නැකැත් ගැන - 2015 වෙසක් කළාපයෙ දෙවෙනි ලිපිය

ජාතක කතා පොතේ දැක්වෙන 46 වන ජාතක කතාව වන නක්ඛත්ත ජාතකය මෙවර වෙසක් කළාපයෙන් ඉදිරිපත් කරනවා.

http://www.silumina.lk/2015/04/12/af15041214.jpg

බුදුන් වහන්සේ ජේතවනාරාමයේ වාසය කරන කාලයක, එක් ආජීවකයෙක් පිළිබඳව මේ කතාව දේශනා කළා.

සැවැත්නුවර එක් ගෙදරක දියණියක්, අසළ ගමක එක් තරුණයෙකුට යෝජනා කරලා, කැන්දාගෙන යාමට දිනයකුත් නියම කර ගත්තා. මනමාලයාගේ පියා ඒ දිනයේ නැකැත් තියේද යන්න ගැන එක ආජීවකයෙකුගෙන් විමසුවා.

ඒ ආජීවකයා, 'මගෙන් අහන්නේ නැතිව තමන්ම දින නියම කරගෙන, දැන් මගෙන් නැකැත් අහනවා' යැයි සිතා කෝප වී, "ඒ දිනයේ කිසිම නැකැතක් නෑ. කිසිම සුභ කටයුත්තකට සුදුසු නැහැ. මොනවා හරි කළොත් මහා විනාශයක් තමයි වෙන්නේ" කියා අර තැනැත්තාව බයකළා.

ඉතින් මනමාලයාගේ පැත්තේ අය එදා මනමාලිය කැන්දාගෙන එන්නට ගියේ නෑ. නගරයේ, මනමාලියගේ ගෙදර උදවිය, මඟුල් ගෙදර ලෑස්ති කරලා, මනමාලයා එනතුරු බලා හිටියා. ඉතින් මනමාලයා ආවේ නැති නිසා, වෙනත් තරුණයෙක් සොයාගෙන, එයාට ඒ ලෑස්ති කරපු මඟුල් උත්සවයෙන්ම, මනමාලිය සරණපාවා දුන්නා. (මේ වගේ දේවල් අදටත් ඉන්දියාවෙ සිද්ධ වෙනවා.)

ගම්වැසි මනමාලයාගේ පිරිස වෙනත් දිනයක සැවැත් නුවර ඇවිත්, විවාහ උත්සවය කරමුයි කීවා. එවිට සැවැත් නුවර උදවිය, "නුඹලා දුෂ්ට මිනිස්සු, ලැජ්ජා නැති උදවිය, අපිට මඟුලට දින නියම කරලා, එදා ආවේ නෑ. අපිට ලැජ්ජා කළා. ඒ නිසා ආ මඟින්ම ආපසු යනු, අපේ දියණිය අපි වෙනත් තරුණයෙකුට දුන්නා" යි කීවා.

මේ කතාව භික්ෂූණ් වහන්සේ අතරටත් ආරංචි වී, දම් සභා මණ්ඩපයේදීත් කතාවට ලක් වුණා. බුදුන් වහන්සේ "මේ ආජීවකයා මීට පෙර ආත්මයකදිත්, මෙවැනිම දෙයක් කළා" යැයි කියා, නක්ඛත්ත ජාතකය දේශනා කළා.

ජාතක කතාවේදීත් සිද්ධ වුනේ ඉහතින් දක්වපු සිදුවීමට සමාන දෙයක්මයි. හැබැයි මනමාලි ගම්වැසි ගෙදරක, මනමාලයා නගරයේ ගෙදරක කෙනෙක්.

ඒ කතාවේ, අවසානයේ ගම්වැසියන් සහ නගර වැසියන් අතර අඬදබරය දුටු නුවනැති මිනිසෙක් ඔවුන්ට මෙසේ අවවාද කළා:

"නැකැත් බැලීමෙන් ඇති ප්‍රයෝජනය මොකද්ද? මනමාලිය කැන්දාගෙන යාම ම නැකැතක් වාගේ නේද?

නැකැත් බලමින් ඉන්නා බාලයාගේ කටයුතු ප්‍රමාද වෙනවා. බලාපොරෙත්තු වන දෙය ඉටුවෙනවා නම් එයම තමයි නැකැත. තාරකා කුමක් කරන්නද?"

නක්ඛත්ත පතිමානෙන්තං

අත්ථො බාල උපච්චගා

අත්ථො අත්ථස්ස නක්ඛත්තං

කිං කරිස්සන්ති තාරකා