මී පවුලක හරිම හැඩ වැඩ මී කෙල්ලෙක් උන්න. ඈට කල වයස හරි ගිය තැන, ඇගෙ දෙමව්පියො කල්පනා කළා ලේකෙ ඉන්න බලවත්ම කෙනාට ඈ කසාද බන්දල දෙන්ඩ. කල්පනා කරල ගියා ඉර හම්බෙන්ඩ.
ඉර කැමති උනා මී පැටික්කි කසාද බඳින්ඩ.
“ඔහේ නේද ලෝකෙ ලොකුම බලවතා?“ මී අම්ම ඇහුව.
ඉර ඔළුව දෙපැත්තට වැනුව.
“වැහි වළාකුළ මටත් වඩා බලවත්. එයා ඉන්නකොට අහසෙ, මාව වැහිල යනව“ ඉර කිව්ව.
ඒ ගමන මී දෙමව්පියො ගියා වැහි වළාකුළ හොයාගෙන
“මාත් නෙමෙයි බලවත්ම“ වැහි වළාකුළත් කිව්ව. “හුළඟ ආවම මාව ගහගෙන යනව“
ඒගමන මී පවුල හුළඟ ගාවට ගියා.
“කණ්ඩිය මගෙ ගමන වළක්වනව.“ හුළඟ කිව්ව “මං කොච්චර සැරට හැමුවත් කණ්ඩිය පෙරළන්ඩ බෑ. ඉතිං කණ්ඩිය තමා බලවත්ම“
කණ්ඩියත් කිව්වනෙ එයා නෙමෙයි බලවත් කියල.
“හරක අඟ අතුල්ලනකොට මාව කැඩෙනවනෙ. පේන විදිහට හරක තමා ලෝකෙ බලවත්ම“
 |
| http://www.washingtonindependentreviewofbooks.com /assets/uploads/trump_1.jpg |
ඉතිං මී ජෝඩුව දුවත් ඉස්සර කොරං ගියා හරක හොයාගෙන.
හරකත් කියන විදිහට එයා නෙමෙයි බලවතා. නාස්ලණුවලු. ඒකට ඕනෙ විදිහටලු හරක වැඩ කරන්නෙ.
ඉතිං මී දෙමාල්ලො නාස් ලණුවෙං ඇහුව දුව බඳින්ඩ කැමතිද කියල.
“මාත් නෙමෙයි බලවතා“ නාස්ලණුවත් කිව්ව. “මී තඩියෙක් ඉන්නව මාව කපල දාන්ඩ බලාගෙන.“
ඒ ගමන මී දෙමාල්ලො අර නාස්ලණුව කපල දාන්ඩ එන මී තඩිය ලෝකෙ ලොකුම බලවතා කියල තේරුං අරං, තමුංගෙ මී පැටික්කි ඌට බන්දල දුන්න.
ලොකෙ බලවතා ගැන බෙලරුස් කතාවක් තියෙනව. මට මතකයි එකපාරක් අපි පොඩි කාලෙ ටීවී එකේ ගියා මේ කතාව.
 |
| https://images-na.ssl-images-amazon.com /images/I/61D6Ai34y6L.jpg |
දවසක් ගල් කඩන්නෙක් ගලක් කඩ කඩ ඉන්නකොට
ගල් කඩන්නටත් හිතුණ “මං අර ඇතා උනානං... මාත් මිනිස්සුංගෙං ගරු සත්කාර ලබනවනෙ“ කියල.
ඒ හිතනවත් එක්කම ගල් කඩන්න රජුගෙ ඇතා උනා. මිනිස්සු එයාට ගරු කළා. ඒත් එකපාරටම, රජා ඇතා පිටේ ඉඳං තේ එකක් බොන්ඩ ගිහිං උණු තේ හැළුන ඇතා පිටේ.
“ඇතෙක් උනාට වැඩක් ඇතෑ...“ ගල් කඩන්නට හිතුණ. “ඊට හොඳයි ඇතා පිටේ යන රජා උනානං.“
එතකොටම ගල්කඩන්නා රජ්ජුරුවො උනා. ගල් රජ්ජුරුවො ඉතිං ඔහොම ඇතා පිටේ දිගටම ගියා. යනකොට ඉර තදිං පායන්ඩ ගත්තා. රජ්ජුරුවන්ට ඉහිං කණිං දාඩිය වැක්කෙරෙන්ඩ ගත්තා.
“ඉර රජාට වඩා බලවත්නෙ“ ගල්කඩන්නට හිතුණා “මීට හොඳයි මං ඉර උනානං“
ඉතිං ගල් කඩන්නා ඉර උනා. ගල් ඉර තදේට පායන්ඩ ගත්ත, තමුංගෙ බලය පෙන්නන්ඩ. අන්තිමේ තද කළු වැහි වළාකුළක් එනකංම ගල් ඉර දන් නෑ මොකද වෙන්නෙ කියල.
වැහි වළාකුළෙං ඉර වහගත්ත. “ඉර වෙලා වැඩක් නෑ නෙ“ ගල් කඩන්නට තේරුණා. “වැහි වළාකුළ ඊට වඩා බලවත්නෙ. වෙනවනං වැහිවළාකුළ තමයි වෙන්ඩ ඕනෙ“
එහෙම හිතෙනවත් එක්කම ගල් කඩන්නා වැහිවළාකුළක් උනා. එයා වැහැල වැහැල වැහැල, ගංවතුරක් එන්ඩම වැස්සා.
එතකොටම කොහෙද ඉඳං ආපු තද හුළඟකට වළාකුළ ගහගෙන යන්ඩ ගත්ත.
“හුළඟ තමයි බලවත්ම. හුළඟ වෙන්ඩ ඇත්තං මට...“ ගල් කඩන්න එහෙම හිතුව. ඒත් එක්කම ගල් කඩන්නා හුළඟක් වෙලා
ඒ හුළඟට අහුවෙච්ච හැම එකක්ම උඩ ගිහිං කැරකිලා, ඈතට විසි උනා. එකක් ඇරෙන්ඩ.
ඒ තමයි ගල් කන්ද.
හුළඟ කොච්චර සැර දැම්මත් ගල් කන්ද නෙමෙයි එක අඟලක් හෙල්ලුනේ.
“යකෝ... හුළඟ වෙලා වැඩක් නෑනෙ. ගල්කන්දනෙ වැඩ්ඩා... මාත් ගල් කන්ද වෙන්ඩ ඕනෙ.“ ගල් කඩන්නා එහෙම හිතුව විතරයි එයා මහ ගල් පරුවතයක් උනා.
උනා විතරයි මිනිහෙක් ඇවිත් ගල කඩන්ඩ ගත්ත.
“මේක මාර වැඩක්නෙ. එතකොට ගල්කඩන්නද ලෝකෙ ඉන්න බලවත්ම මිනිහ? මාත් ගල් කඩන්නෙක් වෙන්ඩ ඕනෙ“
ඉතිං ගල් කඩන්නා අයෙම ගල් කඩන්නා බවට පත් වුනා. එයා තේරුං ගත්ත, ලෝකෙ ඉන්න බලවත්ම කෙනා තමයි, වෙහෙසිලා වැඩකරන මනුස්සයා කියල.
ඒ ඔක්කොමත් හරි. යථාර්ථවාදීම කතාව තියෙන්නෙ අප්‍රිකානු ජනකතා අතරෙ.
බළලා කොහොමද ගෙදරට හීලෑ උනේ කියන එක තමයි ඒකෙං පැහැදිලි කරන්නෙ.
කැලේ හිටපු බළලා දවසක් තීරණය කළා, බලවත්ම සතා එක්ක යාළු වෙන්ඩ. එහෙම හිතල සිංහයා ගාවට ගිහිං, එයත් එක්ක යාළු උනා. දැං ඉතිං දඩයමේ එහෙම යන්නෙ බළලා, සිංහයත් එක්කමයි.
දවසක් සිංහයා ඇතෙක්ගෙ පිටට පැන්නා. ඇතා සිංහය පනිනවත් එක්කම දළ දෙක දික් කළා. සිංහය ඒ දළදෙකේ ඇනිලා මළා.
දැං ඉතිං බළලා ඇතා එක්කමයි ගමන බිමන. ඇයි ඉතිං ඇතා සිංහයටත් වඩා බලවත් නෙ.
අනේ ඉතිං වැඩි දවසක් යන්ඩ උනේ නෑ, දඩයක්කාරයෙක් ඇවිත් වෙඩිතියල ඇතා මැරුවා.
ඉතිං මිනිහා තමයි ලෝකෙ බලවතා කියල හිතල බළලා දඩයක්කාරයත් එක්ක ගෙදර ආව.
ඒ එනකොට දඩයක්කාරයගෙ මායිය හොඳටම ආවේස වෙලා. දඩයක්කාරයට බැණල බැණල, උන්දැව එළියට දාල දොර වැහුව.
“අඩේ බැලින්නං මිනිහ නෙමෙයිනෙ ලෝකෙ බලවතා, ගෑණිනෙ“ කියල තේරුං ගත්ත බළලා, එදා ඉඳං ගෙදර ගෑණු මනුස්සය පස්සෙංම වැටුණ...
 |
| http://pet.nifty.com/cms_image/pet/column /140105000054/139019546915558_1s.jpg |
