ශ්‍රීමත් ආතර් සී ක්ලාක් මහතා කළ විඩියෝව...

පහතින් තියෙන්නේ අපේ හුටංබරස් මහතා කළ විඩියෝව...

හොඳයි - වටියි කියලා හිතනවා නං, Eco with Savidu යූ ටියුබ් චැනල් එක බලන්න... මේක හැදුවෙ, පාසලේ පරිසර කමිටුවේ අමතර වැඩක් හැටියට.

මූලාශ්‍ර

https://amazinglanka.com/wp/major-rogers-en/

https://www.greenholidaytravels.com/cemetery-of-major-thomas-william-rogers/

ක්ලැරන්ස් - ගිටාරයේ රිද්මය 01

 මේ මම ෆේස්බුක් හි දී කියවූ ලිපියක්. ලියා ඇත්තේ අමිරු ජයමහ නම් මහත්මයෙක්. 

විද්‍යුත් ගිටාරය දේශීයකරණය කරපු පළමු වගේම එකම සංගීතඥයා කියලා කිව්වොත් ඒක හරි කියලා මට හිතෙනවා. මොකද ඒ කාලේ විද්‍යුත් ගිටාරය බොහොමයක් (ඔක්කෝම) සංගීත කණ්ඩායම් පාවිච්චි කලේ බටහිර ගීත වලට. ලංකාවේ කවුරුත් ඒ වන විට විද්‍යුත් ගිටාරයට කැමති වුනෙත් නෑ. කොහොමත් ලංකාවේ මිනිස්සු අදටත් එහෙමනේ. අලුත් දෙයක්/සංකල්පයක් දුටු සැණින් හොයන්නේ බලන්නේ නැතුව ඒක හොඳ නෑ කියනවා. නමුත් acoustic ගිටාරයෙන් පටන්ගෙන සරල පදවැල් වලට තනු නිර්මාණය කරලා ඒ ගීත අපේ මතකයේ රැඳෙන විදිහට ගායනා කරපු ගායකයෙක්, පද රචකයෙක්, තනු නිර්මාපකයෙක්, වගේම වාදකයෙක් ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධන.

ඔහුගේ ගීත ගත්තොත් ඒවා වල අදහස් හරිම සරලයි. ඔහු අවට වටපිටාවේ දුටු දේවල්, අත්විඳපු අත්දැකීම්, ඔහුගේ හිතට ආපු දේවල් තමයි ඒ ගීත වල පදවැල් වල තියෙන්නේ. ඔහු රත්නපුරේ ඉන්න කාලේ ඔහුට ඔහුගේ සහෝදරියගෙන් පැමිණි ලියුමක් ආශ්‍රයෙන් තමයි "ගමෙන් ලියුමක්" කියන ගීතය ඔහු නිර්මාණය කරලා තියෙන්නේ. ඒ වගේමයි "රන් සමනලයින්" කියන ගීතයත්. ක්ලැරන්ස්ගේ සිතිවිලි ආශ්‍රයෙන් සෑදුණු ගීත විදිහට "දෙවියන් වහන්සේ", "අලුත් ලොවක්" යන ගීත ගන්න පුළුවන්. ඒ වගේම අත්දැකීම් පාදක කරගෙන නිර්මාණය කරපු ගීත විදිහට "මගෙ පැල්පතේ", "සඳක් බැසගියා" ගීත ගන්නත් පුළුවන්.

ඔහුගේ පද රචනය වගේම තනු නිර්මාණයත් ඔහුටම ආවේණික වූ දෙයක්. බටහිර සංගීතයේ වේග රිද්මය ඔහු ඔහුගේ ගීත වලට යොදාගත්තා. ඒක වැඩියෙන්ම කැපිලා පෙනුනේ ඔහුගේ සංගීත ජීවිතයේ මුල් කාලේ. ඒ කියන්නේ moonstones කාලේදී. ගිටාරයේ 6/8 strumming pattern එක සිංහල ගීත වලට භාවිතා කරලා ඒ කාලේ තරුණ තරුණියන්ගේ ඇඟ නැටවෙන "උඩරට නිළිය", "මංගෝ නැන්දා", "රුවන්පුරය", "දුන්හිඳ මනමාලි" වගේ ගීත ඔහු අතින් නිමැවුණා.

ඒ 6/8 pattern එකට අමතරව ඔහු විද්‍යුත් ගිටාරය, දේශීය සංගීත භාණ්ඩ සමග විවිධ melodies හදන ගමන් සංගීතයත් එක්ක experiments කරන්න පටන් ගත්තා. මේක වෙන්නේ ඔහු golden chimes ඉන්න කාලේ. ඒකේ ප්‍රතිඵලයක් විදිහට තමයි "සුරඟන වෙස් වලා" කියන ගීතය හැදෙන්නේ. උඩරට බෙර පද තාලයේ ආරයට විද්‍යුත් ගිටාරයේ නාදය සමග නිර්මාණය වුණ ගීතයක් මේක. ඒ වගේම "උඩරට නිළිය" ගීතයේ ආරම්භයේදී පහතරට බෙර පද තාලය ගිටාරයෙන් අනුකරණය කරලා ඒ melody එක ගන්න ක්ලැරන්ස්ට පුලුවන් වෙලා තියෙනවා. ඒ වගේම ගිටාරය සමග සර්පිනාව, ඉන්දියානු සිතාරය භාවිත කරලා නිර්මාණය කරපු "මමයි මගේ ගිටාරයයි", "මාවතේ අපි" වගේ ගීත වලින් ක්ලැරන්ස්ගේ ඒ experimental පැත්ත අපට පෙනී යනවා.

ක්ලැරන්ස්ගේ සංගීතයේ technical පැත්ත ගත්තොත් ඒකත් කතා කරන්න ඕනෑම දෙයක්. බොහෝ දෙනෙක් "ක්ලැරන්ස් විද්‍යුත් ගිටාරය සිංහල සංගීතයට භාවිතා කළා" යැයි කිවහොත් ඔවුන් සිතන්නේ ඔහු යම් විද්‍යුත් ගිටාරයක් කිසියම් amplifier එකකට සම්බන්ධ කර වාදනය කළ බව පමණක් ය. නමුත් විද්‍යුත් ගිටාරයේ අනෙක් අර්ධය වන effect pedals භාවිතයෙන් ද ඔහු විවිධ අත්හදා බැලීම් කරමින් සංගීතය නිර්මාණය කළා. ගිටාරයේ clean tone එක භාවිතයෙන් ඔහුගේ ගීත වල lead parts නිර්මාණය කළා මෙන්ම distortion, delay වැනි effects භාවිත කරමින් සෑදූ ගීත බොහෝමයක් තියෙනවා. "පෙම් කතාව", "අපි රාග වයනවා" වැනි ගීත වලට WAH pedal එක වගේම "වියරු වැලි තීරයේ" ගීතයට distortion effect එක මද වශයෙන් යොදාගෙන නිර්මාණය කර තිබෙනවා. ක්ලැරන්ස් ඔහුගේ ගීත විශාල ප්‍රමාණයකට lead parts හා counter parts වාදනය කරන්න තෝරාගත්ත වාද්‍ය ශිල්පියා තමයි ඩික්සන් ගුණරත්න. මොකද ඩික්සන්ගේ lead ගිටාරය ගැන තිබූ අවබෝධය ක්ලැරන්ස්ට ඔහුගේ සංගීත ඛණ්ඩ වලට උපයෝගී කරගන්න පුළුවන් වුණ එක. ඊට අමතරව ක්ලැරන්ස් සෑම විටම lead වලට භාවිතා කලේ එක්කෝ fender stratocaster ගිටාරය නැත්නම් squire stratocaster ගිටාරය කියලා ඔහුගේ ප්‍රසංග නරඹලා තියෙන තියුණු ඇසක් හා ගිටාර් පිළිබඳව අවබෝධයක් තියෙන ඕනෑම රසිකයෙකුට කියන්න පුළුවන්. සිංහල ගීත වලට බටහිර සංගීතයේ තිබෙන guitar solo හඳුන්වා දුන්නේ ද ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධනයන්. මේ විදියට ඔහු නිර්මාණය කරපු ශෛලිය "සිංහල පොප් සංගීතය" ලෙස පසු කලෙක ජනප්‍රිය වුණා.

Moonstones, Golden Chimes ගැන කතා කරනකොට කණ්ඩායම් සංගීතයට ක්ලැරන්ස් කරපු දේවල් හුඟක් තියෙනවා. රත්නපුරයේදී moonstones කණ්ඩායමෙන් පටන් අරන් සංගීත කණ්ඩායම් 4කට නායකත්වය දීලා generations 2ක ගායක ගායිකාවන් හුඟක් දෙනෙකුට ගුරුහරුකම් දුන්න කෙනෙක් ක්ලැරන්ස්. Moonstones වලින් ඇනස්ලි මාලේවන, ඉන්ද්‍රානි පෙරේරා, golden chimesලා ගෙන් අනිල් භාරතී, ලාංකිකා පෙරේරා, 'මදාරා' band එකෙන් මරියසෙල් ගුණතිලක, රූකාන්ත ගුණතිලක වගේ ගායක ගායිකාවන් වගේම super golden chimesලා ගෙන් ඩික්සන් ගුණරත්න, කොන්රඩ් ගුණරත්න, ශ්‍රීකාන්ත දසනායක, රුක්ෂාන් පෙරේරා වගේ දක්ෂ වාදකයන්ටද ඔහු මග පෙන්වා දුන්නා.

ඔහු තමන්ට වගේම ඔහුගේ යාලුවන්ටත් ගීත නිර්මාණය කරලා තියෙනවා. ඒ ගැන හැමෝම දන්න උදාහරණය තමයි මිල්ටන් මල්ලවාරච්චි. ක්ලැරන්ස්ගේ හොඳම යාලුවන්ගෙන් එක්කෙනෙක් එයා. "අවසර නැත මට", "සඳෙන් එහා", "මගතොට දී", "මට මෙන් ඔහුටද" වගේ ගීත වලට තනු නිර්මාණය කරලා සංගීතය සැපයුවා වගේම "තනිවී සිටින්නයි මා", "කුමාරිකාවට", "මා හා සෙනෙහස පාලා", "මට ඔබ ලියූ ගී" ක්ලැරන්ස් ම පද රචනය හා තනු නිර්මාණය කරලා දුන්න ගීත යි. මිල්ටන් විතරක් නෙවෙයි, H.R. ජෝතිපාල (සොඳුරු ලොවට මල් වැහැලා, මල් පිබිදෙන එක වසන්ත සමයක, දුරකථනයකින්), අනිල් භාරතී (බෙත්ලෙහෙම්පුරේ, අද වෙයි ඉරුදින, ටිකිරිමලී), මර්වින් මිහිඳුකුල (මට මතකයි මන බැන්දූ සිනා ඔබේ, කුඹුකේ ළිඳ ළඟදී, මා ගැයූ මේ ගී), ඉන්ද්‍රානි පෙරේරා (දිල්හානි, වසන්තයේ මල් කැකුලයි, මතකය ඇසුරින්), අතුල අධිකාරි (මේ වේදිකාව ජීවිතේ අපේ), චාන්දනී හෙට්ටිආරච්චි (ලස්සන සමනලයෝ), W.D. අමරදේව (සසර ගෙවා යන දිවි ගමනේ) වගේ ගායක ගායිකාවන් රැසකට ඔහු තනු නිර්මාණය කර තිබෙනවා.

එමෙන්ම, ඔහුට ගීත නිර්මාණය කර දුන් අය ද බොහොමයි. ක්ලැරන්ස්ගේ ගීත වලට පද රචනය කළ අයගෙන් කැපී පෙනෙන්නේ කරුණාරත්න අබේසේකර යි. ක්ලැරන්ස්ගේ සදාකාලික ජනප්‍රිය ගීතය වන "දිලීප පොඩි පුතු" මෙයට හොඳම උදාහරණය යි. නමුත් මෙම ගීතයේ මුල් පටිගත කිරීමේදී කොටස් 5ක් තිබූ බව බොහෝ දෙනා නොදන්නා අතර ක්ලැරන්ස්ගේ සංගීත ලෝලීන්හට එම කොටස් 5ම කටපාඩම් ය. කරුණාරත්න අබේසේකර පමණක් නොව K.D.K. ධර්මවර්ධන (සුරඟන වෙස් වලා), අජන්තා රණසිංහ (හින්දි වදන්), රූකාන්ත ගුණතිලක ( රෑ තාරකාවෝ) වැනි අයද ඔහුට ගීත රචනා කල අයගෙන් කීප දෙනෙක්.

මම ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධන ගැන දැනගන්නේ මට වයස අවුරුදු 8 දී. ඒ කාලේ "කිරි මුහුද කළඹාලා" ගීතයෙන් පටන්ගත්ත ආසාව පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ වැඩිවෙලා "සැණකෙළියේ" කියන ගීතයෙන් ඒක පිස්සුවකට හැරුණා.එදා ඉඳන් ක්ලැරන්ස්ගේ "දිනෙක මේ නදීතීරේ" වගේ ජනප්‍රිය ගීත වගේම "හන්තානේ මන්ද මාරුතේ" වගේ ජනප්‍රිය නොවුණු ඒත් කණට සුවදායක ගීත ලැබුණු හැම අවස්ථාවකදීම අහන්න මම පුරුදු වෙලා හිටියා. දැන් මට අවුරුදු 18යි. ඒත් තාමත් මම එයාගේ නෑසුන ගීත හොයනවා. මොකද මට ක්ලැරන්ස් තරම් සංගීතය උපරිමයෙන් රස විඳින්න පුරුදු කරපු කෙනෙක් තවත් නෑ. ක්ලැරන්ස්ගේ melodies අහන අතරේ ඒවා follow කරලා තමයි මම මිල්ටන් මල්ලවාරච්චි, ඇනස්ලි මාලේවන, ඉන්ද්‍රානි පෙරේරා, අනිල් භාරතී, මරියසෙල් ගුණතිලක, රූකාන්ත ගුණතිලක වගේ ගායක ගායිකාවන්ගේ ගීත අහන්න පුරුදු වුණේ. මොකද ඒ අයගේ ගීත වල ක්ලැරන්ස්ගේ music style එකේ පොඩි හරි hint එකක් තිබුන නිසා.

මේ දෙසැම්බරයට ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධනයන් අපි අතරෙන් වෙන්වෙලා අවුරුදු 25ක් වෙනවා. ඉතින් මේ දෙසැම්බරයට කලින් මට මේක ලියන්න ඕනේ කියලා හිතුණා. දශක හතරකට ආසන්න කාලයක් ශ්‍රී ලංකාවේ සංගීත පෙරළියක් ඇති කරපු, සිංහල පොප් සංගීතය බිහිකරපු, බටහිර විද්‍යුත් ගිටාරය ශ්‍රී ලාංකේය ජන සංගීතය සමග මුසු කරපු නව සංගීත ආරක පෙරගමන්කරුවෙක් ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධන කියන්නේ. ඔහුගේ ගීත අදටත් අපේ ජන සමාජය තුල පවතිනවා. කිසියම් උත්සවයකදී හෝ ප්‍රිය සම්භාෂණයකදී අපට ඔහුගේ ගීත කීපයක් හෝ ඇසෙනවාමයි. ඒ තරම්ම අපේ හිත් වලට ඒ ගීත කාවැදිලා තියෙන්නේ. ක්ලැරන්ස්ගේ රසිකයෙක් විදිහට මම ඒ ගීත අහන හැම වෙලාවකදීම හිතේ පොඩි දුකක් තියෙනවා 'මට කවමදාවත් ඇස් දෙකටම ක්ලැරන්ස්ව දකින්න හම්බ වුණේ නෑනේ' කියලා. ඒත් එක්කම හිතේ එක හීනයක් තියෙනවා 'ක්ලැරන්ස්ව ආශ්‍රය කරපු, එයත් එක්ක එකට වැඩ කරපු කෙනෙකු හම්බ වෙලා එයාගේ ගීත ගැන, එයාගේ සංගීත හැකියාව ගැන, එයා කොයි වගේ මිනිසෙක් ද ගැන ගොඩාක් වෙලා කතා කරන්න පුළුවන් නම් ඒක කොච්චර දෙයක්ද' කියලා. ඒත් ඒක හීනයක්. මොකද මට හිතෙන විදිහට, ක්ලැරන්ස්ගෙන් පස්සේ එයාගේ ගීත අනාගත පරපුරට ගෙනියන්න හිටියේ ඇනස්ලි විතරයි. ඒත් රූකාන්ත ඒ ක්ලැරන්ස්ගේ ආරය අලුත් විදිහකට භාවිතා කරමින් ගීත නිර්මාණය කළා. එහෙම බැලුවත් රූකාන්තගෙන් පස්සේ ඒ "ක්ලැරන්සියානු සංගීතය" ඉස්සරහට අරගෙන යන්න කවුරුත් නෑ. ඒක තමයි මෙතැන ඇතිවෙලා තියෙන දුක්ඛිත තත්වය.

ඉතින්, මෙතැනින් මම ශ්‍රී ලාංකේය සංගීතය නවමු මාවතකට යොමුකල සංගීතඥයා ගැන මගේ හිතට ආපු අදහස් කිහිපය ලියා නිම කරනවා. මගේ සමහර කරුණු නිවැරදි නොවෙන්න පුලුවන්. එසේ නම් ඒවා පෙන්වා දෙන මෙන් මා කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිනවා.

සටහන :- අමිරු ජයමහ

2021.08.03 දී ය.

භෝජනාගාරයේ ප්‍රහේලිකාව - විසඳුම

පොඩි කාලයක් ගියා ආපහු බ්ලොග් එකට එන්න. ඒ ගැන සමාව ඉල්ලන ගමං, පහුගිය බ්ලොග් ලිපියට 137ක් කමෙන්ට් ලබා දෙන්න දායක වුණු හැමෝට ම හෘදයංගම ස්තූතිය පළ කරනවා. මෙන්න කලින් ලිපියෙන් කිව්ව වගේ ම ප්‍රහේලිකා දෙකට උත්තර.

මුලින් ම, අර වැලි ග්‍රෑම් 500 ගැටළුව.

කීප දෙනෙක් ම හරියට උත්තර දුන්නා වගේ ම, මුලින් ම වැලි ග්‍රෑම් 500 තරාදියේ එක පැත්තකටත්, අනික් පැත්තට බර මැන ගන්න තියෙන ද්‍රව්‍යයත් දාලා, ග්‍රෑම් පන්සීයක් කිරා ගන්නවා. ඊට පස්සෙ ඒ ටික අයින් කරලා, වැලි ග්‍රෑම් 500 ඇස් මට්ටමින් දෙකට බෙදලා, තරාදියේ දෙපැත්තට දාලා, පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ දෙපැත්තෙන් මාරු කරමින් හරියට ම දෙකට බෙදා ගන්නවා. එතකොට එක පැත්තක ග්‍රෑම් 250 යි. ඒ වැලි ටිකෙන් තවත් අර ද්‍රව්‍ය ග්‍රෑම් 250 ක් කිරා ගන්නවා. ඊට පස්සෙ තමයි අමාරු ම හරිය. කිලෝ එකේ පඩිය දාලා අර ද්‍රව්‍යයෙන් කිලෝ ග්‍රෑම් එකක් කිරා ගැනීම. ඒ ටික කතු කළා ම කිලෝ ග්‍රෑම් 1කුත් ග්‍රෑම් 750 ක් ලැබෙනවා.

නිවැරදි පිළිතුරු දුන් අය...

1. අජිත් ආගාර්කාර්

2. ඇනෝ @ මැයි 24, 2025 11:44 ප. ව. මේ පිළිතුර වඩාත් නිර්මාණාත්මකයි - වැලි ඕනේ ම නෑ)

ඒක කිව්ව ම මට මතක් වුණේ ශික්ෂා රසය පොතේ (නැත්නම් කුමාරෙදයක?) තිබුණු කතාවක්...

බළල්ලු දෙන්නෙකුට කේක් කෑල්ලක් හම්බවුණා. ඒ දෙන්නට සමාදානයෙන් ඒක බෙදා ගන්න බැරි වුණා. එතනින් යන්න ගියපු නරියෙකුට ඒ දෙන්නා කිව්වා, මේ කේක් කෑල්ල හරියට ම දෙකට බෙදලා දෙන්න කියලා.

අඩේ! ඒකෙ ස්ට්‍රෝබෙරිත් තියෙනව...

ඉතිං බකුසු නරියා ඇහැකුත් පුංචි කරලා දිවත් හපාගෙන, හරියට ම දෙකට කඩනවා වගේ කේක් කෑල්ල දෙකට කැඩුවා. ඊට පස්සෙ ඒ දෙක සංසන්දනය කරලා බලනකොට, එක කෑල්ලක් පොඩ්ඩක් ලොකුයි. ඒක පොඩි කරන්න නරියා ඒ කෑල්ලෙන් පොඩ්ඩක් කෑවා. ඒ ගමන අනික් කෑල්ල ලොකුයි. ඉතිං ඒකෙනුත් පොඩ්ඩක් කෑවා. ඔහොම කාලා කාලා, අන්තිමේ බළල්ලු දෙන්නට යාන්තං දත් අස්සෙ යන්න තරම් පොඩි කෑලි දෙකක් ඉතුරු වුණා.

ඔන්න ඉතිං දෙවැනි ප්‍රහේලිකාව හෙවත් තර්ක රාමු ගැටළුව...

මේක විසඳන්න මම පුද්ගලයන් හතර දෙනාගෙ වෘත්තීන් සහ ඇණවුම් කළ බීම දෙපැත්තට දාලා හදා ගත්තා කොටු රාමුවක්. මේ වගේ...

ඊට පස්සෙ මෙහෙම සටහනක් ගැහුවා, වාඩි වෙලා ඉන්න තැන සළකුණු කර ගන්න.

රායිට්... දැන් තියෙන්නෙ, එකිනෙක ඉඟි අනුව මේ සටහන් පුරව ගන්න.

1. කෝපි ඇනවුම් කළ තැනැත්තා, කවිච්චියේ සිටි ගුරුවරයා සමග කතාවට වැටුණා...

ඒ කියන්නේ ගුරුවරයා කෝපි ඇනවුම් කළේ නෑ. ඒ වගේ ම ඔහු මැද ආසන දෙකෙන් එකක ඉන්නෙ.

2. වෛද්‍යවරයා පළතුරු යුෂ ඇණවුම් කළා... (කැෆේන්වලට කැමතිත් නැත්තං වතුර බොන්ඩ තිබුණෙ.)

ඒක සටහන් කළාට පස්සෙ මෙහෙමයි. අර වම්පැත්තෙන් වාඩි වෙලා උන්න තේ බොන්නා ගැන පස්සෙ සළකා බලමු. නැත්නම්, මේක සංකීර්ණ වෙනවා.

3. ඉංජිනේරුවරයා කෝපි ඇණවුම් කළ තැනැත්තා ගේ සහෝදරිය 

විවාහ කරගන්න හිටියා. එහෙනම්, ඉංජිනේරුවරයා කෝපි බොන්නේ නෑ.

ඒ කියන්නේ කෝපි බොන්නේ පුවත්පත් කලාවේදියා. 

දැන් අපට මේ තොරතුරු එක්ක ඉඟි ටික නැවත කියවමින්, ආසන සටහනට යන්න පුළුවන්. 

කෝපි ඇණවුම් කළ තැනැත්තා (වන පුවත්පත් කලාවේදියා), අසල කවිච්චියේ වාඩි වී සිටියේ ගුරුවරයා. ඔහුගේ වම්පසින් වාඩි වී සිටියේ ඉංජිනේරුවරයා. ඒ කියන්නේ, පුවත්පත් කලාවේදියා අනිවාර්යයෙන් ම දෙපැත්තෙන් දෙන්නෙක් සිටින විදිහට, කවිච්චියේ තැනක සිටිය යුතුයි. ඒ වගේ ම කවිච්චියේ ම ඔහුගේ දකුණු පසින් ගුරුවරයා සිටිය යුතුයි.  ඒ කියන්නේ මේ විදියට.

ඒ වගේ ම පුවත්පත් කලාවේදියාගේ වම් පසින් ඉංජිනේරුවරයා ඉන්න නිසා, ගුරුවරයා අසල පුටුවේ සිටින්නේ වෛද්‍යවරයා විය යුතුයි.

එතකොට, වෛද්‍යවරයාට වම්පසින් උන් තැනැත්තා තේ ඇණවුම් කළ නිසා, තේ බොන්නේ ගුරුවරයායි. ඉංජිනේරුවරයා තමයි වතුර බොන්නේ. අවසාන පිළිතුර මෙහෙමයි.

නිවැරදි පිළිතුරු දුන් අය...

1. කෞ-ශල්‍ය

2. අජිත් ගවස්කාර් (නැත්තං තෙන්දුල්කාර්, එහෙමත් නැත්තං මංජ්‍රේකාර්, එහෙමත් නැත්තං මංගේෂ්කාර්, නැත්තං ඩීසල් කාර් වෙන්ඩත් පුළුවන්.)

3. නිහඬපාල

4. ලෝටස් නෝනා

ඉතින් හිතවත් මිතුරු මිතුරියනි, මාගේ බ්ලොග් පෝස්ටුව මෙතෙකින් අවසානයි. හමුවෙමු තවත් හරවත් පෝස්ටුවක් සමගින්, පණ තිබුණොත් ලබන මාසෙ දිහා විතර. එතෙක් ආයුබෝවන්! වාසනාවන්!!

ප. ලි.

මේකට කමෙන්ට් සීයක් ඕනෙ නෑ ඈ...

භෝජනාගාරයේ ප්‍රහේලිකාව

මේකත් මම දාන්නෙ බුරතීනෝ පවරපු කොන්තරාත්තුව ඉවර කරන්න සෑහෙන කල් ගත වෙන නිසා, එතෙක් මේ බ්ලොග් එකේ පාලුව යන්නත්, ඒ වගේ ම මම තාම මැරිලා නැති වග මට හීනෙන් පෙනී "බොලා බ්ලොග් එක ලියන් නැද්ද?" කියා අහන උදවියට දන්වා, හුදී ජනයාගේ ටෝච් සංවේගය නැංවීම උදෙසා ය.

මම මුළින් ම ගණිත ගැටලුවක් කියල එකක් විසඳුවේ විදුසර පත්තරේ පිටුවක් පුරා තිබුණු භෝජනාගාරයේ ගැටළුව යි. ඒකෙ තිබුණු ඉඟි මොකක්වත් මතක නැතුව ඉද්දි, පුතාගෙ ශිෂ්‍යත්ව පංතියේ කරපු ප්‍රශ්න පත්තරයක තිබුණු ගැටළුවක් මම ChatGPT එක්ක සාකච්ඡා කළා. 

ඒ ගැටළුව මෙන්න මෙහෙමයි.

ඔබ සතුව 1Kg තරාදි පඩියක් සහ, 500g බරැති වැලි ප්‍රමාණයක් තිබෙනවා. එයින් යම්කිසි ද්‍රව්‍යයක, 1Kg 750g ක බරැති කොටසක් මැන ගත හැකි ද?

ඒකට උත්තරය ChatGpt මට පැහැදිලි කළාට පස්සෙ, (ඔබට පුළුවන් උත්තරය අනුමාන කරලා, කමෙන්ට් කරන්න. මම මීළඟ පෝස්ට් එකෙන් ඒකට උත්තරයත් කියන්නම්.) මායි පුතයි ChatGPT එක්ක IQ ගැටළු ගැන පොඩ්ඩක් වෙලා කතා කළා. 

ඒ අතරෙ මට මතක් වුණා අර උඩ මම කියල තියෙන, විදුසර පත්තරේ ගණිත ගැටළුව. ඒ විදිහෙ ගැටළුවලට කියන්නෙ සිංහලෙන් "තර්කරාමු" ඉංග්‍රීසියෙන් Logic Grid (ඉංග්‍රීසි නම කිව්වෙත් ChatGPT ම යි.) ඉතින් මම අර උඩ කියපු ගැටළුවෙ මට මතක ටික කිව්වහම, ChatGPT මට ගොඩනගල දුන්න ප්‍රහේලිකාව මම මෙතන පහතින් දානවා. මේකෙ ඉඟි ටික සාහිත්‍යමය බවක් එක් කරමින් මම වැඩිදියුණු කළා.

පුළුවන්නම් විසඳුමත්, විසඳුමට එළඹුනු පියවරත්  එක්ක කමෙන්ට් කරන්න.

වැරදීමකින් මේ පොටෝ එක මෙතන වැටිල තියෙන්නෙ. ගැටළුවට අදාළ නියම පින්තූරය ගැටළුවට පහතින් තිබෙන බව කරුණාවෙන් අලකන්ඩ!

විවිධ වෘත්තීන්වල නිරත වී සිටින හතර දෙනෙක් භෝජනාගාරයක ඇඳි පුටු දෙකක් සහ ඒ අතර තිබුණු කවිච්චියක වාඩි වෙලා වෙනස් වෙනස් බීම වර්ග හතරක් ඇණවුම් කළා. ඒ හතර දෙනා: ගුරුවරයෙක්, පුවත්පත් කලාවේදියෙක්, ඉංජිනේරුවෙක් සහ වෛද්‍යවරයෙකි. ඔවුන් ඇණවුම් කළේ: තේ, කෝපි, පළතුරු යුෂ සහ වතුර.

කෝපි ඇණවුම් කළ තැනැත්තා ඔවුන් ඉදිරියේ තිබුණු ගිණි උදුනට ඉහළින් ඇති කණ්නාඩියෙන්, වේටර් වරයා ආපසු යන හැටි බලාගෙන සිටියා. ඉන්පසු ඔහු තමන් අසල කවිච්චියේ වාඩි වී සිටි ගුරුවරයා සමග කතාවට වැටුණා. වෛද්‍යවරයා පළතුරු යුෂ ඇණවුම් කළේ, තේ සහ කෝපිවල තිබුණු කැෆේන්වලට අකමැති නිසා ය. ඔහු තමන්ට වම් පසින් වාඩි වී සිටි තැනැත්තා තේ ඇණවුම් කළාට පසුව කැෆේන්වල ආදීනව ගැන දීර්ඝ දේශනයක් කළා.  පුවත්පත් කලාවේදියාගේ වම්පසින් වාඩි වී සිටි ඉංජිනේරුවරයා කෝපි ඇණවුම් කළ තැනැත්තාගේ සහෝදරිය විවාහ කරගන්නට අදහස් කර සිටි නමුත් එය පසුව අත්හැරී ගියා.

ඉහත තොරතුරු ඇසුරින් මේ හතර දෙනා වාඩි වී සිටි පිළිවෙලත්, ඔවුන්ගේ වෘත්තීන් සහ ඇණවුම් කළ බීම වර්ගත් නිර්ණය කරන්න.

මේ ගැටළුවට උත්තර වශයෙන් කමෙන්ට් සීයක් වැටුන් නැත්තම්...

...එකෙක්වත්

මේ පින්තූරෙ ChatGPT ට කියලා කියලා කියලා කියලා වදෙන් පොරෙන් පස් වෙනි වතාවට වගේ හදාගත්ත පින්තූරය. මෙතන දාන්නෙ, අජිත් අයියා ගේ මරණීය තර්ජනයට පිළිතුරු වශෙයෙන්...

මේක බෝනස්...

කොස්මස් යානය ආච්චිගේ කොන්දට

පහුගිය පෝස්ට් එකට කමෙන්ට් කරපු රුසියානු ලී බෝණික්කා මරාල කොන්ත්‍රාත්තුවක් පංගනාර්තු කරපු අතර, ඒ කොන්ත්‍රාත්තුව මේ වන තුරුත් ඉවර කරගන්න බැරි උනේ ය. ඒ උනත් බ්ලොග් එක පාලුවට අරින්න බැරි කැසීමක් තිබෙන නිසා, සුනන්ද කෝදාගොඩ මහතාගේ විනෝද රසාංග පොතෙන් උපුටා ගත්ත කතාවක්, හුදී ජන රසවින්දනය උදෙසා මෙහි පල කර සිටිනවා ඇත. මීට පෙරත් ඒ පොතෙන් ම කතා දෙකක් මං පල කර ඇති අතර, ඒවාට ලිංක් පහළින් දක්වා ඇත.

1. පවු(ල්)කාරයින්ගේ සංගමය මෙහෙයවන අවුරුදු සැණකෙලිය

2. බඩුපෙට්ටියක කොළඹට ගිය ගමනක් 

*    *    *

"දඩාස්..."

"බුදු අම්මෝ..."

ආච්චිගේ ලතෝනියෙන් මම මුසපත් උනෙමි. අහළ පහළ සියලු දෙනාම ඒ දෙසට දුවගෙන එන්නට විය. ආච්චි කෙඳිරි ගාමින් සිටී.

"ඇයි...? ඇයි...?"

අල්ලපු ගෙදර පොඩි එකා ආච්චිට ළංවිය.

"කොස්... මස්... වැටුණා" උන්දෑට කියා ගන්නට ලැබුනේ එපමණකි. සිහිසන් නොමැතිව ගිය ඇය ළඟට කිට්ටු වන්නට කිසිවෙක් ඉදිරිපත් නොවීය.

"එක්කෙනක්වත් අල්ලන්න එපා..." "අයින් වෙන්න. අයින් වෙන්න." "කෝ කෑලි එහෙමත් තියෙනවද?" ගත වූයේ තත්පර කීපයකි. දහසකට අධික සංඛ්‍යාවක් අපේ ගෙවත්තට එකතු වී සිටිති. ඒ සියලු දෙනාම කොස්මස් යානය ලංකාවට කඩා වැටෙන තුරු බලාගෙන සිටි අයය.

"ඕකුන්ට ඕක උන්ගෙ රට වටේ කරකවන්න තිබුනනේ... අහවල් මගුලකට ලංකාවට එව්වද? ඕක අපේ වත්තට වැටිල මගේ පොඩි එකෙකුට තුවාලයක් උනානං එහෙම ඕකුන්ගෙ..." ඇමෙරිකාවට එදා සිටම විරුද්ධව යුද්ධ ප්‍රකාශ කරමින් සිටින ඒබරංමාමා ද අඩියක් ගසා ගෙන එතැනට පැමිණ දත්මිටි කෑවේය.

සෙනඟ හැසිරවීම සඳහා පොලීසියෙන් පැමිණි මහත්තැන්ලා බයිනෙත්තු, රයිපල් මානාගෙන අවට විපරම් කරන අයුරු මම දුටුවෙමි. රස පරීක්ෂකයන් යැයි සිතිය හැකි පිරිසක් ඒ අවට ගල්, වැලි බොරළු, අළු දූලි ආදිය එකතු කරන්නට විය. පුවත්පත් නියෝජිතයෝ හතර වටින්ම කැමරා මානාගෙන ප්‍රදේශය දෙවනත් කරමින් තොරතුරු සෙවූහ.

"කවුද මේක ඉස්සෙල්ලම දැක්කෙ...?"

"මම... මම දැක්කෙ" පුංචි කොළු ගැටයෙක් ඉදිරිපත් විය. ඌ දැක්ක කෙංගෙඩියක් නැත. සිදු වූ සියල්ල දුටුවේ මමය. එහෙත් මට ඔවුන් ඉදිරියට යා ගත නොහැකිය.

"කියන්න බලන්න මොකද්ද උනේ කියල..." කැමරා එකින් එක ළමයා වෙත උළුක් වන්නට විය. විදුලි වරුසාවක් ලෙසින් පොටෝ ගණනාවක්ම වැදුණි.

"දඩාස් ගාලා සද්දයක් ඇහිල මං කක්කුස්සියෙ ඉඳල දුවගෙන ඇවිත් බැලුව."

වාර්තා කාරයෝ නාස් තද කර ගන්නට වූහ. ළමයාට මේ වෙනස දැනුණි.

"නෑ මං හෝදගෙන ආවෙ..." එකෙනෙහිම ඇඟිලි තුඩුවලින් නාස් පොලු නිදහස් විය.

"ඉතිං ඉතිං..." පුවත් පත් වාර්තා කරුවෝ සියලු දෙනාම තවත් ළංවී කරුණු විපරම් කරන්නට වූහ.

"ඊට පස්සේ මේ ආච්චි මෙතන වැටිල ඉන්නව මම දැක්ක..."

"ඉතිං ඔය ළමට ළඟට ආව...?"

"ඔව්"

"ආච්චි ඇල්ලුවද?"

"නෑ..."

"කතා කළාද?"

"ඔව්"

"මොනවද කිව්වෙ...?"

"හරියට කතා කරගන්නවත් බෑ!" ඔව්හු සියලු දෙනාම එකම නිගමනයකට එළඹුනහ.

"කාගෙද ඔය සරම?"

"ඒකත් මේ ආච්චිගෙ ඇඟට වැටිල තිබුණෙ."

"ඉතිං මොකටද ඕක අතට ගත්තෙ. බිම දාන්න. බිම දාන්න."

කීප දෙනෙක්ම කෑගසන්නට විය. ළමයා සරම විසි කරනවාත් සමගම පොටෝ කීපයක්ම වැදුණි. රසපරීක්ෂකයින් එක්වී කිසියම් උපකරණයකින් සරම ගෙන රස පරීක්ෂණාගාරයට ගෙන යෑම සඳහා වීදුරු පෙට්ටියකට දමා ගත්තේ ය.

කිසි දිනක පිජාමා සරමක් නොදුටු එවුන් සේ හැමදෙනාම ඒ සරම නරඹන්නට විය. වෙනදා මා දෙස හොරැහින්වත් නොබලන අහළ පහළ තරුණියන් සියලුදෙනාම ඇස් කරකව කවා ඒ සරම දෙස ඉතා ආසාවෙන් බැලීම මාගේ අධිකතර චිත්ත ප්‍රීතියට හේතු විය.

"තව කවුද මේ සිද්ධිය ඇහින් දැක්කෙ...?" පොලෝසියේ මහත්තැන් කෙනෙක් මහ හඬින් මුරගාන්නට විය. එහෙත් වෙනත් කිසිවෙකු ඉදිරිපත් වෙන පාටක් නොවීය.

"බය වෙන්න එපා... තව කවුරුහරි මේ සිද්ධිය දැක්ක කෙනෙක් ඉන්නව නම් කියන්න..."

පත්තා වාර්තාකරුවෙක් පිරිසගෙන් විමසන්නට විය.

"මමත් දැක්ක..." රූමත් තරුණියක් ඉදිරියට පැමිණියාය. මගේ ඇස් මටම අදහා ගැනීමට නොහැකි විය. මම විළි ලැජ්ජාවෙන් හතර අතට ඇඹරුනෙමි. මේ සියලු විනාශයට මුල ඇය බව ඇයවත් නො දන්නවා විය හැකිය. ඒ මැගිලින් නැන්දාගේ දුවය.

"ඉතිං...? ඉතිං... මොනවද දැක්කෙ නංගී...? කියන්න බලන්න..." පුවත්පත් වාර්තාකරුවෙක් ඇගේ ඔළුව අතගාන්නට විය. මට යකා නැග්ගේය. මහසෝනා මෙන් ගහ උඩින් බිමට පැන බෙල්ල අනිත් පැත්තට කරකැවීමට සිතුනද, මා පත්ව ඇති අසරණ තත්ත්වය නිසා එම අදහස අකැමැත්තෙන් නමුත් යටකර දැමීමට සිදුවිය.

"උදේ නාන්න යන කොට මම දැක්ක... මේ ගෙදර මහත්තයයි මේ ආච්චියි මෙතන ඉන්නව."

"මොනව කර කරද හිටියෙ...?"

"උඩ බලාගෙන හිටියෙ. ඒත් එයා මං දැකලා හිනාවෙලා ආච්චිට හොරෙන් මට ඇහැකුත් ගැහුව."

"කවුද ඒ...?"

"මේ ගෙදර ඉන්න මහත්තය..."

"කවුද මේ ගෙදර ඉන්නෙ...?"

"අර නරනාටක එහෙම ලියන එක්කෙනා..."

"නෑ...! ඒ හාදයත් මෙතන හිටියද...? කෝ... ඉතිං?"

ඉන්පසුව සියලු දෙනාම මා ගැන සොයන්නට වූහ.

මා අතුරුදහන් වී ඇතැයි සමහරෙක් සැක කළහ.

"මේ තියෙන්නෙ... මේ තියෙන්නෙ..."

කවුදෝ කෙනෙක් අළු ගොඩක් පෙන්නුවේය. ඒ ඊයේ රාත්‍රී මා විසින් මරා පුච්චා දමන ලද කුණකටුවාගේ අළු ගොඩය. සියලු දෙනාම එතැනට එකතු විය. "මිනිහත් ඉවරයි එහෙනං" හිතවත් පත්‍ර කලාවේදීහූත්, රැස්ව සිටි සියලුදෙනාත් සංවේගාත්මක සුසුම් රැල්ලක් පිටකරන අයුරු මම අසා සිටියෙමි.

පරීක්ෂණය සඳහා එතැන තිබූ අළු ගොඩ එකතු කර ගන්නා විට මා පිළිබඳව දන්නා නොදන්නා හැම දෙනම මහ හඬින් හඬා වැළපෙන්නට විය.

"අයියෝ අහිංසකය..." සෙලෝ ආච්චි කම්මුලේ අත ගසා ගත්තාය.

"කාටවත් හිරිහැරයක් නැති මනුස්සය..." මැගිලින් නැන්දා කිඹුල් කඳුලු හෙලන්නට වූවාය.

"කොහේ හරි හොඳ තැනක උපදින්න ඇති." මා දුටු තැන "තුඃ!" ගා කෙළ ගසා අහක බලාගන්නා ජුසේ සීයා කොඳුරා කුරුසය ලකුණු කළේය.

දැන් ඔවුන් සිතා සිටින්නේ "කොස්මස්" යානය හිස මත පතිත වී මා අළුදූලි වන්නට ඇතැයි කියාය.

එහෙත් මම සුවසේ හිඳිමි. එනමුදු වෙනස්කම් කීපයක් සිදුවී තිබේ. මා ඉස්සර සිටියේ බිමය. දැන් උඩය. එනම් කොස් ගහ මුදුනේය. ඉස්සර සියලු සම්පත් තිබුණේය. දැන් ඇඳි වතත් අහිමි වී ඇත.

ඔබ සැමගේ දැන ගැනීම පිණිස කොස්ගස මුදුනේ අසරණව සිටගෙන වුවද ඇත්ත හෙළිකිරීම මගේ යුතුකම යැයි සිතමි.

දිවා ආහාරය සඳහා තම්බා ගෙන කෑමට කොස් ගෙඩියක් කඩා ගැනීමට අපේ වත්ත පහළ කොස් ගස ළඟට ආච්චි සමග ගිය මම ආච්චි ගහ යට තබා කොස්ගහට නැග්ගෙමි.

කොස් ගහ මුදුනේ සිට අවට සිරිනැරඹූ මට මැගිලින් නැන්දාගේ රූබර දියණිය දිය නාමින් සිටින මනස්කාන්ත විලාසය අපූරුවට දර්ශනය විය. ඒ චමත්කාර ජනක දර්ශනයෙන් මන්මත් වූ මම ගහ මුදුනේ සිටම කරණමක් ගසා ඇයට අත්පුඩියක් ගැසුවෙමි.

උඩබිම නොබලා ගැසූ කරණම නිසා කොස් අත්තක තිබූ දිමි ගොටුවක් මා හිස මතට වැටී දිමියන් මට වද දෙන්නට විය. දැවැන්ත කොස් අත්තක් අල්ලා ගත් මා බිම නොවැටී බේරී සිටියද ඇසිල්ලකින් මා හැඳ සිටි සරම ආච්චිගේ ඔළුවට වැටුණි.

සිදුවූ අකරතැබ්බයෙන් හතර විලි ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරෙමින්, ඒ කුරිරු දිමියන්ගෙන් බේරීම සඳහා අත්තෙන් අත්තට පැන යද්දී මාගේ වම් පාදය වැදී කඩා වැටුණු කොස් ගෙඩියක් ආච්චිගේ පිට කොන්දට වැටී විසිවී ගොස් පහළ ළඳට වැටෙනවා මා බලාගෙනය.

මෙම සිද්ධියේ ආරම්භය එතැනය. එහෙත් ආච්චි සිතන්නට ඇත්තේ ද හිටිහැටියේ "කොස්මස්" යානය කඩා වැටුනා කියා විය යුතුය. සිද්ධිය පිළිබඳ සැලවූ රෝහල් නිලධාරීහු ඇම්බියුලන්ස් එකක දමාගෙන ප්‍රතිකාර සඳහා ආච්චි රෝහලට ගෙන ගියාය.

පරීක්ෂණ කටයුතු අවසන් වී පත්තර වාර්තා කරුවෙන්, රසපරීක්ෂකයන්, විද්‍යාඥයන් හා අසල්වැසියන් බොහෝ දෙනෙක් විසිර ගියද, ඒ දූෂමාන ආරංචිය ඇසූ හැම දෙනාම "කොස්මස්" යානය වැටුණු ස්ථානය හා මා මියගිය ස්ථානය නැරඹීමට වැල නොකැඩී පැමිණෙන්නට විය. ඒ අතර මා ළඟින් ඇසුරු කළ කාන්තාවෝ සහ තරුණියෝ මා මියගිය බව අසා මහ හඬින් වැළපෙන්නට වූහ.

දැවැන්ත කොස් අත්තකට මුවා වී රාහු අසුරේන්ද්‍රයා සේ දිවැසින් මෙන් මේ සියල්ල බලාගෙන සිටිය ද, සරමක් නෙමැති කමින් ගසින් බිමට බැස මට ඔවුන් සනසාලිය නොහැකි ය. ඒ නිසාම හතර වටින්ම ඝණාන්ධකාරය ගලා එනතුරු හතර විළි ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරෙමින් මා කොස්ගහ මුදුනට වී සිටිමි.