අවසානයක් නොවේ - 30

"ඔව්... දෙන්නා ම තමයි" සුමන වාඩි වී සිටි තැනින් නැඟිට ඇත්කඳ ළිහිණියා වෙත පිය නැගුවේ ය. ඔහු දැවැන්ත පක්ෂිරූපාකාර සත්ත්වයාගේ මුහුණ දෙසට සිය සුරත දිගු කරත්ම, ළිහිණියා ගෙළ දිගු කරමින් හිස බිමට පහත් කළේ කර මතට නැඟීමට පහසුු කරවමිනි. සුමන ඉතා පහසුවෙන් වම් පය ඔසවා ඓරාවණගේ කර මතට පැන, හරි බරි ගැසුණි. ඔහු අනුගමනය කළ තාරා, බිම සිටිමින් ම නෝර්ඩික් නාවුකයාට ද ළිහිණියාගේ කර මතට නැගීමට උදව් කළා ය. ඩ්‍රේක් සුමනගේ පිටුුපසින් වාඩි වූ විගස, ඔහු ගේ බාහුවේ එල්ලී, සුඛනම්‍ය ලීලාවෙන් කෙටි පිම්මක් ඉහළට පිනූ කාන්තාව පුරුෂයන් දෙ දෙනාට ම පිටුපසින් ඇත්කඳ ළිහිණියාගේ කර මතට නැග ගත්තේ සැහැල්ලුවෙනි. 

එවිගස, සුමනගේ විළුඹින් පැහැරුණු ඇත්කඳ ළිහිණියා දුන්නෙන් මිදුනු ඊයකටත් වඩා වේගයෙන් අහසට නැඟුනේ ය. 

එවැනි වේගයක් අපේකෂා නොකළ ඇඩම් ගේ හිස කැරකෙන්නාක් මෙන් ඔහුට දැණුනි. භයංකර කුණාටු මැද, බමරයක් සේ වැනෙන කුඹ ගස් මුදුනේ, හරස් රුවල් දඬු දිගේ කෙටි අසිපත වනමින් සැහැල්ලුවෙන් දිව ගිය පළපුරුද්ද තිබුණ ද, මේ අත්දැකීම ඒ සියල්ලට වඩා අතිශයින් වෙනස් විය.

මොහොතකින් වළාකුළු පසුකරමින් ඉහළ නැඟුනු ළිහිණියා ආපසු පහතට බැස්සේ උල්කාෂ්මයක් බඳු වේගයකිනි. පුළුන් තීරු වැනි වළාකුළු ඉරාගෙන පහතට එද්දී, මිනිස් පහසක් නොලද නැවුම් කොළපැහැ තණ බිමක් මිහිදුම අතරින් මතු වී ආයේ ය. දැවැන්ත වටකුරු ගල් විසිරුණු උස් සානුවක් මැද...පෙණ කැටි නඟන දිය පහර කිහිපයක් සතර අතට ගළා යන කළු වන් දියෙන් පිරි විලක්...විල් ඉවුරෙහි එක් පසෙක සිටුවන ලද ගල් කුළු වලින් සැදුණු වටයක්... නාවුකයාගේ ඇසට ලක් විය.

කුඤ්චනාදය වැනි තියුණු හඬක් නඟමින් ඓරාවණ ගල් වටය අසල බිමට පහත් විය. වේගයෙන් පතිත වූව ද, උගේ කර මත සිටි මඟියන් ති දෙනාට යන්තමින් හෝ කම්පණයක් නොදැනුණි.

"නුඹලා ට..." අග්නි කියන්නට ආ දෙය ගිළ ගත්තා ය. වම් පය පක්ෂියාගේ හිසට ඉහළින් දකුණු පසට ගත් සුමන උගේ කර මතින් ලුහුටා බිමට පැන ගනිද්දී, ගල් වටය තුළ පුරුෂයන් සිවු දෙනෙකු සිටි බව ඩ්‍රේක් දුටුවේ ය. 

"ටිරෙල්!"

ඇඩම් ගේ කටහඬ සමඟින්, ඔහුගේ පැරණි සහචරයා වාඩි වී සිටි තැනින් නැඟිට, ගල් වටයෙන් එළියට දිව ආවේ නිතැතිනි. අද්මිරාල් ද සුමන අනුකරණය කරමින් ළිහිණියාගේ කර මතින් බිමට පැන, සිය පැරණි සගයා වැළඳ ගත්තේ ය.

*    *    *

"ටිරෙල් කියපු විස්තරය ඇත්ත බව මම තවත් මාර්ග කීපයකින් තහවුරු කරගත්තා." ඉන්ද්‍ර කීවේ ය. සය දෙනා ම සිටියේ ගල් වටය තුළ වූ කුඩා ගල් මත වාඩි වී ගෙන ය. "මේ පාර නම් කන්ද උඩ රට රාජසිංහ රජ්ජුරුවන්ගේ අත්තනෝමතික පාලනය ඉවරයක් ම කරන්න හැකියාව කැරළි කාරයන්ට තියෙනව. ලුණුගල ධර්මකීර්ති තෙරුන්නාන්සෙ යි, වැලිවිට සරණංකර පොඩි උන්නාන්සෙ යි හැම දෙයක් ම තිතට ම සැළසුම් කරලා. වෙන්න පුළුවන් කුඩා මහත් හැම විකල්පයකට ම මුහුණ දෙන්න මේ අය සූදානම්.

"ඒත්, රාසිං දෙයියො කම්මුතු කරලා රජකමට පත් කරගන්නෙ කාවද? අන්න එතනයි ගැටළුව. රාජසිංහ රජ්ජුරුවන්ගෙ පුතා, මහාස්ථානෙ කුමාරයාට නම් මිනිස්සුන්ගෙ පොඩි හරි පක්ෂපාත කමක් තිබුණා. ඒත් මේ රජ කරවන්න යන කරල්ලියද්දෙ බණ්ඩාර ගෙ මුණුපුරාට උඩරට මිනිස්සු පක්ෂපාති වෙන්නෙ නෑ. යමසිංහ කුමාරයටත් රජකමේ ඉන්න පුළුවන් වුණේ ටික දවසයි. කුසුම් අස්ථාන හෙවත් දෝන කතිරිනා පණ රැකගත්තෙ, විමලධර්මසූරිය රජු සරණපාවා ගත්ත නිසා... පරංගීන්ගෙ රැකවරණය ගත්ත උදවිය ගැන උඩරට පැහැදීමක් නෑ. 

"මේකෙන් වෙන්නෙ කන්ද උඩරට අස්ථාවර වෙන එකයි. ඒක හින්දා මම කියන්නෙ මේ කැරැල්ලට ඉඩ දෙන්න නාකයි."

මිත්‍ර සහ ඉන්ද්‍ර එකඟත්වය පළකරමින් හිස සළනු දුටු තාරා මවිතයට පත් වූවා ය.

"අපි කොනප්පු බණ්ඩාර ගැනත් හිතුවෙ ඔය විදිහට තමයි." ඇගේ වචනවල වේගයෙන් ඩ්‍රේක් සහ ටිරෙල් මුහුණ ට මුහුණ බලා ගත්හ.

"කොනප්පු බණ්ඩාරත් පරංගි ආරක්ෂාව ලබාගෙන හැදුණු වැඩුණු කෙනෙක්. ඒ උනත් කන්ද උඩරටට ආව ගමන් එතුමා සිංහල පැත්ත අරගත්තා. ඒකෙන් ම උඩරට එතුමාට පක්ෂපාතී වුණා..."

"නෑ... ඒක වුණේ එහෙම නෙවෙයි." මිත්‍ර කීවේ ය. "එයාගෙ පියා අසාධාරණ විදිහට මරවපු නිසා එයාට කොහොමත් උඩරට රදළයන් අතර පක්ෂපාතී පදනමක් හැදිලා තිබුණා. පරංගි හමුදාවත් එක්ක උඩරටට එද්දී රහස් පණිවුඩ කාරය‌ො මාර්ගෙන් එයා රදළයො බර ගාණක් තමන්ගෙ පැත්තට නම්මගෙන හිටියෙ."

"ඉතින් මේ වතාවෙත් එහෙම වෙයි කියල කොහොම ද කියන්නෙ?" අග්නි ඇසුවා ය. "ඒ විදිහෙ ක්‍රියා මාර්ගයක් මේ වතාවෙ සිද්ධ වෙන් නෑ..."

"හැබැයි ඒකෙ ඇත්තක් තියෙනව." ටිරෙල් මැදිහත් විය. "ධර්මකීර්ති උන්නාන්සෙ ගෙ පස්සෙ ඉන්නෙ ගංතලාවෙ දිසානායක යි, වන්නි වරුයි, තව කීප දෙනෙකුයි විතරයි. උඩරට රදළයො කවූරුවත් නෑ."

"රාසිං දෙයියන්ටත් උඩරට කැමැත්ත තියෙන්නෙ මතු පිටිං විතරයි..." සුමන කීයේ ය.

"කවුද එතකොට ලෙව්කේ කියන්නෙ?" අග්නි මාතෘකාව වෙනත් අතකට හැරෙව්වා ය. "ධර්මකීර්ති උන්නාන්සෙයි, ගංතලාවෙ රටේ රාළයි පස්සෙන් ඉන්න නියම මොළ කාරයා ලෙව්කේ කියල පේනව. කවුද ඒ?"

"ඒ ගැන නං කිසිම තොරතුරක් දැනගන්න විදිහක් නෑ. හතර කෝරළේ විජේසුන්දර බණ්ඩාරගෙ පරම්පරාවෙ කෙනෙක්... ඒ වගේම කලින් මහණ වෙලා ඉඳල තියෙනව. සිවුරෙ ඉඳපු කාලෙ වැලිවිට පොඩි උන්නාන්සෙ ගෙ ගුරුවරයෙක්..." ඉන්ද්‍ර කීයේ ය.

"ඒත් මම දැකපු ලෙව්කේ දිසාව නං සිවුරෙ උන්නා කියලා මොන විදිහකින්වත් කියන්න බෑ." ටිරෙල් කීවේ ය. "ගස් ගල් උදුරන්න තරම් ශක්තියක් තියෙන, ඒ වගේම පුදුම හිතෙන විදිහේ සටන් හැකියාවක් තියෙන කෙනෙක්. දවසක් ගංතලාවෙ දි උන්නැහැ ගැන දන්නැතුව අභියෝග කරපු මදාවි හතර දෙනෙක් ට මහ පුදුම වැඩක් කළා...

 "උන්නැහැ කෙසෙල් පඳුරු කීපයක් තිබුුුුණු මණ්ඩියකට ගිහිං, හීනි වේ රෑණක් අතිං අල්ලගෙන උඩ පිනුමක් ගැහුවා. ඒ පිනුම පැනලා බිමට එද්දි, බොහොම වේගයෙන් කැරකිි කැරකී, අර වේ රැණෙන් ගහලා, කෙසෙල් පඳුරු ටික පෙති පෙති ගහලා දැම්මා. දෙපය බිම ගහද්දි වටේ විසිරුණු කෙසෙල් පතුරු මිසක්, අර මහ කෙසෙල් ගස් එකක්වත්, අඩුම ගානෙ මොටෙයියෙක්වත් ඉතුරු වෙලා තිබුණෙ නෑ..."

"ඔය කියන සිද්ධිය නුඹ ඇහැටම දැක්කද?" ඩ්‍රේක් ඇසීය. 

"ආයෙ මොනවද? මට ඇස් අදහාගන්න බැරිවුණා."

"හොඳයි... අංගං හරඹ පැත්තකිං තියමුකො. මොකද්ද ලෙව්කේ ට තියෙන උවමනාව රාජසිංහ රජ්ජුරුවො අයිං කරලා, ගැටවර කුමාරයෙක් රජ කරන්න?" අග්නි විමසුවා ය.

ස්වල්ප වේලාවක් යනතුරු ඇසුනේ අසළින් ගළා යන දිය පහරේ සිරි සිරියත්, රෑහි හඬත් පමණකි...

"බෝ ඔය කියන්නෙ රූකඩ කුමාරයෙක් හිටවලා ලෙව්කේ රජවෙන්න යනව කියලද?" සුමන ඇසී ය.

"කොහොමත් අපි මේ කැරැල්ල නවත්තන්න උවමනයි." ඉන්ද්‍ර කීයේ ය. "දේව අස්ථාන කුමාරයා හෙවත් රාජසිංහ, කුසුම් අස්ථාන කුමාරි ගේ පරම්පරාවෙන් රජකමට උරුමක්කාරයා වෙලා ඉවරයි. හතර කෝරළේ ලෙව්කේ දිසාව කොයිතරං කූට වුණත්, ශූරයෙක් වුණත්, උඩරට එක්සත් කරන්න එයාට පුළුවන් කමක් නෑ. එයා එක්ක ඉන්නෙ ගණින්නාන්සෙලා, තෙරුන්නාන්සෙලා අතලොස්සකුයි, පිටිසර රදළයො ටිකකුයි විතරයි. මේකෙන් වෙන්නෙ උඩරට එකමුතු බව කැඩිලා ඕලන්දේසියාට තවත් පහසුකම් සැපයෙන එක විතරයි."

"ඔය ඕනෙම දෙයක් වෙන්න පුළුවන්..." අග්නි විරුද්ධ විය. 

*    *    *

ඇඩම් අවදි වූයේ එක් වර ම ය. ඔහුගේ තොල් මතට සිහිල් පැන් බින්දුවක් වැටෙනු සිහිනයෙන් මෙන් දැනී තිබුණි. දෑස් අඩ අඳුරට හුරු වනවාත් සමඟ, සිය හිස අසළ බිම වාඩිවී, තම මුහුණ දෙසට නැඹුරු වී සිටි තරුණියගේ රූබර මුහුණ ඔහුට හඳුනාගත හැකි විය.

නාවුකයා වැතිර සිටියේ ගල් ගුහාවක, පැතලි ගල් තළාව මත එළන ලද ගවර හමක් මත ය. අසළ වූ විලෙන් සිව් දෙසට ගළා යන දියපහරවල සිරි සිරිය අනවරත නැළවිලි ගීයක් සෙයින් ඇසෙමින් පැවතිණ. කණට හුරුව තිබූ රැහැයි නාදය ඊට වෙසෙසින් අවධානය යොමු කළහොත් විණා ඇසුණේ නැත. 

අග්නි සිය දෙතොල් මත සිරස් අතට සුරතේ දබරැඟිල්ල තබා, නිහඬ වන ලෙස සන් කළා ය.

හිස ඔසවා අවට බැලූ ඩ්‍රේක් ගේ දෑසට එක්වරම ලක්වුණේ, තැන තැන විසිරෙන ගිණි පුපුරු වැනි කණා මැදිරියන් ය. රහස් දූරයේ සෙසු සාමාජිකයෝ ගල් තලාව මත එළන ලද සම්කඩවල් මත වැතිර සුව නින්දේ පසුවූහ.

හඬ නොනැගෙන සේ නැගිටගත් තාරා අනුව, ඇඩම් ද සීරුවෙන් නැගිට්ටේ ය. තමා පසුපස එන ලෙස අතින් සන් කළ තරුණිය සෙමෙන් සෙමෙන් ගල් ගුහාව අභ්‍යන්තරය දෙසට පිය නැගුවා ය.

ඉතිරි කොටස 

සෑහෙන කාලයකට පසු බලාපොරොත්තු වන්න...