Wednesday, June 9, 2021

නුවරඑළියෙ ආවෙමු - ගජබින්න නෙවෙයි

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-vJvcZHBIqF4vUMO-5j6tMUw6owUaRu0gVUKNFDSYXQny8exemzd2EFTXCSVSE9QQCNPN0e2Yco2uqZZvRUJ_S1AgH8pFfmAI-9oMDIsIm0dwcLBXOGw1ty2YYjT6zRRVmxteQCQK4Avw/w1200-h630-p-k-no-nu/DSC04092.JPG

ඒ ලෙවල් කරන කාලෙදි අනාගතය ගැන ඉළක්ක කරන්න පටං ගත්තෙමුය. ඒ් ඉළක්කවලින් ඒකක් තමයි නුවරඑළියෙ ජීවත් වෙන එකය. මක් නිසාද යත්, ඒ් කාලේ දැනගෙන හිටපු ෆැන්ටසි ම පළාත නුවරඑළිය වීමය. අපි නිකං මෙහෙ මල්වැටක් දැක්කත් ඒකත් මාර සුන්දර ය.

ඉතිං අපි මෙහෙ ආවා ය. බලන්ට යන්ට නං සෑහෙන තැන් ඇත. ඒ උනාට කොවිඩ් නිසා යන්ඩ බෑ ය. අපි ඇවිත් දවස් ගාණකිං මෙහෙ වස්සාන සෘතුව ආරම්භ විය. චුරු චුරු වැස්ස එක්ක මහ සැරේට හුළඟ ය. එයිට කලිං "යාස්" සුළි කුණාටුවත් ආවෙමු. ඒ් සුළි කුණාටුවට අපේ නිල නිවාසයේ වහළෙ ගළෝගෙන ගිහිං, දැං මේ නිල නිවාසෙ තියෙන්නෙ උඩහ ගෙදර වහළය ය. මේ පළාතෙ ඔය විදිහට වස්සාන කාලෙට ගෙවල්වල වහළ හුවමාරු වෙන එක සාමාන්‍ය දෙයකි. ඒ නිසා හැම ගෙදරකම වහළෙ හදන්නෙ එකම දිග පළලට ය.

මෙහෙ හුළඟ කොයිතරං සැරද කිව්වොත්, අව්ව වැටෙන්නෙ නැත. මෙහෙට පායන ඉරු රැස් හුළඟට ගහගෙන ගිහිං පායන්නේ පේරාදෙණිය දිහාට ය. සමහර දවස්වල ගිණිගත්හේන දිහාටත් නුවරඑළියට වැටෙන්න නියමිත අව්ව වැටෙයි. වැස්ස ගැනත් කියන්ඩ වෙන්නේ ඒ් ටිකමය. හොඳ වෙලාවට දියතලාව පැත්තට වැටෙන වැස්ස හුළඟේ ඇවිත් ග්‍රෙගරි වැවට වැටෙන්නේ ය. නැත්තං ඒ්කත් හිඳෙනවා ය.

නිල නිවාසයේ ගිණි උදුනක් ද ඇත. මේ වැස්ස කාලේ සීතල කොයි තරං ද කිව්වොත්, ඒකට අතට අහුවෙන අහුවෙන තරමෙ දර දාලා ගිණි තිබ්බෙමු. ඊට පස්සෙ එකතු වෙන කාඩ්බෝඩ්, පොලිතින්, පත්තර, පොල්කටු යනාදියත් ගිණි තිබ්බෙමු. දැන් ගිණි තියන්නේ මල් පාත්ති වල තියෙන ගඩොල් ය. ගිණි උදුනේ ඉතා විශිෂ්ඨ වෙන්ටිලේෂණයට පිං සිද්ද වෙන්ඩ ගඩොල් කැට, උලු කැට, දිරාපු යකඩ කෑලි, තහඩු කෑලි, පරණ හට්ටි මුටිට්, පරණ බැට්‍රි, පරණ ෆ්‍රිජ්, පරණ වොෂින් මැෂින්, කැඩිච්ච බයිසිකල්... පවා ගිණි ගන්නේය.

හතර වටෙන් ම කොරෝනා ලෙඩ්ඩුත් වාර්තා වෙන්නේ ය. වාතයෙන් පවා බෝවෙන ලෙඩක් වෙච්ච කල, වැස්සත් එක්ක හමන තද සුළඟ හිංදා, අපි එළකිරි වගේ ඉන්නෙමු. ඒ කියන්නේ එළකිරි බෝතලේට දාලා තියෙනවා වගේ, අපි ගේ ඇතුලට වෙලා ම ඉන්නෙමු ය. කොරෝනා වයිරසය අපේ ඔලුවලට උඩිං හුළඟේ ගහගෙන යන හැටි අපේ උන්දා හෙවත් ආදර බර ඩ්‍රැකියානිය මේ ළඟකදි දවසක් දැක්කෙමු. පස්සෙ බැලු කොට ඒ් රඹුටං ගෙඩි වගෙයකි. උඩහ ගෙදර පොඩ්ඩා කෑමට ගෙනත් තියාගෙන උන්න රඹුටං වගෙයක් ඒ්වා දාලා තිබ්බ මල්ලෙං එළියට ගන්න කොටම හුළඟට අහු වෙලා ය. පස්සෙ අපට දුක හිතී ගෙදර අයිස් පෙට්ටියේ තිබ්බ ඇපල්, පෙයාස්, බ්ලූ බෙරි, මල්බෙරි, බිලැක් කරන්ට්, ප්‍රත්‍යාවර්ත කරන්ට්, ආදී ගෙඩි ටිකක් දීලා පොඩි එකාගේ හිත හැදුවෙමු.

අයිස් පෙට්ටිය කිව්වාට, මෙහෙ ගෙවල්වල අනික් පළාත්වල වගේ ෆ්‍රිජ් එක කියා එකක් නැත. කොහොමත් මෙහෙ තියෙන සීතලට එළවලු නරක් වෙන්නේ නැත. තියෙන්නේ රස්නෙ පෙට්ටිය කියා එකකි. තද ශීතලෙන් එළවලු බේරා ගන්නට ඒක උපකාරී වෙන්නේ ය.

මෙහෙ තියෙන ස්ට්‍රෝබෙරි හරි ලකේ ය. දුසිමකට තුනක් විතර අල්ලන තරං ලොකුයි ය. ඒවගෙ තියෙන රතුපාට වගේ පාටක් මං නං මීට කලිං දැක නැත. කොයි තරං තද රතුද කියතොත්, ඒ්ක නිල් පාටට හුරු රතකි. මෙහෙ මිදුලේ තියෙන එක පඳුරෙන් දවසකට ස්ට්‍රෝබොරි දාහක් විතර කඩා ගන්නවාය. ආපු දවස්වල අපට ඒක හරි ඉහළ කෑමක් වුනාට, (ඒ් දවස්වල ස්ට්‍රෝබෙරි කාල බඩේ ඉඩ තිබුණොත් විතරක් බත් කන්නෙමු.) දැන් නං ගෙදර මිදුලට එන බල්ලන්ට ගහන්නෙත් ස්ට්‍රෝබෙරිවලිනි. 

අල්ලපු ගෙදර පොන්ඩ් එකක් ඇත. ඒකෙ මාලු පොඩ්ඩක් හරි බලාගන්නට පුළුවං මහ දවල්ට විතරය. ඒ් තරමට මෙහෙ වතුර සීතලය. ඒ ගෙදර ඉන්නා අයියා මාලුන්ට ජර්සි අන්දවා ඇත. ඒ උනාට ඒ ඇට්ටර මාලු උන්ගේ ජර්සි නිතරම තෙමාගන්නවා ය. ඉතිං අර අල්ලපු ගෙදර උදවියට මාලුංගේ ජර්සි මාරු කරනවා ඇරෙන්ඩ වෙන වැඩක් නැත. ඒ් වැඩේට වෙනම කුළියක් ගෙවා මිනිස්සු කීපදෙනෙක් තියාගෙන ඉන්නවා ය.

වතුරෙ සීතල කියන්නේ, පොඩ්ඩක් හරි ටැප් එකක් ඇරලා කෝප්පෙකට වතුර ගන්ඩ පුළුවං වන්නේ කුස්සියේ දී විතරය. අනික් හැම තැනම ටැප් එක ඇරියහම එන්නේ අයිස් කැට ය. පොල්තෙල් ඊට හතයි ය. මෙහෙ කඩවල පොල්තෙල් විකුණන්නේ කුට්ටි වශයෙනි. අපි ගිහිං ‌පොල්තෙල් කිලෝවක් ඉල්ලුවහම, මුදලාලි නූලෙං සබන් කැටේ කපනවා වගේ, පොල් තෙල් කුට්ටියක් කපා, කිරා, කඩදාසියක ඔතා, ගෝණි ලණුවෙන් බැඳලා දෙන්නෙමු.

කියන්නට නං දේ එමට ය. ලියාගන්නට වෙලාවක් ඇත්තේ ම නැත. එහෙං කොරෝනා මර්දන කටයුතු ය, වැක්සිනේෂන් ය, පළාත්පාලන ආයතන වල රාජකාරි අත්‍යවශ්‍ය සේවා කර ඇත්තෙමු. තව අසයින්මන්ට් දෙකක් මේ මාසය තුල ලියන්නට ද ඇත්තෙමු. ඒ් අස්සේ විභාගෙට පාඩං කොරන්නට ද ඇත්තෙමු. එහෙයින් මෙතනිං නවතිනවා ය.

මේ ටික ලිව්වෙත් කලිං පෝස්ටුවේ අගට සරත් ලංකාප්‍රිය අයියා දාපු කමෙන්ට් එකට ඇපෙන් බේරෙන්නට ය. එහෙනං ටටා වේවා යැයි ඉත සිතින් ප්‍රාර්ථනා කරමි.

Sunday, June 6, 2021

අවසානයක් නොවේ 34

33 කොටස...


ඇඩම් ඩ්‍රේක් ඇන්ඩර්සන් දෑස් හැර බැලුවේ තමන් සිටින්නේ කොතනකදැයි දැන ගැනීමට ය. ලී කඳන් දෙකක් එක මත එක සවිකර තැනුණු ඇටවුමකට සිය දෙපයේ වළලුකර සිර කර ඇති බව ඔහුට දැනුණි. දෙපය හිරි වැටී තිබුණෙන්, එම ඇටවුම පැය ගණනක් තිස්සේ තමන් සිර කර තිබූ බව සිතා ගන්නට වැඩි වේලාවක් නොගියේ ය. අවසාදිත පාෂාණයකින් තැනුණු ගුහාවක එළන ලද රළු ලොම් සහිත සත්ත්ව හමක් මත තමන් උඩුකුරුව වැතිරී සිටින බව ඔහුගේ මොළයට ගිය දෙ වන සංඥාව විය. දෑත දෙපසට ඇද බරැති දම්වැල්වලින් ගැට ගසා තිබුණු බව ද එවිගස ම දැනුණේ, දෙපය නිදහස් කර ගැනීමට තැත් කරද්දී ය. දෑස අඩ අඳුර ට හුරුවීගෙන එත් ම, ගුහාව තුළ තමා වටකරගෙන සිටි ඉන්ද්‍ර, අග්නි සහ රීරි යක්ෂයා හඳුනාගැනීමට ඩ්‍රේක් සමත් විය. 

ගිණිගලක් තවත් ගලක ගසන හඬ හා එයින් ගිණි පුපුරු නඟින හඬ සමඟින්, මන්දාලෝකයක් පැතිර ගියේ ය. දැල්වුණු පිත්තල පහනක් අතින් ගත් අග්නි ඇඩම් ගේ මුහුණ අසළින් ගල් තලාව මත දණගසා ගත්තා ය. තම මුහුණ වෙත නැඹුරු වුණු තරුණියගේ විමසිලිමත් තීක්ෂණ දෑස් දෙස බැලූ ඇඩම්, එහි අඟලක් පාසා ලියැවුණු අනනුකම්ප්‍ය හැඟීම දැක මවිත විය.

"හ්ම්..." ඈ දිගු සුස්මක් හෙළමින් නැඟිට්ටා ය. "දැන් ඔහු හොඳ සිහියෙන්..."

"එහෙනම් අපට ප්‍රශ්න කළ හැකියි." ඉන්ද්‍ර කීවේ සංස්කෘත බසිනි.

ඉන්ද්‍ර සහ වානර රූපී අමනුෂ්‍යයා ඇඩම් ගේ හිස දෙපසින් ඇණතබාගත්හ. 

"නුඹ ලෝකී වෙනුවෙන් කළ මෙහෙවර මොකක්ද?" ඉන්ද්‍ර ඇසී ය. 

"මට ලෝකී එක්ක ගනුදෙනුවක් නෑ." ඩ්‍රේක් කීවේ කෝපයෙනි.

"එහෙනම් ලෝකී මිත්‍ර ගේ හිසට අත තියාලා, ඔහුගේ සිහිය අවුල් කරලා, නැගිටිද්දී නුඹට ස්තූති කළේ මොකට ද?" යටි උගුරෙන් නැඟුණු කඨෝර හඬින් ප්‍රශන කළේ ‌රීරි යක්ෂයා ය.

"ලෝකී?" ඩ්‍රේක් මඳකට නිහඬවී නැවත මතකය ආවර්ජනය කළේ ය. "එතකොට ලෙව්කේ නිළමෙ හැටියට හිටියෙ ලෝකී ද?"

"අපට නුඹ හුරතල් කර කර ඉන්න වෙලාවක් නෑ." ඉන්ද්‍ර කීවේ නොමනාපයෙනි. නුඹගෙ සහචරයා හැටියට හිටියෙ තෝර් බව අපි දැනගත්තෙ ටික කාලෙකට කලින්. ඒත් ලෝකි කරපු මගඩිය අපට තේරුම් ගන්න බැරිවුණා. මිත්‍ර ගෙ අවාසනාවට..."

"මම ඒ කිසි දෙයක් දැනගෙන උන්නෙ නෑ." ඇඩම් කීවේ නොඉවසිල්ලෙනි. සිය සිරුරේ ශක්තිය නැවත එක්රැස් කරගත් ‌නෝර්ඩිකයා, දෑත් දෙපා මුදවාගැනීමට නිරර්ථක උත්සාහයක යෙදුනේ ය.

"තවත් අපට හංගන්න හදන්න එපා ඩ්‍රේක්..." අග්නි සිය තියුණු කටහඬින් කියමින්, සුරතේ වූ පිත්තල පහන දිගු කොට ගුහාවේ එක් කෙළවරක් දැක්වූවා ය. ඒ අනුව හිස ඔසවා බැලූ ඇඩම් දුටුවේ විශාල වානේ කූඩුවක සිරකර සිටි ස්ට්‍රිජ් පක්ෂියා ය. ඒ කූඩුව අසළ සිටි අඳුරුවන් සමකින් සහ දිගු හිසකෙසින් යුතු දිවිසමක් ඇඟලාගත් යෝගී තරුණයාගේ තියුණු බැල්ම ඔහුට දරාගත නොහැකි තරම් විය. 

"නුඹ ඉන්දියාවේ නෝර්ඩික් මිනිස්සු එක්ක පණිවිඩ හුවමාරු කරගන්න බව රුද්‍ර අපට කීවේ නුඹ රහස් දූරයට එකතු කරගන්නවාත් එක්ක ම යි." අග්නි නැවතත් කීවා ය. "නුඹලා මේ රටේ යමක් හොයන බව අප දැනගත් නමුත්, ඒ මොකද්දැයි නුඹ මටවත් හෙළි කළේ නෑ. ෆාහියන් භික්ෂුව එක්ක ආපු වානර රජුත්, ජලජ පැළෑටියක් හොයාගෙන ආපු ගිල්ගමේෂුත්, ආත්මන් ගේ පා සටහන වඳින්න ආපු අලිසන්දිරිත්, මාර්කෝ පෝලෝත්, ඉබ්න් බතුතාත්, හොයාපු අමරණීයත්වය ම නුඹත් හොයන බව අපට වැටහුණත්... ඒ කොන්ත්‍රාත්තුව නුඹට පැවරුවේ ලෝකී බව දැනගත්තත්... නුඹ අපට කිසිම දෙයක් එළිදරව් නොවන හැටියට ප්‍රවේසම් වුණා..."

https://travelatelier.com/blog/gilgamesh-quest-for-immortality-found-in-turkey/
...ජලජ පැළෑටියක් හොයාගෙන ආපු ගිල්ගමේෂුත්...

"මගෙ කණ්ඩායමේ හිටපු නිර්භීතම දෙන්නා පණපිටින් ගිණිතියාපු නුඹ ට..." අග්නිගේ දෑසේ දැල්වුණු කෝපය දුටු ඩ්‍රේක් මොහොතකට සිය දිව පාලනය කරගත්තේ ය.

"නුඹගෙ පණ වගේ ම කටත් හයියයි." ඒ ගැඹුරු කටහඬ තමන්ට හුරු බව ඇඩම් ට වැටහුණි. ඉන්ද්‍ර ගේ පිටුපසින් මෙතෙක් මුවා වී සිටි ටිරෙල් හිස එසවී ය. "ඒත් නුඹ ඇස්ගාඩ්වරයෙක් නෙවෙයි. ලෝකී ගේ සැළැස්මේ නුඹ පොඩි ‌කොටසක් පැවරුණු ඉත්තෙක් විතරයි. එයින් නුඹට ලැබෙන ඉටිගෙඩියක් නෑ. වඩා හොඳයි නුඹ දන්නා තරම අපට කියලා, ලෝකී ගේ විනාශකාරී සැළැස්ම පරදවන්න දායක වෙන එක."

ඩ්‍රේක් සිය පහත් හඬින් ශාන්තව කතා කළේ ය. "මම දන්න තරම ම නුඹත් දන්නවා ටිරෙල්..." 

ඔහු තවත් වචනයක් හෝ කතා කරන තුරු සියල්ලෝ ම නිහඬ වූ හ. එහෙත් ඊළඟ මිනිත්තු කිහිපය රැහැයියන්ට ඉඩ දී ඇඩම් දෑස් පියාගත්තේ ය.

"නුඹලා ට උවමනා විදිහකට මගේ අවසානය තිරණය වුනාවේ. මම ඔයිට වඩා දෙයක් දන්නෙ නෑ..."

රීරි යකා ට හිසින් සංඥා කරමින් ඉන්ද්‍ර නැඟී සිටියේ ය. ඔහු අනුව ටිරෙල් ද, අග්නි ද, රුද්‍ර ද, ගුහාවෙන් පිට වූ හ.

ඇඩම් ගේ වමත බැඳ තිබූ වානේ දම්වැලෙහි අනෙක් කොන ඔතා තිබූ ගල් කුට්ටියෙන් මුදවා ගත් රීරි යකා, වමත  නවා ඔහුගේ පපුව මත තබා, එම දම්වැල සීරුවට නෝර්ඩික් නාවිකයා ගේ සිරුර වටා එතී ය. ඊළඟට දකුණත... ඉන්පසුව හිරිවැටී තිබූ දෙපය දඬුකඳෙන් මුදවා, පහසුවෙන් ම යුරෝපීයයාගේ උසැති සිරුර ඔසවා සිය උරහිස් මතින් තබාගෙන, ගල් ලෙනෙන් පිටතට පිය නැඟී ය.

*    *    *

හිමිදිරි හිරු ගේ අරුණුවන් රැස් තුරු මුදුන් ස්පර්ෂ කරන්නට පටන් ගත්තා පමණි. උසැති ගස් දෙකක් අතර සවිමත් ලණු පොටවලින් එල්ලී තිබූ කුකුල් කොටුවේ සිටි මහළු රතු කුකුලා සුපුදු පරිදි පළමු හිරු රැසින් ම අවදි විය. මාස කිහිපයක පටන්, ඌට අභියෝග කරමින් උදෑසන හඬලන්නට පුරුදු වී සිටි කලුවන් කුකුල් නාම්බා අද හැඬලුවේ නැත. එයින් හටගත් සතුටින් ප්‍රබෝධමත්ව හිස ඉහළට ඔසවා, අත්තටු ගැසූ රතු කුකුළා දවසේ පළමු නාදය නැඟුවේ ය. තම නායකත්වය එසේ තහවුරු කළ පක්ෂියා කිකිළියන් රෑණ සිසාරා සිය නෙත් පහර යවද්දී දුටුවේ, කලු කුකුලු නාම්බා කුකුල් කොටුව යට බිම වැටී සිටි ආකාරයයි. උගේ බෙල්ල කැඩී තිබුණු අතර, එයින් ගැලූ ලේ දහරක සේයාවක් වත් නොවී ය.

කුකුළන් ගේ හැඬළීමත් සමඟ අවදි වුණු  වෙද මුදලි වළව්වේ ටිකිරි මැණිකේ සිය පසෙකින් නිදා සිටි මෑණියන් පොරවා සිටි රෙදි කඩ නැවත සකස් කර ඇඳෙන් බිමට බැස්සා ය. ටිකිරි බණ්ඩාර සහ වෙද මුදලි තුමා කලින් දා රැය ගත කළේ රජ වාසලේ වූ බැවින්, එදින උදෑසන ගෘහ පාලනය තරුණ කුමාරිහාමි අත විය. සිය වරලස පීරා ගුළියක් සේ හිස පිටුපසින් සකස් සරගත් ඈ, වළව්වේ පිටුපස බරාඳය වෙත පැමිණ මෙහෙකාරියන් කිරි දෙවීම ට පිටත් කර හැරියා ය. 

ඩ්‍රේක් රහස් දූරයේ රාජකාරියට පිටත් ව ගිය දා සිට ම ඇගේ දිනචර්යාවේ පළමු කොටස වී තිබුණේ, නෝර්ඩික් රැඳවියා සිටි කුටිය දෙස බැලීම ය. වෙනදා මෙන් නොව, එම කුටියේ දොර ඇර තිබූ බව දුටු තරුණියගේ මුහුණේ මඳ සිනාවක් නැඟුනි. 

"මේන්න කුකුලෙක් වැටිලා..." කිරි දෙවීමට ගිය මෙහෙකාරියක් කෑගැසුවේ එවිට ම ය. ඒ දෙස බැලූ තරුණ කුමාරිහාමි දුටුවේ රැඳවියාගේ කුටිය පිටුපස වූ කොස් ගහේ දැවැන්ත අත්තක් කැඩී වැටී ඇති බව ය.

කුකුල් කොටුව දෙසට යන ගමන්, රැඳවියාගේ කුටිය වෙත පියනැඟූ ටිකිරි මැණිකේ මඳක් විපිලිසර ව, විවර වී තිබූ දොරෙන් එබී බැලුවා ය. නාවිකයාගේ උසැති සිරුර කුටිය තුළ වූ ලී මැස්ස මත වැතිරී තිබුණි. ය අප්‍රාණික බව පෙනුණු හෙයින් කුමාරිහාමි යන ගමන නවතා, කුටිය තුළට පියවර නැඟුවා ය. අසාමාන්‍ය ලෙස ‌සුදුමැළි වූ ඩ්‍රේක්, ආයාසයෙන් දෑස් විවර කොට ඈ දෙස බැලී ය. ඔහුගේ නහර ලෙයින් තොර වූ බවක් පෙනුණි. දෑස් වටා වූ කලු පැහැයත්, නිල්වන් වූ නියපොතුත් ඇගේ දෑසට ලක්වූයේ එක්වරම ය. 

"රීරි යකා?" මුමුණමින් තරුණිය ඇඩම් ගේ සිරුර ට නැඹුරු ව පිරික්සුවා ය. දෑස් පියාගෙන සිතිවිල්ලට වැටුණු ඈ, එක්වනම ආපසු හැරුණා ය.

පියාගේ වෙදපොත් තිබූ පෙට්ටගමේ රහස් කොටසක සඟවා තිබූ සැත්කම් උපකරණ සහ පුස්කොල පොතක් සොයාගත් ඈ තම දෙපයට හැකි වූ උපරිම වේගයෙන් ආපසු රැඳවියාගේ කුටියට දිව ආවා ය. තමන් රැගෙන ආ සැත්කම් උපකරණ, කහ දියරෙන් සහ, වාෂ්ප නඟින උණු දියෙන් සේදූ තරුණිය, ඇඩම් ගේ වම් අතෙහි වැලමිට හරියේ ඇතුල් පැත්තෙන් සියුම් කැපුමක් කර, නහරයක් මතු කර ගත්තා ය. හම් පටියකින් සිය වමතෙහි උරහිසට පහළින් වෙලා සිරකරගත් ඈ, එහි ගැටයක් ගසා, හම් පටියේ පොටවල් සිය දතින් තදකරගත්තේ, උපකාරයට කිසිවෙකුත් නොසිටි බැවිනි. ඇගේ සැත්කම් පිහියෙන් සීරුවට ඇගේ උඩු බාහුවෙහි ශිරාවක් කැපී යත් ම, දැනුණු වේදනාව ඈ සම් පටිය සපා ගනිමින් දරා ගත්තා ය. යම් රහස් ඖෂධ කල්කයක් ඇතුල් කරන ලද, උණු දියෙන් තැම්බුණු,  පස්ලෝ බටයක් ශිරාව කැපුණු තැනට ප්‍රවේසමින් තබා තද කරගත් ඈ, එම බටයේ අනෙක් කොන ඇඩම් ගේ වමතෙහි කැපුණු නහරයට තද කර, සෙමෙන් සෙමෙන් සිය දතින් තද කර ගත් සම් පටිය බුරුල් කළා ය.

කාලාන්තරයක් සේ දැනුණු වේලාවක් තිස්සේ තරුණියගේ ලේ, නෝර්ඩික් යාත්‍රිකයාගේ නහර වැල් පුරවමින් ගළා ගිය‌ේ ය. තමන්ට මඳ ක්ලාන්ත ගතියක් දැනෙණ විට ය, ඈ සිය සැත්කම කෙළවර කරන්නට සිතුවේ. ලේ නවතන බෙහෙත් තුවාල දෙකෙහි ගල්වා වෙලන්නට පමණක් ඇගේ දෑතට ශක්තිය තිබුණි. දෑස් අඳුරු වී එත්ම, බිම වාඩිවුණු ටිකිරි මැණිකේ ලී මැස්සේ කණුවකට හේත්තු වූවා ය.


ඊට පස්සෙ මොකද වුණේ... අපි බලාගෙන ඉමු.

වැඩිපුර බලපු ලිපි